Το τελευταίο της ταμπού απέναντι στη σεξουαλικότητα φαίνεται να “σπάει” η Ευρώπη, αφού χρόνο με το χρόνο όλο και περισσότεροι εκπρόσωποι του πολιτικού στίβου επιλέγουν να βγουν από τη ντουλάπα και να μιλήσουν ανοιχτά για τις προτιμήσεις τους. Κι αυτό δεν είναι άσχετο με την πορεία των LGBT θεμάτων και της «ατζέντας» που διαμορφώνεται στις διεθνείς σχέσεις των κυβερνήσεων.
Σε μια παλιότερη εποχή, ήταν ασύλληπτο για ένα ενεργό πολιτικό μέλος (είτε υποψήφιος είτε εκλεγμένος αντιπρόσωπος σε κάποια θέση) να αποκαλύψει τη σεξουαλική του ταυτότητα. Αντίθετα, από το 1976 που έγινε το πρώτο coming out από πολιτικό στην Ευρώπη, η τάση αυτή έχει πολλαπλασιαστεί, φτάνοντας πλέον η LGBT κοινότητα να μετρά έναν νυν (Ξαβιέ Μπετέλ) και δύο πρώην πρωθυπουργούς.
Όπως θα παρατηρήσετε και οι ίδιοι, σχεδόν σε κάθε ευρωπαϊκή χώρα υπάρχει τουλάχιστον ένας gay/bi/trans πολιτικός Οι μόνες χώρες που δεν έχουν είναι η Ελλάδα και η Εσθονία!
Αυστρία
Η Αυστριακή ευρωβουλευτής των Πρασίνων, Ulrike Lunacek, είναι από τις πιο σημαντικές λεσβίες πολιτικούς σήμερα, ίσως δεύτερη μετά την πρώην πρωθυπουργό της Ισλανδίας. «Αποκαλύφθηκε» το 1999 και έκτοτε έχει πρωτοστατήσει σε κάθε προσπάθεια να εναρμονιστεί όλη η Ευρώπη με το ότι «οι gay πρέπει να έχουν ίσα δικαιώματα παντού», είτε αυτό αφορά στο γάμο είτε στις διακρίσεις εις βάρος τους.
Ελβετία
Μπορεί η Αυστρία να έχει μία επάξια και ιδιαίτερα δυναμική εκπρόσωπο, η γειτονική της Ελβετία έχει όμως πέντε ανοιχτά LGBT πολιτικούς, αλλά σε γενικές γραμμές αθόρυβους: Claude Janiak, Martin Naef Hans-Peter Portmann, Daniel Stolz, Doris Stump (μέλη εθνικού κοινοβουλίου), Martin Klöti, Bernhard Pulver (μέλη κοινοβουλίων καντονιών), Corine Mauch (λεσβία δήμαρχος της Ζυρίχης).
Φινλανδία
Πολύ μεγάλη «παράδοση» σε ανοιχτά LGBT πολιτικούς έχει η Φινλανδία με έξι βουλευτές, έναν αρχηγό κόμματος και δύο υπουργούς από το 1987 μέχρι σήμερα.
Δανία
Η Δανία έχει δύο βουλευτές που είναι ανοιχτά gay, την Yvonne Herløv Andersen και τον Torben Lund. Η κυρία Andersen αναγκάστηκε να παραδεχτεί τις σεξουαλικές της προτιμήσεις, μετά από το outing που της… έκανε υφιστάμενός της το 1996, την περίοδο που διατελούσε υπουργός Υγείας και μάλιστα είχαν διαφωνήσει στα θέματα αντιμετώπισης των ασθενών με AIDS και των φορέων HIV. Το 1998 και κατά τη διάρκεια της κοινοβουλευτικής του θητείας, ο κ. Lund είπε δημόσια ότι είναι gay.
Σουηδία
Στη Σουηδία ο τότε βουλευτής, Kent Carlsson αποκαλύφθηκε το 1991 (πέθανε το 1993), ενώ η βουλευτής Elisebeht Markström βγήκε από την ντουλάπα το 2006. Υπουργοί της Σουηδίας που έχουν μιλήσει ανοιχτά για τη σεξουαλικότητά τους – και οι δύο το 2006 – ήταν ο Andreas Carlgren και ο Tobias Billström (bisexual).
Νορβηγία
Η Νορβηγία έχει τέσσερις ανοιχτά gay πολιτικούς, δύο πρώην βουλευτές, έναν πρώην υπουργό Οικονομικών και έναν πρώην πρόεδρο του δημοτικού συμβουλίου του Όσλο. Είναι χαρακτηριστικό ότι η λεσβία της νορβηγικής LGBT «παρέας» αποκαλύφθηκε το 1979 και στη συνέχεια επανεξελέγη βουλευτής το 1981. Πρόκειται για την Wenche Lowzow. Πάντως, τη σκανδιναβική πολιτική σκηνή έχει σημαδέψει η προσωπικότητα της πρώτης λεσβίας πρωθυπουργού, που τη συναντήσαμε στην Ισλανδία.
