Τα κέντρα πρόληψης και εξέτασης, Μy Checkpoint, μοιράζονται μαζί μας όσα πρέπει να γνωρίζουμε σχετικά με το στοματικό σεξ και τα σεξουαλικώς μεταδιδόμενα νοσήματα.
ΟΡΙΣΜΟΣ
Ως στοματικό σεξ ορίζεται η σεξουαλική πρακτική κατά την οποία ένα (ή περισσότερα) άτομο χρησιμοποιεί τη στοματική του κοιλότητα (στόμα, γλώσσα, δόντια, χείλη και γύρω περιοχές) στον κόλπο, το πέος, τον πρωκτό ή και συνδυαστικά με άλλα σημεία του σώματος ως μέσο για την ικανοποίηση ενός άλλου ατόμου ή και τη δική του.
ΠΕΡΙΓΡΑΦΗ
Το στοματικό σεξ μπορεί να αποτελεί μέρος μιας γενικότερης σεξουαλικής επαφής και συνήθως πριν ακολουθήσει το διεισδυτικό σεξ (προκαταρκτικά) ή να είναι μια αυτοτελής σεξουαλική πρακτική. Όταν χρησιμοποιείται στα προκαταρκτικά, συνήθως έχει στόχο τη μεγαλύτερη διέγερση των εμπλεκόμενων σεξουαλικών συντρόφων πριν ακολουθήσει διείσδυση. Ως αυτοτελής πρακτική (δηλαδή όταν δεν ακολουθεί σεξ διεισδυτικής μορφής), στόχο έχει την ικανοποίηση (και συνήθως την τελική εκτόνωση) των ατόμων που εμπλέκονται. Για την πραγματοποίηση της πράξης αυτής, θα πρέπει να έχουμε την εμπλοκή δύο ή και περισσότερων ατόμων και απαραίτητα τουλάχιστον ενός ενεργητικού (αυτού που κάνει το στοματικό – ενεργεί) καθώς και ενός παθητικού (αυτού του οποίου του κάνουν το στοματικό – λαμβάνει).
ΜΕΙΩΣΗ ΒΛΑΒΗΣ
Το στοματικό συγκριτικά με το πρωκτικό ή κολπικό διεισδυτικό σεξ, θεωρείται ασφαλέστερο γενικότερα και άρα ενέχει ποσοστιαία μικρότερη πιθανότητα έκθεσης. Αυτή η πιθανότητα μπορεί να αυξομειώνεται ανάλογα με το ΣΜΝ στα οποία μπορεί να εκτιθέμεθα. Ας τα πάρουμε όμως με τη σειρά.
ΣΤΟΜΑΤΙΚΟ & HIV
Κατά το στοματικό σεξ μπορεί να εμπλέκονται υγρά τα οποία είναι μεταδοτικά σε σχέση με τον HIV (όπως είναι τα προσπερματικά υγρά/σπέρμα, κολπικά υγρά, βλέννη πρωκτού, αίμα σε πιο βίαιες περιπτώσεις) καθώς και μη μεταδοτικά υγρά (όπως δεδομένα το σάλιο, αλλά και σε πιο ειδικές περιπτώσεις δάκρυ, ιδρώτας και εκκρίσεις από τη μύτη). Η πιθανότητα να μεταδοθεί ο HIV είναι σχετικά μικρή σε σχέση με άλλα ΣΜΝ ενώ αν υπάρχουν οι κατάλληλες συνθήκες, αυτή αυξάνεται. Σε σχέση με το στοματικό όμως και επειδή ο HIV μεταδίδεται ευκολότερα υπό συγκεκριμένες συνθήκες η φύση της πρακτικής αυτής από μόνη της μειώνει τις πιθανότητες. Οι συνθήκες κατά τις οποίες συμβαίνει η πρακτική, δε συντελούν στην εύκολη μετάδοση.
