Χριστίνα Μαργιώτη
Στην εκπνοή του χρόνου μετράμε τις ανάσες που πήραμε. Μετράμε επίσης τις φορές που το μακρύ χέρι της πατριαρχίας μας έκλεισε το στόμα, ή έκλεισε τα μάτια και τα αυτιά της δικαιοσύνης όσες φορές χρειάστηκε να διεκδικήσουμε τα αυτονόητα: αναγνώριση, ορατότητα, ισότητα. Στις δικαστικές αίθουσες και τις κατάμεστες πλατείες, στους δρόμους που για λίγο γίνανε μόνο δικοί μας και στα pride, η ΛΟΑΤΚΙ+ κοινότητα άφησε και αυτή τη χρονιά το στίγμα της. Χρησιμοποιώντας ως πινέζες σημαντικές για την ΛΟΑΚΤΙ+ μνήμη ημερομηνίες και queer ειδήσεις προσπαθούμε να ζωγραφίσουμε τον δικό μας πολύχρωμο χάρτη της χρονιάς που πέρασε.
Ιανουάριος
Το έτος ξεκίνησε για την ελληνική ΛΟΑΤΚΙ+ κοινότητα όταν στις 20/01 με την έναρξη εκδίκασης της υπόθεσης του φονικού ξυλοδαρμού του/της Ζακ Κωστόπουλου / Zackie Oh, η ακρωτηριασμένη ελληνική δικαιοσύνη αποφάσισε την αναβολή της για το Δεκέμβριο του 2023. Ο Ιανουάριος σε παγκόσμιο επίπεδο αποδείχθηκε ένας μήνας ανάμεικτων συναισθημάτων. Στις 05/01, στην Τυνησία, ένα δικαστήριο ακυρώνει τη δίωξη γκέι ακτιβιστή, σημειώνοντας μια ιστορική στιγμή για τα ΛΟΑΤΚΙ+ δικαιώματα σε μια χώρα όπου οι ομοφυλοφιλικές πράξεις τιμωρούνται με έως και τριετή ποινή φυλάκισης. Στις 10/01, στο Νέο Δελχί, χιλιάδες πολύχρωμες φωνές διεκδικούν την ισότητα στον γάμο, στα πλαίσια του Pride. Στις 12/01, όμως, στη στην κατά τ΄ άλλα δυτική και πολιτισμένη Βιρτζίνια, ένα νομοσχέδιο υποχρεώνει τους εκπαιδευτικούς να κάνουν outing σε τρανς παιδιά, ενώ στις 18/01, η Σκωτία αρνείται τη συνεργασία με τη βρετανική κυβέρνηση για την αναγνώριση του φύλου. Στις 23/01, το Ευρωπαϊκό Δικαστήριο Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων προχωρά σε μια απόφαση που αναδεικνύεται σε ορόσημο για τις ΛΟΑΤΚΙ+ διεκδικήσεις, κρίνοντας πως η μέχρι τότε αρνούμενη την αναγνώριση ομοφυλόφιλων σχέσεων Ρωσία, υποχρεούται να τις αναγνωρίσει.
