Γιατί η Ελλάδα έχει ανάγκη μια ημέρα σαν τη σημερινή

17/05/2020

Αντί να σας μιλήσουμε για τη σημερινή ημέρα, η οποία -μεταξύ άλλων- είναι αφιερωμένη στους αγώνες της ΛΟΑΤ+ κοινότητας κατά των ρατσιστικών διακρίσεων και του φόβου, σκεφτήκαμε πως θα ήταν καλύτερο να σας θυμίσουμε κάποια περιστατικά που συνέβησαν στη χώρα μας και απαντούν με τον καλύτερο τρόπο στο γιατί η Ελλάδα έχει ανάγκη μια ημέρα (και περισσότερες) σαν κι αυτή. 

Παγκόσμια ημέρα κατά της ομο/τρανς/αμφιβοφίας γιατί ακόμη ζούμε στον φόβο

Δεν ξέρω αν διαβάσατε τα αποτελέσματα της 2η ευρωπαϊκής έρευνας για τα ΛΟΑΤΙ άτομα, που πραγματοποιήθηκε από τον Οργανισμό Θεμελιωδών Δικαιωμάτων της Ευρωπαϊκής Ένωσης (FRA). Οι αριθμοί, πάντως, μιλούν από μόνοι τους. Το 74% των ΛΟΑΤΙ ατόμων στην Ελλάδα αποφεύγει -συχνά ή πάντα- να κρατάει το χέρι της/του ομόφυλου συντρόφου, ενώ το 39% των ΛΟΑΤΙ ατόμων στη χώρα μας αποφεύγει -συχνά ή πάντα- συγκεκριμένες τοποθεσίες, λόγω του φόβου επίθεσης. Το 51% των ΛΟΑΤΙ ατόμων αισθάνθηκε διακρίσεις σε τουλάχιστον ένα πεδίο της καθημερινής ζωής, το έτος πριν από την έρευνα, με ένα 33% να δηλώνει ότι παρενοχλήθηκε ένα χρόνο πριν από την έρευνα.

Παγκόσμια ημέρα κατά της ομο/τρανς/αμφιβοφίας γιατί ακόμη δεχόμαστε επιθέσεις, όταν κυκλοφορούμε

Όπως αυτή που συνέβη τον περασμένο Οκτώβριο στο ΑΠΘ ή τον Ιούλιο στο κέντρο της Θεσσαλονίκης. Αλλά κι αυτή που έγινε τον Ιανουάριο έξω από μετρό της Αθήνας. “Με χτυπάει στο πρόσωπο και με σπρώχνει ρίχνοντας με στα παγκάκια. Ξεκινάω να φωνάζω: “καλέστε την αστυνομία… Κάποιος”. Κόσμος γυρνάει, σαστίζει … μα κάνεις δεν κάνει τίποτα, τίποτα. Ούτε μια αντίδραση. Ίσως αυτό να ήταν που με πόνεσε παραπάνω, που με έκανε να κλάψω. Και έτσι γύρισε ο καθένας στη φούσκα του αδιαφορώντας, γυρίζοντας για άλλη μια φορά την πλάτη στην βια. Ευχαριστώ Ελλάδα!”.

Παγκόσμια ημέρα κατά της ομο/τρανς/αμφιβοφίας γιατί ακόμη θεωρούν πως είναι αστείο να μας κοροϊδεύουν

Από αναρτήσεις γνωστών προσώπων στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης μέχρι τους (και καλά) κωμικούς διαλόγους ηθοποιών, η ΛΟΑΤ+ ταυτότητα στην Ελλάδα εξακολουθεί να γίνεται αντικείμενο χλευασμού και κοροϊδίας, συντηρώντας από κουραστικά μέχρι επικίνδυνα στερεότυπα.