Ισλανδία
Η Ισλανδή Jóhanna Sigurðardóttir έγινε η πρώτη ανοιχτά gay επικεφαλής εθνικής κυβέρνησης στον κόσμο, το 2009. Οι σεξουαλικές της προτιμήσεις ήταν ήδη γνωστές στους Ισλανδούς ψηφοφόρους, ενώ η δημοτικότητά της ήταν πάντα πολύ ψηλά. Μέχρι το 2012 που αποφάσισε να παραιτηθεί από την πολιτική, εξελέγη 8 φορές βουλευτής και είναι η μακροβιότερη βουλευτής στην ιστορία της Ισλανδίας. Με τον πρώτο της γάμο έκανε δύο παιδιά, αλλά το 1987 πήρε διαζύγιο από τον άντρα της. Το 2002 υπέγραψε σύμφωνο συμβίωσης με τη συγγραφέα Jónína Leósdóttir και μόλις έγιναν νόμιμοι οι γάμοι των ομοφυλοφίλων στη χώρα, ήταν από τα πρώτα ζευγάρια που παντρεύτηκαν, δηλαδή το 2010.
Ολλανδία
Ο πρώτος ανοιχτά gay βουλευτής στον κόσμο ανήκει στην Ολλανδία και, πώς αλλιώς θα μπορούσε να γίνει, αφού ήταν και η πρώτη χώρα που νομιμοποίησε τους gay γάμους. Πρόκειται για τον Coos Huijsen ο οποίος έκανε το «coming out» το 1977. Ακολούθησε η πρώην βουλευτής Evelien Eshuis το 1982 και οι πρώην υπουργοί Οικονομικών, Joop Wijn (2006), Γεωργίας, Gerda Verburg (2007) και Οικονομίας, Jan Kees de Jager (2010).
Βέλγιο
Ο Βέλγος Elio Di Rupo, πρώην πρωθυπουργός, μίλησε για την ταυτότητά του το 2011. Στο Βέλγιο υπάρχουν άλλοι δύο ανοιχτά gay πολιτικοί, ο Pascal Smet και ο Bruno De Lille.
Λουξεμβούργο
Ο πρωθυπουργός του Λουξεμβούργου, Xavier Bettel, έχει γίνει σταρ λόγω της σεξουαλικής του προτίμησης. Στην Ελλάδα έγινε γνωστός όταν ανακοίνωσε την απόφασή του να παντρευτεί με τον άντρα της ζωής του, αφού αυτό «ξεσήκωσε» το… twitter Ελληναρά βουλευτή – ονόματα δε λέμε, ντρεπόμαστε – ο οποίος τελικά το πλήρωσε αφού έμεινε εκτός κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ. Μάλιστα, ειπώθηκε ότι ο κ. Bettel με τον Αλέξη Τσίπρα είχαν μία πολύ εγκάρδια συζήτηση όταν ανέλαβε ο δεύτερος την πρωθυπουργία της Ελλάδας. Τότε του ζήτησε να μην βάλει στη νέα κυβέρνηση το συγκεκριμένο βουλευτή, όπερ και εγένετο.
Εν τέλει, τα «παιδιά», ο Xavier Bettel και ο Gauthier Destenay, που είχαν συνάψει σύμφωνο συμβίωσης από το 2010, ανακοίνωσαν στις 13 Μαρτίου του 2015 την ημερομηνία του γάμου τους: 15 Μαΐου 2016. Ο νόμος ισχύει από την 1η Ιανουαρίου του 2015. Μικρή λεπτομέρεια: Ο Ξαβιέ έφερε στη Βουλή του Λουξεμβούργου το 2014 και – φυσικά – υπερψηφίστηκε το νομοσχέδιο για τη νομιμοποίηση των gay γάμων. Στη «σκιά» του σταρ Ξαβιέ βρίσκεται ο αναπληρωτής πρωθυπουργός και αρχηγός του σοσιαλιστικού κόμματος, Etienne Schneider, ο οποίος είναι επίσης ανοιχτά gay.
Πρώην Ανατολική Ευρώπη και νυν μέλη της Ευρωπαϊκής Ένωσης
Τα κράτη της πρώην ανατολικής Ευρώπης, που έχουν ενταχθεί στην Ευρωπαϊκή Ένωση, έχουν κάνει άλματα ως προς την αναγνώριση των δικαιωμάτων των gay και των τρανς.