Φεβρουάριος
Τα συναισθήματα συνεχίζουν να είναι ανάμεικτα όσο προχωράμε στον Φλεβάρη. Σε εθνικό επίπεδο στις 28/02, οι ελληνικές εταιρείες τηλεπικοινωνιών, παραμονεύοντας στα νομικά σκοτάδια του θολού εταιρικού δικαίου, και παραγνωρίζοντας τόσο την συγκεκριμένη ελληνική νομοθεσία για την αναγνώριση ταυτότητας φύλου όσο και τον Γενικό Κανονισμό της Ε.Ε. για τη Προστασία Δεδομένων Προσωπικού Χαρακτήρα, ζητούν παρανόμως τις δικαστικές αποφάσεις των τρανς ατόμων που έχουν μεταβάλλει νομικά τα στοιχεία τους προκειμένου να ανακαταχωρηθούν στους τηλεφωνικούς καταλόγους. Παρά την γενικευμένη μισαλλοδοξία και τον ρατσισμό που μένεται σαν θύελλα σε όλο τον πλανήτη τα ΛΟΑΤΚΙ+ άτομα διεκδικούν τα δικαιώματά τους, χτίζοντας γέφυρες ισότητας παρά τις αβέβαιες συνθήκες. Στη Σλοβενία, το φως της ισότητας έλαμψε, όταν στις 02/02 ψηφίστηκε το σχετικό νομοσχέδιο μετατρέποντας την στην πρώτη χώρα που αναγνώρισε την ισότητα στον γάμο στην Ανατολική Ευρώπη. Την ίδια μέρα η Φινλανδία ψηφίζει νέο νόμο για την αναγνώριση της ταυτότητας φύλου, ο οποίος στη βάση του αυτοπροσδιορισμού μέλλει να διευκολύνει τα τρανς άτομα να διορθώνουν το φύλο τους στα επίσημα έγγραφα. Την επόμενη μέρα η βρετανική κυβέρνηση απορρίπτει αναφορά για την απαγόρευση των ΛΟΑΤΚΙ+ θεμάτων στα σχολεία, σε μια άλλη γωνιά του κόσμου ωστόσο τα πράγματα δεν προμηνύονται και τόσο αισιόδοξα αφού την ίδια μέρα (03/02/23), στην Αίγυπτο, η αγάπη, το φλερτ και οι σεξουαλική επαφή φαίνεται να αποτελούν δυνητικό κοινωνικό κίνδυνο καθώς αποκαλύπτεται πως τα ΛΟΑΤΚΙ+ άτομα στοχοποιούνται μέσω εφαρμογών dating. Στις 10/02 η Εκκλησία της Αγγλίας ανακοινώνει επισήμως πως οι ήχοι των ευλογιών της πλέον θα αφορούν και τις ομόφυλες σχέσεις, σπάζοντας τις αλυσίδες του θρησκευτικού συντηρητισμού. Tην επόμενη μέρα ωστόσο γνωστοπoιείται η στυγερή τρανσκτονία της Brianna Ghey και εκατοντάδες μέλη του κινήματος συρρέουν στην κηδεία της αδικοχαμένης έφηβης. Στις 17/02 στην Ισπανία ψηφίζεται η νέα νομική αναγνώριση της ταυτότητας φύλου, ενώ πέντε μέρες αργότερα για πρώτη φορά στην Νότια Κορέα αναγνωρίζεται επισήμως ένα ομόφυλο ζευγάρι.Την ίδια μέρα ωστόσο στις 22/02 η επιτροπή ILGA Europe, δημοσιοποιεί τα αποτελέσματα του ετήσιου απολογισμού της χακατηρίζοντας το 2022 “την πιο βίαιη χρονιά της δεκαετίας για τα ΛΟΑΤΚΙ+ άτομα”.