Κατά τη διάρκεια του στοματικού σεξ:
- Στη στοματική κοιλότητα που χρησιμοποιείται για την πράξη υφίσταται και μέρος της ατμόσφαιρας, μέσω της διαδικασίας της αναπνοής (ο HIV είναι ένας αναερόβιος ιός- καταστρέφεται στην ατμόσφαιρα αρκεί να εκτεθεί σε αυτή). Στις περισσότερες περιπτώσεις ΔΕΝ υπάρχουν τριβές, άρα μειώνεται και η πιθανότητα τραυματισμών που συνέπεια έχει από τη μία την εμπλοκή του αίματος – άρα και περισσότερο ιικό φορτίο στην περίπτωση που υφίσταται ο ιός σε κάποιον από τους συντρόφους που εμπλέκονται- και από την άλλη τη δημιουργία εισόδων του ιού στην κυκλοφορία του αίματος κατά τη διάρκεια της πράξης.
- Η ευαισθησία και κατ’ επέκταση η απορροφητικότητα των βλεννογόνων του στόματος (ούλα) είναι μικρότερη από ό,τι του κόλπου ή ακόμα περισσότερο του εντέρου.
- Το σάλιο έχει αποδειχθεί από έρευνες ότι δημιουργεί ένζυμα που μπλοκάρουν τη μετάδοση του HIV1.
- Δεδομένων αυτών των συνθηκών αλλά και από τα επιδημιολογικά στοιχεία που διαθέτουμε (καταγραφές στους τρόπους μετάδοσης), αποδεικνύεται και η μικρότερη πιθανότητα έκθεσης στον ιό μέσω της συγκεκριμένης πρακτικής (στοματικό σεξ). Παρόλα αυτά στο κομμάτι πρόληψη θα αναφερθούν και παραπάνω συνθήκες που μειώνουν ακόμα περισσότερο την πιθανότητα μετάδοσης.
Πρόληψη
Το άτομο που κάνει το στοματικό: Επειδή είναι ο δέκτης πιθανών μεταδοτικών υγρών (προσπερματικά υγρά/σπέρμα/κολπικά υγρά/βλέννη πρωκτού) έχει και πιο αυξημένες πιθανότητες σε σχέση με αυτό που το δέχεται. Πέρα από τις συνθήκες που επικρατούν στη στοματική του κοιλότητα γενικότερα και ειδικά στην περίπτωση που δεν χρησιμοποιηθεί προφυλακτικό (είτε πέους, είτε μεμβράνη αν αυτό προορίζεται σε κόλπο ή περιοχή πρωκτού), καλό θα ήταν το άτομο προηγουμένως να ελέγξει την υγιεινή της στοματικής κοιλότητας και να την επιμεληθεί. Στην περίπτωση ύπαρξης τραυματισμών στα χείλη ή εντός της στοματικής κοιλότητας αφθών ή ουλίτιδας/περιοδοντίτιδας ή ακόμη και γενικευμένη προβληματική κατάσταση της οδοντοστοιχίας, καλό θα ήταν καλό θα ήταν να αποφευχθεί αυτή η πρακτική (στοματικό σεξ) ή να χρησιμοποιήσει το ανάλογο μέτρο προφύλαξης.
Επίσης, η αποφυγή 2 ώρες πριν ως και 2 ώρες μετά το στοματικό, οποιασδήποτε παρέμβασης στη στοματική κοιλότητα, όπως χρήση οδοντόβουρτσας, στοματικού διαλύματος, οδοντικού νήματος, οδοντογλυφίδων ή κατανάλωσης ξηρών τροφών (όπως παξιμάδια), θα μειώσουν την πιθανότητα δημιουργίας τραυματισμών ή έντονων ερεθισμών εντός της στοματικής κοιλότητας, άρα και την πιθανότητα να εισχωρήσει ο ιός στην κυκλοφορία του αίματος αν υπάρχει στο/α άτομο/α που προσφέρει/ουν το στοματικό. Ένα άλλο φαινόμενο -που δε συμβαίνει συχνά βέβαια- είναι η πιθανή αιμορραγία από τις στάσεις κατά τη διάρκεια π.χ. ενός deepthroat (βαθύ λαρύγγι) ή facefuck (βίαιο στοματικό). Στις πρακτικές αυτές και λόγω της πιθανής βιαιότητας, ίσως να μην έχει τον έλεγχο το άτομο που κάνει το στοματικό με ένα πχ. μεγάλο και σκληρό πέος ή με την πιθανή ύπαρξη piercing, είτε (σε αυτό που το δέχεται) πιθανή χρήση δοντιών. Σε αυτή την περίπτωση επειδή εμπλέκεται αίμα και άρα πιθανές είσοδοι για τον ιό, η πιθανότητα αυξάνεται. Σε αυτές τις καταστάσεις, καλό θα ήταν να αποφεύγεται η χρήση δοντιών σε σημείο τέτοιο που να προκαλέσει τραυματισμούς και να προσδιορίσει, το άτομο που κάνει το στοματικό, τα όρια του.