Λετονία
Τελευταία ηχηρή προσθήκη στην ανατολικοευρωπαϊκή κοινότητα των LGBT πολιτικών ήταν ο υπουργός Εξωτερικών της Λετονίας, Edgars Rinkēvičs, που προκάλεσε αίσθηση όταν αποκάλυψε τη σεξουαλική του ταυτότητα, μέσω twitter, στις 6 Νοεμβρίου του 2014.
Τσεχία
Στην Τσεχία συναντάμε τον πρώην υπουργό Μεταφορών, Gustáv Slamečka (2009-2010) και το πρώην μέλος της Γερουσίας Václav Fischer (1999–2002).
Ουγγαρία
Στην Ουγγαρία, η Klára Ungár είχε μιλήσει ανοιχτά για τις προτιμήσεις της από το 1990 και ο Gábor Szetey το 2007.
Λιθουανία
Το 2008 είχε μιλήσει ανοιχτά για τις προτιμήσεις του ο Λιθουανός βουλευτής Rokas Žilinskas, ο οποίος εκλέγεται συνεχώς από τότε, αν και έχει αποδειχτεί αμφιλεγόμενη προσωπικότητα: Έχει εναντιωθεί στον γάμο ομόφυλων ζευγαριών. αλλά έχει πάει στο gay pride του Vilnius…
Πολωνία
Ακόμα και η Πολωνία έχει ανοιχτά gay πολιτικούς: Krystian Legierski (2010), Robert Biedroń (2011) και η τρανσέξουαλ βουλευτής Anna Grodzka, που εξελέγη το 2011.
Σλοβακία
Tο 2011 αποκαλύφθηκε ο βουλευτής της Σλοβακίας, Stanislav Fořt.
Γερμανία – Γαλλία
Με τα μεγαλύτερα gay pride που έχουν πραγματοποιηθεί ποτέ σε όλο τον κόσμο έχει συνδεθεί το όνομα των δύο πιο γνωστών gay δημάρχων του κόσμου: Klaus Wowereit και Bertrand Delanoë, Βερολίνο και Παρίσι αντίστοιχα, δήμαρχοι από το 2001 μέχρι το 2014 κι οι δύο! Συμμετείχαν στις παρελάσεις, έφεραν όλο τον κόσμο κοντά στην LGBT κοινότητα και, βέβαια, έχτισαν και ολόκληρες καριέρες πάνω στη δημοφιλία τους.
Τώρα, όσον αφορά τον γαλλογερμανικό άξονα των LGBT πολιτικών, η Γερμανία έχει σαφή υπεροχή έναντι της Γαλλίας, με έξι εναντίον τρεις «out» πολιτικούς, μαζί με τους gay δημάρχους. Ο πιο γνωστός είναι ο πρώην υπουργός Εξωτερικών, Guido Westerwelle, ο οποίος ήταν ανοιχτά gay από το 2004 και το 2010 υπέγραψε σύμφωνο συμβίωσης με τον σύντροφό του Michael Mronz. Είχαν προηγηθεί ως ανοιχτά gay βουλευτές της Γερμανίας οι Herbert Rusche (1985) και Volker Beck (1994), καθώς και ο δήμαρχος Αμβούργου, Ole von Beust (2001). Ενεργή λεσβία πολιτικός είναι η υπουργός Περιβάλλοντος, Barbara Hendricks. Στη Γαλλία, εκτός από τον Delanoë, ανοιχτά gay ήταν ο μακαρίτης βουλευτής, André Labarrère και το πρώην κυβερνητικό στέλεχος, Roger Karoutchi.
Τα LGBT «νησιά» της Ευρωπαϊκής Ένωσης
Ιρλανδία και Μεγάλη Βρετανία μπορούν να καυχηθούν ότι έχουν τη μεγαλύτερη ομάδα LGBT πολιτικών, αφού το να είναι κανείς gay και πολιτικός δεν υπήρχε σε αυτές τις δύο χώρες, παρά την καθολική παράδοση της πρώτης.
Ιρλανδία
Στην καινούρια «φουρνιά» των πολλά υποσχόμενων gay πολιτικών ανήκει ο υπουργός Υγείας της Ιρλανδίας, Leo Varadkar, ο οποίος επέλεξε να πει ανοιχτά ότι είναι gay στα 36α γενέθλιά του στις 18 Ιανουαρίου του 2015. Ο Pat Carey ήταν υπουργός το 2010-2011, αλλά «αποκαλύφθηκε» το 2015. Gay βουλευτές της Ιρλανδίας είναι οι Dominic Hannigan και John Lyons, γερουσιαστές οι David Norris και Katherine Zappone.