Μάρτιος
Για την Ελλάδα ο Μάρτιος απεδείχθη εντελώς αμφίθυμος, αφού στις 29/03 επαναφέρεται το σύστημα συνταγογράφησης σκευασμάτων ορμονών για τα τρανς άτομα ενώ μόλις την επόμενη, στις 30/03, αφήνεται οριστικά εκτός φυλακής ο κατηγορούμενος για τη δολοφονία του Ζακ Κωστόπουλου μεσίτης. Σε παγκόσμιο επίπεδο στις 14/03 τα ΛΟΑΤΚΙ+ δικαιώματα δέχονται σφοδρή επίθεση στην Ιταλία, όταν η ακροδεξιά κυβέρνηση της Μελόνι αποφάσισε την παύση των μεταγραφών των πιστοποιητικών γέννησης που δημιουργήθηκαν στο εξωτερικό για παιδιά με ομόφυλους γονείς. Η απόφαση αυτή εστάλη σε όλες τις νομαρχίες της χώρας, με αποτέλεσμα να ξεσπάσουν δεκάδες κινητοποιήσεις σε ολόκληρη την Ευρώπη. Την επόμενη, στην αμερικάνικη πολιτεία της Τζόρτζια, σημειώνεται ακραίο ξέσπασμα αστυνομικής βίας εναντίον κουήρ ακτιβιστών. Κατά την επίθεσή της η αστυνομία πυροβόλησε, ούτε μία, ούτε δύο, αλλά δεκατέσσερεις (14) φορές. Τρεις μέρες αργότερα, στις 17/03, πάλι στην Αμερική, μια τρανς κοπέλα αυτοκτονεί αφού εξαναγκάστηκε να κάνει “από – μετάβαση”. Την ίδια μέρα, στη Βενεζουέλα, αποποινικοποιείται η ομοφυλοφιλία στον στρατό. Στις 22/02, το Κεντάκι, εναρμονισμένο την ανατριχιαστικά συντηρητική στροφή της αμερικάνικης ηπείρου, ψηφίζει αντι-τρανς νομοσχέδιο που απαγορεύει κάθε φροντίδα που επιβεβαιώνει το φύλο, συμπεριλαμβανομένης και της ορμονοθεραπείας, ενώ η Ουγκάντα καθιστά παράνομες όλες τις ΛΟΑΤΚΙ+ ταυτότητες ενώ ταυτόχρονα επιβάλλει εώς και πενταετή ποινή φυλάκισης για κάθε άτομο που υπερασπίζεται την κοινότητα. Δύο μέρες αργότερα ο οργανισμός Worlds Athletics ανακοίνωσε τον αποκλεισμό των τρανς αθλητριών απο τις διεθνείς διοργανώσεις στίβου. Την ίδια περίοδο σχηματίζεται υπόθεση από πλευράς της Ευρωπαϊκής Επιτροπής ενταντίον της Ουγγαρίας σε σχέση με νόμο που ψήφισε η χώρα και που απαγορεύει την απεικόνιση ΛΟΑΤΚΙ+ ζητημάτων και ταυτοτήτων σε περιεχόμενο που προορίζεται για ανήλικα άτομα. Στις 28/03 στη μαύρη λίστα των θυμάτων της αλόγιστης χρήσης ένοπλής βίας σημειώνεται το όνομα της 18χρονης τρανς Tasiyah Woodland. Την ίδια μέρα ο γάλλος υπουργός Εργασίας κάνει coming out.
Απρίλιος
Ο Απρίλιος για την ελληνική ΛΟΑΤΚΙ+ κοινότητα δεν ήταν ένας φέρελπις μήνας. Ενδεικτικό γεγονός αποτελεί το εξής: στις 03/04 καταγράφεται περιστατικό ξυλοδαρμού τρανς ατόμου στο Πανεπιστήμιο της Πάτρας. Την ίδια μέρα ανακοίνωση του Αρσακείου κάνει λόγο για άσκηση bulling σε 15χρονο μαθητή. Στις 07/04 το Δίκτυο Καταγραφής Ρατσιστικής Βίας δημοσιεύει την ετήσια έκθεσή του η οποία αποκαλύπτει την πραγμάτωση 38 επιθέσεων κατά ΛΟΑΤΚΙ+ ατόμων για το 2022. Όσο για τον κόσμο; Στις 05/04, το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο υπερασπίζεται την κοινότητα καταδικάζοντας τις αντι-ΛΟΑΤΚΙ+ κινήσεις της Ιταλίας, αναφορικά με τις ΛΟΑΤΚΙ+ οικογένειες, και