Δύο πρακτικές που αυξάνουν τη πιθανότητα έκθεσης
1. Εκσπερμάτιση στη στοματική κοιλότητα
Επειδή το σπέρμα θεωρείται το πιο μεταδοτικό υγρό (από τα συνήθη που εμπλέκονται στο στοματικό σεξ) λόγω υψηλού ιικού φορτίου (δηλαδή μεγάλης ποσότητας του ιού στο συγκεκριμένο βιολογικό υγρό), θα πρέπει να αποφεύγεται η επαφή με αυτό στη στοματική κοιλότητα και στους βλεννογόνους των ματιών. Αν παρόλα αυτά συμβεί κάποια από τις δύο πρακτικές, σε ό,τι αφορά τη στοματική κοιλότητα αν δεν έχει περάσει την οδοντοστοιχία συνίσταται αποβολή (φτύσιμο) για να μην επιτρέψουμε την περαιτέρω παραμονή του σπέρματος στη στοματική κοιλότητα. Αν υπάρχει τετελεσμένη είσοδος, τότε και με δεδομένο ότι έχει έναν υγιή οργανισμό όσον αφορά στην είσοδο στο πεπτικό σύστημα (δηλαδή δεν υπάρχει έλκος στο στομάχι, γαστροοισοφαγική παλινδρόμηση, φαρυγγίτιδα, λαρυγγίτιδα ή έντονα ερεθισμένος λαιμός), τότε συνιστάται η κατάποση όσο το δυνατόν γρηγορότερα και η πόση ενός ποτηριού νερού για πιθανά υπολείμματα. Στην περίπτωση των προαναφερόμενων παθήσεων, τότε συνίσταται η αποβολή (φτύσιμο) όσο πιο άμεσα γίνεται. Ο λόγος που δε συνιστάται αποβολή του σπέρματος σε υγιή οργανισμό είναι διότι όταν αποβάλει, αυτόματα ανακυκλώνει και τη ποσότητα του σπέρματος στη στοματική κοιλότητα, άρα δίνει την ευκαιρία στον ιό (σε περίπτωση που υπάρχει) να ξαναπεράσει από όλη σχεδόν τη στοματική κοιλότητα. (Σημαντική σημείωση: Δεν είναι ασφαλής πρακτική η κατάποση. Ασφαλέστερη είναι η αποφυγή επαφής σπέρματος με τη στοματική κοιλότητα). Παρόλα αυτά, εφόσον μιλάμε για μείωση βλάβης και πρακτικές ασφαλέστερου σεξ, είναι καλό να γνωρίζουμε όλες τις πιθανές επιπλοκές που αφορούν στο στοματικό σεξ.
2) Εκσπερμάτιση στην περιοχή των ματιών
Όσον αφορά στην περίπτωση της επαφής σπέρματος με την περιοχή των ματιών, εκεί αρχικά να πούμε ότι τα μάτια έχουν την αντανακλαστική ιδιότητα να κλείσουν, ενώ ταυτόχρονα θα πρέπει να αναζητήσει το άτομο ένα στεγνό χαρτί ή πανί και ταμποναριστά (όχι με σκούπισμα), να αφαιρέσει την ποσότητα σπέρματος από την περιοχή. Στόχος είναι το χαρτί ή το πανί να απορροφήσει την ποσότητα αυτή και στην πιθανότητα που υπάρχει ο ιός, να εκτεθεί στην ατμόσφαιρα έτσι ώστε να καταστραφεί. Όταν στεγνώσει η περιοχή τότε μπορεί να χρησιμοποιηθεί νερό. Όσο είναι υγρό δεν πρέπει να το τρίψει, να το ανοίξει ή να ρίξει νερό, διότι αν υπάρχει ο ιός θα τον βοηθήσει να απορροφηθεί από τον βλεννογόνο των ματιών και να εισέλθει στην κυκλοφορία του αίματος. Αν τσούξει η περιοχή των ματιών, αυτό σημαίνει ότι με κάποιον τρόπο μπήκε το σπέρμα εντός της περιοχής. Σε αυτή την περίπτωση θα πρέπει να κλείσει το/α μάτι/α, να μην το αγγίξει καθόλου και να αφήσει τον μηχανισμό προστασίας των ματιών να λειτουργήσει αποβάλλοντας την ποσότητα σπέρματος μέσω των δακρύων. Όταν υποχωρήσει η ενόχληση, τότε μπορεί να χρησιμοποιήσει νερό με στόχο την πλύση της περιοχής.