Παγκόσμια ημέρα κατά της ομο/τρανς/αμφιβοφίας γιατί σε κάποια ελληνικά πανεπιστήμια διδάσκεται η τρανσφοβία

Όπως για παράδειγμα τον περασμένο Ιανουάριο, που πραγματοποιήθηκε εξέταση του Μαθήματος «Ψυχοπαθολογία», το οποίο αποτελεί υποχρεωτικό μάθημα για την απόκτηση προπτυχιακού τίτλου σπουδών του Τμήματος Ψυχολογίας ΕΚΠΑ. Τα θέματα περιελάμβαναν, μεταξύ άλλων, ερωτήσεις με τρανσφοβικό περιεχόμενο οι οποίες χρησιμοποιούν απαρχαιωμένους και μη επιστημονικά ορθούς όρους, που όχι μόνο αναπαράγουν στερεότυπα εις βάρος των τρανς ατόμων, αλλά παράλληλα αποτελούν κακοποιητικό και παθολογιοποιητικό λόγο.

Παγκόσμια ημέρα κατά της ομο/τρανς/αμφιβοφίας γιατί στην Ελλάδα κάποιοι μοιράζουν ομοφοβικά φυλλάδια σε παιδιά

Σαν κι αυτό που μοιράστηκε σε ένα Γυμνάσιο στον Χολαργό, το οποίο συμμετείχε σε (υποχρεωτικό) εκκλησιασμό και που ανέφερε “πως η ομοφυλοφιλία είναι το αποκορύφωμα των αμαρτημάτων, πολύ πιο πάνω από ειδεχθείς πράξεις όπως ο φόνος”. Ή σαν εκείνο που μοιράστηκε σε φροντιστήριο ξένων γλωσσών στη Νέα Σμύρνη και έδινε συμβουλές για το “τι πρέπει να γίνει, ώστε ένα παιδί να μην παρασυρθεί από την ομοφυλοφιλία”.

Παγκόσμια ημέρα κατά της ομο/τρανς/αμφιβοφίας γιατί δεχόμαστε επιθέσεις μέχρι και στον χώρο εργασίας μας

Όπως συνέβη με τον Κώστα, ο οποίος στις 25 Φεβρουαρίου του 2018 ο τότε συνάδελφός του, χτύπησε με ορμή την πόρτα στο κεφάλι του Κώστα προκαλώντας του έντονο τραυματισμό. Η εξήγηση που έδωσε ήταν πως εξέλαβε ως σεξουαλικό το άγγιγμα που του έκανε ο Κώστας στον ώμο όσο προσπαθούσε να περάσει από στενό διάδρομο. Ο συνάδελφος του Κώστα φάνηκε αμετανόητος και μάλιστα προέβη και σε περαιτέρω απειλές σε βάρος του Κώστα.

Παγκόσμια ημέρα κατά της ομο/τρανς/αμφιβοφίας γιατί η αστυνομία μάς επιτίθεται, επειδή περπατάμε με τον/την σύντροφό μας

Όπως συνέβη τον περασμένο Αύγουστο, όταν ο Νίκος Σοφιανός ίδιος περπατούσε με τον σύντροφό του, Δημήτρη, κοντά στο Αρχαιολογικό Μουσείο. “Ένας αστυνομικός άρχισε να κάνει ομοφοβικά σχόλια. Εντελώς, ξαφνικά μου ρίχνει μια κουτουλιά. Από το χτύπημα το κεφάλι μου έγειρε, χτυπώντας με δύναμη τη μύτη του συντρόφου μου, που καθόταν πίσω μου. Στη συνέχεια, αφού μας δήλωσε ότι δεν του αρέσουν οι φάτσες μας, μας είπε να τσακιστούμε να φύγουμε από εκεί. Το επανέλαβε κι ο 2ος αστυνομικός, ο οποίος άπλωσε το πόδι του μπροστά μου για να μου βάλει τρικλοποδιά. Ευτυχώς, με κράτησε ο σύντροφός μου και δεν έπεσα.”