απευθύνοντας με αυτή του την απόφασή του ένα πανευρωπαϊκό κάλεσμα για την αναγνώριση της ισότητας. Στις 10/4, η Sarah El Haïry αντιτάσσεται στο σκοτεινό και συντηρητικοποιημένο τοπίο της γαλλικής πολιτικής σκηνής κάνοντας coming out ως η πρώτη ανοιχτά κουήρ γαλλίδα πολιτικός. Στις 11/04, το Βιετνάμ καλωσορίζει ένα νομοσχέδιο-ορόσημο για την τρανς κοινότητα. Στις 18/4, οι Νήσοι Κουκ, περνούν επιτέλους απ’ το σκοτάδι στο φως, ανακοινώνοντας την αποποινικοποίηση της ομοφυλοφιλίας. Στις 18/04, νέος ουγγρικός νόμος επιτρέπει τις καταγγελίες εις βάρος των ΛΟΑΤΚΙ+ γονέων, αφήνοντας της οικογένειές τους παντελώς εκτεθημένες σε μια συνεχώς συντηρικοποιούμενη κοινωνία που με κάθε ευκαιρία εκφράζει τα ομοφοβικά αντανακλαστικά της. Στις 19/04, το Twitter ανακοινώνει την απόσυρση πολιτικής που προστατεύει τα τρανς άτομα. Στις 21/04, το Navan ανακοινώνει το πρώτο του Pride, και σαν σε γιορτή η πόλη προετοιμάζεται να υποδεχτεί το χρώμα και τη χαρά της διαφορετικότητας. Στις 24/4, στο Τόκιο, το Pride επανέρχεται μετά από τέσσερα ολόκληρα χρόνια.
Μάιος
Ο Μάιος αποδείχθηκε ένας φορτωμένος μήνας για την εγχώρια ΛΟΑΤΚΙ+ επικαιρότητα. Στις 10/05 ακούσαμε τον πρώην αρχηγό της Νέας Δημοκρατίας και πρώην πρωθυπουργό, Αντώνη Σαμαρά να εξαπολύει ομοφοβικό παραλήρημα κατά τη διάρκεια του συνεδρίου της Νέας Δημοκρατίας στο Ζάππειο σημειώνοντας πως φτάσαμε να πιθηκίζουμε “εισαγόμενες ανοησίες για το πόσα είναι τα φύλα”, και κάνοντας λόγο για καταχρησικό δικαιωματισμό, νέα γλώσσα πολιτικής ορθότητας, woke culture, που βάλλουν τα ιερά πρόσωπα της μάνας και του πατέρα τα οποία μάλιστα πλέον υποβιβάζονται σε απρόσωπους αριθμούς “Γονέας 1” και “Γονέας 2”. Την επόμενη μέρα η ILGA Europe δημοσιεύει τον ετήσιο χάρτη των ΛΟΑΤΚΙ+ δικαιωμάτων κατασσοντας την χώρα μας σε αρκετά υψηλή θέση, γεγονός που μαρτηρά πως παρά τον θεσμικό ρατσισμό η υποχρεωτική ενσωμάτωση της ευρωπαϊκής νομοθεσίας είχε θετικά αποτελέσματα για την χώρα. Μια μέρα αργότερα ωστόσο η Ευρωπαϊκή Επιτροπή για τα Ανθρώπινα Δικαιώματα (LIBE) σε επιστολή της εκφράζει σοβαρές ανησυχίες “για τον τρόπο με τον οποίο διεξήχθη η δίκη για τη δολοφονία του ακτιβιστή Ζαχαρία Κωστόπουλου το 2018 και για την απαλλαγή όλων των αστυνομικών που εμπλέκονται στην εικαζόμενη αστυνομική βία“, περιγράφοντας ουσιαστικά τον θεσμικό ρατσισμό ως πηγή του προβληματικού χαρακτήρα της ελληνικής δικαιοσύνης. Στις 25/05 μια δασκάλα αποφασίζει να προβάλλει την βραβευμένη ταινία “Αγόρια στο Ντους”. Η ταινία δείχνει ένα γκέι φιλί. Η επιλογή της εκπαιδευτικού χαρακτηρίζεται ως ανήθικη και το φιλμ ως ταινία “ερωτικού περιεχομένου”. Την ίδια μέρα εκπαιδευτικός σε δημόσιο ΙΕΚ απολύεται αφού κατήγγειλε ομοφοβικές συμπεριφορές. Στις 30/05 πραγματοποιείται το πρώτο αυτοοργανωμένο Pride στο Βόλο.