Ένας πολύ αποτελεσματικός τρόπος επίσης για τη φροντίδα της στοματικής κοιλότητας, είναι η προληπτική επίσκεψη στον οδοντίατρο που η συχνότητα αυτής ορίζεται από τον ίδιο το γιατρό αναλόγως την περίπτωση (συνήθως κάθε 6 μήνες), έτσι ώστε να επιμελείται κανείς πιθανές φθορές. Εάν έχει προηγηθεί επίσκεψη στον οδοντίατρο και έχει υπάρξει επεμβατική δραστηριότητα εντός της στοματικής κοιλότητας, καλό είναι να αποφεύγεται η χρήση αυτής λόγω φθοράς ή ευαισθητοποίησης του βλεννογόνου του στόματος, για όσο χρονικό διάστημα θα ορίσει ο οδοντίατρος (συνήθως 5-7 ημέρες) ή εναλλακτικά να γίνεται χρήση προφυλακτικών μέτρων κατά την πρακτική. Στόχος είναι να δοθεί ο χρόνος στον οργανισμό να επαναφέρει σε φυσιολογική κατάσταση τον στοματικό βλεννογόνο.
Το άτομο που δέχεται το στοματικό: Εδώ τα πράγματα είναι πιο απλά επειδή όπως έχει αποδειχθεί το σάλιο δεν περιέχει ικανοποιητική ποσότητα ιικού φορτίου για μετάδοση HIV. Συνήθως το στοματικό σεξ δεν ενέχει κίνδυνο μετάδοσης του ιού για αυτό το άτομο. Περιπτώσεις που μπορεί να αυξήσουν την πιθανότητα έκθεσης στον ιό είναι κάποια αιμορραγία στη στοματική κοιλότητα του ατόμου που κάνει το στοματικό ή ακόμα περισσότερο αν γίνει συνδυαστικά με κάποιο τραυματισμό στο σημείο από πιθανή χρήση δοντιών.
ΣΤΟΜΑΤΙΚΟ & ΣΥΦΙΛΗ
Η μετάδοση της σύφιλης είναι εφικτή εξίσου με το στοματικό, σχεδόν όπως και με το διεισδυτικό σεξ. Όπως στο διεισδυτικό έτσι και στο στοματικό, στα πρώτα στάδια της μπορεί να μεταδοθεί ευκολότερα. Ο λόγος είναι η ύπαρξη φθορών στους βλεννογόνους, τα επονομαζόμενα συφιλιδικά έλκη. Τα έλκη αυτά φέρουν εκκρίσεις όπου εμπεριέχεται η ωχρά σπειροχαίτη (το βακτήριο που προκαλεί τη σύφιλη), και οι βλεννογόνοι της στοματικής κοιλότητας όπως επίσης του πέους, κόλπου και πρωκτού καθώς και μη απόλυτα υγιούς δέρματος μπορούν να την απορροφήσουν. Συφιλιδικά έλκη μπορούν να υπάρξουν στο πέος, στον κόλπο, στον πρωκτό και στη στοματική κοιλότητα, άρα ανεξάρτητα με το αν δέχεται κάποιο άτομο ή κάνει στοματικό είναι εξίσου εκτεθειμένο. Από τη στιγμή που αναφερόμαστε στη στοματική κοιλότητα, θα μπορούσε να θεωρηθεί και το φιλί ως ένας πιθανός τρόπος μετάδοσης.