Παγκόσμια ημέρα κατά της ομο/τρανς/αμφιβοφίας γιατί η ελληνική βουλή δε θεωρεί σημαντικό να ψηφίσει κατά των διακρίσεων βάσει σεξουαλικού προσανατολισμού, ταυτότητας και χαρακτηριστικών φύλου

Στις 25 Νοεμβρίου 209, η ελληνική βoυλή απoφάσισε ότι οι κινήσεις προς την προστασία της ισοτητας δεν την αφορούν γι΄αυτο και κατά την ψήφιση για την τροποποίηση του Συντάγματος απέρριψε την αναθεώρηση τoυ Άρθρου 5, παρ. 2, για την απαγόρευση διακρίσεων βάσει σεξουαλικού προσανατολισμού, ταυτότητας και χαρακτηριστικών φύλου.

Παγκόσμια ημέρα κατά της ομο/τρανς/αμφιβοφίας γιατί  δεν επιτρέπεται στα τρανς άτομα να είναι ο εαυτός τους

O Νίκος είναι ένας τρανς άνδρας που επισκέφθηκε σήμερα το κατάστημα της Εθνικής Τράπεζας στο Παγκράτι για να βγάλει μια καινούρια κάρτα. Δυστυχώς, ο υπάλληλος -και παρά τη διόρθωση του Νίκου -επέμενε να τον προσφωνεί με το γυναικείο όνομα, που αναγραφόταν στην ταυτότητα του. Μάλιστα, ο Νίκος αναγκάστηκε να τονίσει πως “ξέρετε κύριε, είμαι ο Νίκος” για να ξεκαθαρίσει τον τρόπο με τον οποίο επιθυμεί να του απευθύνονται. Παρόλ΄αυτά ο υπάλληλος συνέχισε: “Εγώ κυρία μου θα σας προσφωνώ ακριβώς όπως γράφει η ταυτότητα”. “Θα με προσφωνείτε όπως επιθυμώ”, απάντησε ο Νίκος με τον υπάλληλο να επιμένει. “Εγώ θα κάνω ό, τι λέει η ταυτότητα”. Όταν στη συνέχεια, ο Νίκος του εξήγησε ότι είναι θέμα χρόνου να αλλάξει την ταυτότητα του, ο υπάλληλος απάντησε “δε με αφορά” και συνέχισε την διαδικασία.

Παγκόσμια ημέρα κατά της ομο/τρανς/αμφιβοφίας γιατί μας δολοφονούν και κανείς δεν κάτι για να τιμωρήσει τους ενόχους!!!

Vasilis Thanopoulos

Από μικρός ήθελα να γίνω αστροναύτης. Εξάλλου, πάντα θυμάμαι να μου λένε ότι "πετάω στα αστέρια". Λόγω όμως σχετικής υψοφοβίας αποφάσισα να αλλάξω επαγγελματικό προσανατολισμό και να γίνω δημοσιογράφος (απ' το κακό στο χειρότερο), Μπήκα στο Πάντειο (Τμήμα Επικοινωνίας, Μέσων & Πολιτισμού) και λίγους καφέδες αργότερα πήρα το πτυχίο μου. Έκτοτε το επαγγελματικό μου μετερίζι με έχει οδηγήσει στην πόρτα ανθρωπιστικών οργανισμών (Διεθνή Αμνηστία, Έλιξ) αλλά και πολλών έντυπων και διαδικτυακών μέσων (Esquire, Nitro, Protagon, κλπ). Η σχέση μου με το Antivirus ξεκίνησε τυχαία τον Μάρτιο του 2013. Έκτοτε έγινε λατρεία... Είτε εδώ είτε στο περιοδικό, όλο και κάπου θα με πετύχετε. Αν τώρα θέλετε να κάνετε και κάποιο σχόλιο... θα με βρείτε στο [email protected]. Cu!




Δες και αυτό!