Σε διεθνές επίπεδο, στις 05/05 η Φλόριντα ψηφίζει νέο αντι-τρανς νομοσχέδιο. Στις 08/05 η Νότια Κορέα αποφασίζει τον αποκλεισμό του Pride και την προώθηση μιας χριστιανικής συναυλίας νέων στη θέση του. Στην Ταϊβάν ωστόσο (16/05) το δικαίωμα στην τεκνοθεσία επεκτείνεται και στα ομόφυλα ζευγάρια. Τρεις μέρες αργότερα, η Γαλλία άρει την απαγόρευση συμμετοχής στον στρατό για τα οροθετικά άτομα. Στις 22/05 το Μεξικό εκδίδει το πρώτο διαβατήριο με non- binary επιλογή. Στις 27/05 πραγματοποιείται μεγάλη πορεία υπερηφάνειας στην Κύπρο. Δύο εικοσιτετράωρα αργότερα η Ουγκάντα υπογράφει αντι-ΛΟΑΤΚΙ νόμο, γνωστό ως Νόμο κατά της Ομοφυλοφιλίας του 2023, ο οποίος επιφέρει μερικές από τις πιο σκληρές ποινές στον κόσμο, μεταξύ των οποίων τα ισόβια και η θανατική ποινή. Στις 30/05 η Ιαπωνία κρίνει αντισυνταγματική την απαγόρευση γάμων ανάμεσα σε ομόφυλα ζευγάρια, ενώ την επόμενη μέρα η Λετονία εκλέγει τον πρώτο ανοιχτά γκέι αρχηγό κράτους στην ΕΕ.
Ιούνιος
Παρά το γεγονός πως ο Ιούνιος είναι ο μήνας του Pride, η γιορτή της διαφορετικότητας σε πολλές περιοχές της χώρας συνδυάστηκε με ΛΟΑΤΚοφοβικές επιθέσεις. Στις 10/06 πραγματοποιείται το Athens Pride, ωστόσο καταγγέλεται φασιστική επίθεση στα πλαίσια του. Στις 13/06 γονείς καταδικάζονται μετά από βίαιο περιστατικό σε βάρος του γκέι παιδιού τους. Δύο μέρες αργότερα, στο Γκάζι, πραγματοποιείται επίθεση σε βάρος μιας τρανς κοπέλας από συμμορία. Στις 17/06 πραγματοποιείται αυτοοργανωμένο Pride στην Πάτρα. Στις 21/06 μια ομοφοβική επίθεση λαμβάνει χώρα στην πλατεία Βικτωρίας. Στις 23/06 πραγματοποιείται το Pride στα Ιωάννινα, ενώ την επόμενη στην Ρόδο και την Θεσσαλονίκη και στις 29/06 στα Χανιά.
Η ίδια αμφιθυμία χαρακτηρίζει τον Ιούνιο και σε παγκόσμια κλίμακα, καθώς παρά τα προωθητικά βήματα για τα ανθρώπινα δικαιώματα, όπως το άνοιγμα της πρώτης πανεπιστημιακής έδρας ΛΟΑΤΚΙ ιστορίας στην Οξφόρδη (06/06), το τέλος των “θεραπειών μεταστροφής” στην Ισλανδία (12/06), την υπερψήφιση της ισότητας στον γάμο στην Εσθονία (20/06) και το Νεπάλ (30/06), την πρώτη του Ιούνη δημοσιοποιήθηκε καταγγελία για φρικιαστική κακοποίηση ΛΟΑΤΚΙ+ βρετανών στρατιωτικών, στις 12/06 η τούρκικη αστυνομία εμπόδισε την διεξαγωγή του τρανς Pride, ενώ δύο βδομάδες αργότερα προχώρησε σε 60 συλλήψεις στα πλαίσια του Pride Κωνσταντινούπολης.
