Για τον συμβολισμό της υφυπουργοποίησής του μίλησε στην ΕΡΤ, μεταξύ άλλων, ο νέος υφυπουργός Σύγχρονου Πολιτισμού, Νικόλας Γιατρομανωλάκης.
Συγκεκριμένα δήλωσε: «Κάποιος ή κάποια θα ήταν ο πρώτος ή η πρώτη. Δεν το τόλμησε κάποια κυβέρνηση νωρίτερα, έτυχε να είμαι εγώ. Μεγάλη τιμή και μεγάλη ευθύνη και επίσης, μεγάλη ευγνωμοσύνη και στον πρωθυπουργό, ο οποίος δεν κόλλησε σε τέτοιου είδους ζητήματα… Βέβαια, κανένας δεν επιλέγεται μόνον εξαιτίας των χαρακτηριστικών του αυτών, επιλέγεται λόγω της συνολικής του παρουσίασης και διαδρομής».
Ο υφυπουργός συνέχιζε λέγοντας: «Γιατί όμως είναι σημαντικό; Θα σας δώσω κάποια στοιχεία από το Ευρωβαρόμετρο: Το 70% των Ελλήνων θεωρεί ότι ακόμα οι διακρίσεις που γίνονται απέναντι σε άτομα ΛΟΑΤΚΙ παραμένουν. Επίσης, για πάρα πολύ κόσμο είναι σαφές ότι ο σεξουαλικός προσανατολισμός ή η ταυτότητα φύλου ενός ατόμου αποτελεί μειονέκτημα για να προσληφθεί σε μία δουλειά. Επομένως, υπάρχουν διακρίσεις και στίγματα. Η ορατότητα, το να βλέπεις ανθρώπους εκεί έξω ενεργούς επαγγελματικά – και πολιτικά αν θέλετε – που είναι διαφορετικοί ως προς τον σεξουαλικό τους προσανατολισμό ή την ταυτότητα φύλου τους είναι σημαντικό. Δεν είναι από μόνο του προφανώς επαρκές, είναι και το θέμα της νομοθετικής στήριξης, της προστασίας, του πλαισίου, αλλά προφανώς για να αλλάξουν οι νοοτροπίες, για να φύγει αυτός ο στιγματισμός της ΛΟΑΤΚΙ κοινότητας, χρειάζονται απ’ ό,τι φαίνεται, και τέτοιου είδους κινήσεις».
Στη δήλωσή του ο υφυπουργός ευχαριστεί τον πρωθυπουργό, ο «οποίος δεν κόλλησε σε τέτοιου είδους ζητήματα» ενώ στη συνέχεια παραδέχεται ότι μια κίνηση – όπως η υπουργοποίησή του – δεν επαρκεί για να αλλάξει το καθεστώς διακρίσεων για τα ΛΟΑΤ+ άτομα, αλλά απαιτείται, όπως λέει, «νομοθετική στήριξη», «προστασία» και «πλαίσιο».
Το προβληματικό -κατά τη γνώμη μου- είναι πως η κυβέρνηση (και γενικά το κόμμα της Νέας Δημοκρατίας) δεν έχει κάνει τίποτα για να εξασφαλίσει αυτή τη νομοθετική στήριξη, για την οποία μιλά ο κ. Γιατρομανωλάκης. Μήπως αυτό σημαίνει πως ο πρωθυπουργός κολλάει τελικά σε τέτοιου είδους ζητήματα, για τα οποία τον ευχαριστεί ο υφυπουργός;
Να ξεκαθαρίσω και κάτι άλλο. Σε μια χώρα, όπου ακόμα μετράμε τα coming out στα δάχτυλα, οφείλουμε να αναγνωρίσουμε το θάρρος των ατόμων που το κάνουν. Η αναγνώριση αυτή όμως έχει να κάνει μόνο με το πρόσωπο που το κάνει και όχι με το πολιτικό/κοινωνικό περιβάλλον που το (από)δέχεται. Και για να το πω πιο απλά. Δε λέμε μπράβο σε ένα κόμμα που “δέχεται” ένα ανοιχτά γκέι μέλος του. Το λέμε μόνο στο μέλος που τολμά να διεκδικεί ανοιχτά την ταυτότητά του, παρά τις ομολογουμένως αρκετές φοβικές αντιλήψεις του κόμματος του.