Μ. Βρετανία
Για τη Μεγάλη Βρετανία, δεν μπορεί κανείς να πει τίποτα, μόνο να παραθέσει ονόματα, από υπουργούς, ευρωβουλευτές, λόρδους, βαρόνες, δημάρχους:
Patrick Harvie, αρχηγός του σκωτσέζικου πράσινου κόμματος,
Ruth Davidson, αρχηγός του σκωτσέζικου συντηρητικού κόμματος,
Maureen Colquhoun, η πρώτη ανοιχτά λεσβία βουλευτής από το 1976 και πρώτη υπουργός στη συνέχεια,
Chris Smith, ο πρώτος βουλευτής που ήταν ανοιχτά gay πριν εκλεγεί, ενώ το 2005 έγινε ο πρώτος βουλευτής που αποκάλυψε ότι ήταν οροθετικός
Stephen Twigg, βουλευτής σήμερα
Angela Eagle, πρώτη λεσβία βουλευτής που σύναψε σύμφωνο συμβίωσης
Adam Price, πρώτος συντηρητικός βουλευτής που έκανε «coming out»
Alan Duncan, βουλευτής σήμερα
Stephen Williams, βουλευτής σήμερα
Nick Herbert, πρώτος gay βουλευτής που σύναψε σύμφωνο συμβίωσης
David Borrow, βουλευτής σήμερα
Margot James, βουλευτής σήμερα
Daniel Kawczynski, ο πρώτος βουλευτής που αποκαλύπτεται ως μπαϊσέξουαλ (το 2013)
Lord Alli, ο πρώτος ανοιχτά gay λόρδος
Deborah Stedman-Scott, η πρώτη ανοιχτά λεσβία βαρώνη
Tom Spencer, ο πρώτος ανοιχτά gay ευρωβουλευτής της Μεγ. Βρετανίας
Michael Cashman, ευρωβουλευτής έως το 2014
Nikki Sinclaire, πρώτη τρανσέξουαλ ευρωβουλευτής
Σκωτία: Iain Smith, Margaret Smith, Joe FitzPatrick
Ουαλία: Ron Davies, Milford Haven, Guy Woodham
Αγγλία: Jenny Bailey (λεσβία και τρανς δήμαρχος του Cambridge), Ian Campbell, Robert Crossman, Colin Inglis, Gary Millar, Brian Coleman, Richard Barnes, Jeff Hook, Jonathan Simpson, Marc Cranfield-Adams.
Ιταλία
Η γειτονική μας χώρα έχει μεγάλο αριθμό LGBT πολιτικών, παρά την εντύπωση που έχουμε στην υπόλοιπη Ευρώπη για το πόσο παρεμβατική είναι η Καθολική Εκκλησία στα ιταλικά τεκταινόμενα της πολιτικής σκηνής. Έτσι έχουμε πρώην και νυν βουλευτές τους Angelo Pezzana (1979), Nichi Vendola (1992), Daniele Capezzone, μπαϊσέξουαλ (2006), Titti De Simone (2001), Paola Concia (2008) και Vladimir Luxuria, τρανσέξουαλ (2006). Ο μοναδικός υπουργός που μίλησε ανοιχτά για τις προτιμήσεις του είναι ο πρώην υπουργός Περιβάλλοντος Alfonso Pecoraro Scanio, ο οποίος το 2000 δήλωσε μπαϊσέξουαλ, αλλά το 2006 επανήλθε στην κυβέρνηση. Έχουμε, επίσης, και τον περιφερειάρχη Σικελίας, τον Rosario Crocetta, ο οποίος ήταν ο πρώτος ανοιχτά gay δήμαρχος, όταν εξελέγη στην πόλη Gela το 2003. Το 2009 εξελέγη ευρωβουλευτής και από το 2012 περιφερειάρχης. Έχει συνδέσει το όνομά του με την καταπολέμηση της μαφίας στη Σικελία.
Ένας στην Πορτογαλία – Επτά στην Ισπανία
Η μέρα με τη νύχτα μοιάζει η κατάσταση στην Ιβηρική Χερσόνησο. Στην Πορτογαλία υπήρξε ένας ανοιχτά gay βουλευτής, ο Miguel Vale de Almeida, ενώ στην Ισπανία τα LGBT πολιτικά στελέχη φτάνουν τους επτά, μαζί με τους… περιφερειακούς παίκτες: Ángeles Álvarez Álvarez (2013), Jerónimo Saavedra Acevedo (2000), Jerónimo Saavedra, Manuela Trasobares (τρανσέξουαλ), Miquel Iceta, Iñaki Oyarzábal, Víctor Casco (2014).