Ιούλιος
Με μόνο θετικό νέο την πραγμάτωση του αυτοοργανωμένου Pride Ηρακλείου (14 με 16/07), ο Ιούλιος αποδείχθηκε βαρύς και πένθιμος μήνας για το ελληνικό ΛΟΑΤΚΙ+ κίνημα, καθώς στις 10/07 συμβαίνει η στυγερή τρανσκτονία- γυναικοκτονία της Άννας Ιβάνκοβα. Την επόμενη πραγματοποιείται μαζική κινητοποίηση στο κέντρο της Αθήνας και δημοσιεύονται σχετικές ανακοινώσεις από πλευράς του ΜέΡα25, του ΠΑΣΟΚ και του ΣΥΡΙΖΑ. Στις 20/07 ομοφοβική επίθεση λαμβάνει χώρα στο Ηράκλειο ενώ στις 31/07 στην Αθήνα.
Σε διεθνές επίπεδο στις 10/07 πραγματοποιείται το Trans – Intersex Pride στο Δουβλίνο. Την επόμενη, στη Γαλλία ψηφίζονται 100 νέα μέτρα προστασίας απ’ τα εγκλήματα μίσους κατά των ΛΟΑΤΚΙ+ ταυτοτήτων. Στις 17 Ιουλίου πραγματοποιείται το Pride Βουδαπέστης και μικρές αχτίδες φωτός καταφέρνουν να σπάσουν το σκοτάδι του αντι- ΛΟΑΤΚΙ κλίματος της χώρας. Την επόμενη ωστόσο μέρα η Ιταλία αφαιρεί τα γονικά δικαιώματα απ’ τις λεσβίες μητέρες. Στις 21/07 το Περού αναγνωρίζει το δικαίωμα καταχώρησης των ομόφυλων γάμων στα δημόσια μητρώα της χώρας, ανοίγοντας τον δρόμο για την ισότητα στον γάμο. Στις 25/07 με την υπογραφή του ομοφοβικού ρώσου προέδρου Β. Πούτιν η Ρωσία θεσμοθετεί ακόμα ένα αντι- τρανς νομοσχέδιο. Στις 31 Ιουλίου το Λίβερπουλ φιλοξενεί το Pride το εμπόλεμου Κιέβου.
Αύγουστος
Από την Αθήνα, τον Αύγουστο δεν έλλειπαν οι ομοφοβικές επιθέσεις, όπως εκείνη που κατήγγειλε ο Γιάννης Κατινάκης στις 13/08, ή εκείνη που έλαβε χώρα τρεις μέρες μετά την πρώτη. Ωστόσο στις 21/08 είδαμε το coming out ενός πρώην ιερέα ενώ στις 28/08 αποφασίστηκε η δημιουργία του πρώτου Ξενώνα Φιλοξενίας Αστέγων και ευάλωτων ΛΟΑΤΚΙ+ ατόμων στην Αθήνα. Σε διεθνές επίπεδο είδαμε την πρώτη ανοιχτά τρανς γυναίκα γερουσιάστρια στην Ισπανία στις 22/08, ενώ δυο μέρες αργότερα ανακοινώθηκε η θέσπιση αντι- ΛΟΑΤΚΙ+ νομοθεσίας στο Ιράκ, βάσει της οποίας τα ΛΟΑΤΚΙ+ ζευγάρια θα αντιμετωπίζουν θανατική ποινή.
Σεπτέμβριος
Ο Σεπτέμβριος στην Ελλάδα έχει πλέον μετατραπεί στον μήνα του Ζακ Κωστόπουλου/ Zackie Oh, τ@ σπουδαί@ ΛΟΑΤΚΙ+ ακτιβιστ@ που δολοφονήθηκε βίαια στην οδό Γλάδστωνος το 2018. Στις 21/09 λοιπόν πραγματοποιήθηκε πορεία μνήμης ενώ τέσσερεις μέρες αργότερα, στις 25/09, ο Στέφανος Κασσελάκης, ο οποίος ωστόσο δεν συμμετείχε στην πορεία, αναδείχθηκε στον πρώτο ανοιχτά γκέι αρχηγό της αξιωματικής αντιπολίτευσης.