Πρόληψη
Και στους δύο ρόλους, το ιδανικό πριν εμπλακεί κάποιο άτομο στη σεξουαλική πρακτική του στοματικού σεξ, είναι να υπάρχει οπτική επαφή με τις περιοχές που στοχεύει για το στοματικό. Σε περίπτωση που αντιληφθεί κάποιο έλκος (πληγίτσα) στις περιοχές αυτές, αν το έχει ακουμπήσει, θα πρέπει να πλύνει ή να απολυμάνει τα χέρια πριν αγγίξει βλεννογόνους του. Στόχος αυτής της κίνησης είναι να καταστρέψει το βακτήριο, προτού αυτό καταφέρει να μεταφερθεί στον οργανισμό του.
ΣΤΟΜΑΤΙΚΟ & ΗΠΑΤΙΤΙΔΑ Α
Στη περίπτωση της Ηπατίτιδας Α, η μετάδοση του ιού αυτού μέσω του στοματικού είναι πάρα πολύ εύκολη μιας και η είσοδος γενικότερα του συγκεκριμένου ιού στον ανθρώπινο οργανισμό γίνεται κυρίως μέσω της στοματοεντερικής οδού. Για να μπορέσει να γίνει φυσικά η μετάδοση, θα πρέπει να είναι φορέας του το/τα άτομο/άτομα που στοχεύει κάποιος να κάνει στοματικό και να υπάρχει κάποιου είδους επαφή με τις πρωκτικές εκκρίσεις. Σε αρχικό στάδιο και μόνο μπορεί να θεωρηθεί επικίνδυνη η επαφή με αίμα (τραυματισμοί).
Πρόληψη
Ενεργητικό άτομο: Λόγω της φύσης της πρακτικής (χρήση στοματικής κοιλότητας) το άτομο που χρησιμοποιεί τη στοματική του κοιλότητα είναι αρκετά εκτεθειμένο. Παθητικό άτομο: Σε αυτή την περίπτωση είναι σχεδόν απίθανη η έκθεση, εκτός και αν εμπλακεί σε fingering πρωκτικά στο άτομο που του κάνει στοματικό και έρθουν τα δάχτυλά του σε επαφή με τη δική του στοματική κοιλότητα.
Η μόνη αποτελεσματική πρόληψη σε σχέση με το στοματικό και τη μετάδοση του ιού της Ηπατίτιδας Α είναι ο εμβολιασμός.
ΣΤΟΜΑΤΙΚΟ & ΗΠΑΤΙΤΙΔΑ Β
Ο ιός της Ηπατίτιδας Β είναι μεταδιδόμενος με τους ίδιους τρόπους, όπως και ο HIV. Επειδή όμως είναι ανθεκτικός στην ατμόσφαιρα (συγκεκριμένα μπορεί να επιβιώσει ως και μία εβδομάδα, ανεξάρτητα με το αν συντηρούνται σε υγρή κατάσταση τα μεταδοτικά υγρά ή όχι), αυτόματα είναι και περισσότερο μεταδοτικός.
Πρόληψη
Για το άτομο που κάνει το στοματικό: Στην περίπτωση που δε χρησιμοποιηθεί κάποιο μέτρο προφύλαξης και δεν είναι σίγουρο ότι έχει εμβολιαστεί, το άτομο που κάνει το στοματικό θα πρέπει να τηρεί τα δεδομένα που αναφέρθηκαν στο παράρτημα του HIV με μεγαλύτερη συνέπεια, έτσι ώστε να μειώσει την πιθανότητα. Επειδή είναι ο δέκτης των μεταδοτικών υγρών, αυτόματα είναι και πιο εύκολο να εκτεθεί.
Για το άτομο που δέχεται το στοματικό: Και σε αυτή την περίπτωση η πιθανότητα είναι μικρότερη, θα πρέπει όμως να υπάρξει προσοχή σε επίπεδο εμπλοκής ποσότητας αίματος κατά τη διάρκεια του στοματικού. Οπότε η πιθανότητα αυξάνεται αν το άτομο που του κάνει το στοματικό έχει ποσότητα αίματος στη στοματική του κοιλότητα (περιπτώσεις ενεργής ουλίτιδας/περιοδοντίτιδας) και φυσικά υπάρχουν πιθανοί τραυματισμοί ή αιμορροϊδοπάθεια.