Σε διεθνές επίπεδο είχαμε στις 05/09 στο εμπόλεμο Χάρκοβο την πραγμάτωση του Ουκρανικού Pride. Στις 08/09 η Καλιφόρνια αναγνωρίζει τον Μήνα Τρανς Ιστορίας. Την επόμενη πραγματοποιείται Pride στο Βελιγράδι, ενώ δύο μέρες μετά το Ευρωπαϊκό Δικαστήριο αναγκάζει την γειτονική μας Βουλγαρία να θεσμοθετήσει σύμφωνο συμβίωσης. Την ίδια μέρα (11/09) ο πρωθυπουργός της Ανδόρας κάνει coming out ως γκέι, ενώ στις 18/09 δικαστήριο του Χονγκ Κονγκ τάχθηκε υπέρ ενός παντρεμένου ζευγαριού γυναικών αναγνωρίζοντας τα γονικά δικαιώματα επί του παιδιού τους που γεννήθηκε με αμοιβαία εξωσωματική γονιμοποίηση (reciprocal IVF).
Οκτώβριος
Ο Οκτώβριος αποδείχθηκε μήνας ομοφοβικού παραληρήματος για την εγχώρια πραγματικότητα, με σημαντικότερα από άποψη κοινωνικής βλάβης εκείνα του Αχιλλέα Μπέου στις 02/10 και του Θάνου Ασκητή στις 05/10. Ως θετική ωστόσο κρίνεται η ταυτόχρονη ενεργοποίηση των θεσμών. Συγκεκριμένα στις 09/10 ο Άρειος Πάγος παρεμβαίνει για τις ομοφοβικές δηλώσεις του Μπέου, τρεις μέρες αργότερα στις 12/10 παρεμβαίνει η ΕΕΔΑ και η ΕΣΗΕΑ για την αυξημένη ρητορική μίσους. Στις 14/10 πραγματοποιείται πορεία με βασικό σύνθημα “Μάνα είμαι γκέι. Μπέος μη γίνεις”, ενώ στις 17/10 το ΕΣΡ προχωρά σε σχετικές συστάσεις . Στις ευχάριστες ειδήσεις του μήνα συγκαταλέγεται το γεγονός πως το Πρωτοδικείο Θεσσαλονίκης με απόφασή του αναγνωρίζει την ομόφυλη γονεϊκότητα στις 03/10.
Σε διεθνές επίπεδο στις 05/10 το Ανώτατο Δικαστήριο του Μαυρικίου αν και εντελώς καθυστεριμένα αποποινικοποιεί την ομοφυλοφιλία. Στις 12/10, ωστόσο, το Ανώτατο Δικαστήριο της Βουλγαρίας με απόφασή του νομιμοποιεί την ρητορική μίσους, αποφαζίζοντας υπέρ τραγουδίστριας που χαρακτήρισε τα γκέι άτομα “ανώμαλα”. Στις 25/10 η Αγγλία νομιμοποιεί της “θεραπείες γονιμότητας” για τα οροθετικά άτομα, ενώ την ίδια μέρα η σκοταδιστική πρακτική της στείρωσης τρανς ατόμων με σκοπό την νομική αναγνώριση της ταυτότητας φύλου (ψηφ. 2004) κρίνεται επιτέλους αντισυνταγματική στην Ιαπωνία.
Νοέμβριος
Ο Νοέμβριος απ’ την άλλη σίγουρα αποτελεί μήνα με θετικό πρόταγμα για το ελληνικό ΛΟΑΤΚΙ+ κίνημα, αφού στις 20/11 γιορτάζεται η Διεθνής Ημέρα Τρανς Μνήμης, με πορείες στη Θεσσαλονίκη, ενώ την ίδια μέρα ένας μαθητής – μέλος ΛΟΑΤΚΙ+ οικογένειας αποστέλει επιστολή στον πρωθυπουργό σχετικά με την ισότητα στο γάμο και την τεκνοθεσία. Στις δε 30/11 υπογράφεται η Κοινή Υπουργική Απόφαση για την προληπτική χορήγηση αντιρετροϊκών φαρμάκων, που τόσο περιμέναμε.
Στη διεθνή σκηνή στις 08/11 χειροτονείται το πρώτο non binary άτομο στην Εκκλησία της Αγγλίας, ενώ την επόμενη ο ΟΗΕ καταδικάζει τα αντι- ΛΟΑΤΚΙ νομοθετήματα των ΗΠΑ. Την επόμενη στη Λετονία ψηφίζεται το σύμφωνο συμβίωσης. Στις 16/11 η Εκκλησία της Αγγλίας ανακοινώνει πως πλέον θα ευλογεί και ΛΟΑΤΚΙ+ γάμους, ενώ στις 25 – 26/11 πραγματοποιείται το ινδικό Pride. Στις 30/11 το Νεπάλ καταχωρεί επίσημα τον πρώτο ΛΟΑΤΚΙ + γάμο. Την ίδια μέρα ωστόσο η Ρωσία καθιστά παράνομα τα ΛΟΑΤΚΙ+ κινήματα.
Δεκέμβριος
Φτάνωτας αισίως στο τέλος της χρονιάς παρατηρούμε πως τα διάφορα αντι- ΛΟΑΤΚΙ παραληρήματα που είχαν για περίπου έναν μήνα καταλαγιάσει επιστρέφουν. Αρχικά είδαμε το Βήμα να φιλοξενεί την ομοφοβική άποψη του Μητροπολίτη Ιγνατίου επί του ζητήματος της ισότητας στον γάμο και την τεκνοθεσία. Ακούσαμε επίσης τους προέδρους των ακροδεξιών κομμάτων Νίκη (στις 04/12) και Ελληνική Λύση (στις 06/12) να εκτοξεύουν για άλλη μια φορά τον ομοφοβικό οχετό τους κάνοντας το 2023 να μοιάζει εκπληκτικά στο 1967. Την σκυτάλη είδαμε να παίρνει στις 12/12 και ο Μητροπολίτης Μεσσηνίας και στις 18/12 ο Μητροπολίτης Φλωρίνης. Με αποκορύφωμα την έκδοση Εγκυκλίου από την Ιερά Σύνοδο αναφορικά με την ισότητα στον γάμο στις 20/12. Ιδιαιτέρως σημαντική κρίνεται η έναρξη στις 15/12 ξεκίνησε η δίκη σε δεύτερο βαθμό για τη δολοφονία του Ζακ Κωστόπουλο/ Zackie Oh, η οποία πριν προλάβει να ξεκινήσει αναβλήθηκε για το επόμενο έτος.
Σε διεθνές επίπεδο σύμφωνα με την νεοψηφισθείσα (05/12) πολιτική των σκωτσέζικων φυλακών οι τρανς γυναίκες θα οδηγούνται σε αντρικές φυλακές, ενώ στη Ταϊλάνδη ξεκινάει (21/12) η συζήτηση για την ισότητα στον γάμο.
Κλείνουμε την ανασκόπισή μας με την εντύπωση πως το πλήθος των ρατσιστικών – ΛΟΑΤΚοφοβικών επιθέσεων και τα αυξανόμενα ποσοστά ρητορικής μίσους είναι ανησυχητικά για την χώρα, με την αγωνία για την πρακτική εφαρμογή των ΛΟΑΚΤοπροωθητικών νομοθετημάτων σε παγκόσμιο επίπεδο και την ελπίδα η επόμενη χρονιά να είναι πιο πολύχρωμη και πιο δημοκρατική απ’ αυτή μας έφυγε.