Το πιο αποτελεσματικό μέτρο προφύλαξης είναι ο εμβολιασμός για τον ιό της Ηπατίτιδας Β ή στην περίπτωση που δεν έχει διενεργηθεί, η χρήση προφυλακτικού.
ΣΤΟΜΑΤΙΚΟ & ΗΠΑΤΙΤΙΔΑ C
Ο ιός της Ηπατίτιδας C είναι καθαρά αιματογενώς μεταδιδόμενος. Αυτό σημαίνει πως μπορεί να γίνει μετάδοση μόνο στην πιθανότητα ύπαρξης/εμπλοκής αίματος από τον φορέα του ιού και παράλληλα πραγματοποίησης εισόδου στην κυκλοφορία του αίματος σε οροαρνητικό στον ιό άτομο.
Πρόληψη
Για το άτομο που κάνει το στοματικό: Η φροντίδα της στοματικής κοιλότητας με στόχο την ελαχιστοποίηση της πιθανότητας ύπαρξης τραυματισμών, γίνεται αντίστοιχα όπως αναφέρθηκε στον ιό HIV. Καταστάσεις εμμηνόρροιας φυσικά αυξάνουν την πιθανότητα έκθεσης στον ιό. Για το άτομο που δέχεται το στοματικό: Η ορατή ποσότητα αίματος από το άτομο που του κάνει το στοματικό στην περιοχή όπου το δέχεται, δημιουργεί πιθανότητες μετάδοσης του ιού. Ειδικά όταν η ευαισθησία (και κατ’ επέκταση η απορροφητικότητα) αυξάνεται, όπως σε περιπτώσεις αιμορροϊδοπάθειας.
ΣΤΟΜΑΤΙΚΟ & ΛΟΙΠΕΣ ΒΑΚΤΗΡΙΕΣ ΛΟΙΜΩΞΕΙΣ
Σε βακτηριακές λοιμώξεις όπως η π.χ. γονόρροια (βλεννόρροια) και τα χλαμύδια, η μετάδοση μπορεί να γίνει σχετικά εύκολα. Με την επαφή με μεταδοτικές εκκρίσεις που περιλαμβάνουν το βακτήριο, είτε σε άμεση επαφή με τους βλεννογόνους των σημείων που εμπλέκονται στη πρακτική του στοματικού (γλώσσα, ούλα κλπ), είτε με έμμεση μεταφορά του βακτηρίου μέσω της εμπλοκής των χεριών.
Πρόληψη
Για το άτομο που κάνει το στοματικό: Σε αυτό το ρόλο και αναφερόμενοι στις βακτηριακές λοιμώξεις, η κατάσταση της στοματικής κοιλότητας επηρεάζει τη μετάδοση, διότι η μεγαλύτερη ευαισθησία ισοδυναμεί και με μεγαλύτερη πιθανότητα εδραίωσης του βακτηρίου στους βλεννογόνους. Παρόλα αυτά και ακόμη και με μία υγιή κοιλότητα, αν έρθει σε επαφή με μεταδοτικές εκκρίσεις έχει αυξημένη πιθανότητα μετάδοσης. Όπως και στη σύφιλη, η επεξεργασία και η καλή οπτική επαφή με τις περιοχές που στοχεύει να κάνει στοματικό, παίζει σημαντικό ρόλο. Αν αντιληφθεί εκκρίσεις πέρα των φυσιολογικών, σε πυώδες χρώμα (λευκό-κίτρινο-πράσινο), θεωρείται επιτακτική ανάγκη η παύση της πρακτικής και το καλό πλύσιμο των χεριών, χωρίς να αγγίξει δικούς του βλεννογόνους (στόμα, κόλπος, πέος, πρωκτός, μάτια). Συνίσταται παρατήρηση περίπου μία εβδομάδα μετά την πρακτική για πιθανά συμπτώματα και επίσκεψη σε δερματολόγο-αφροδισιολόγο, εάν υπάρξουν. Για το άτομο που δέχεται το στοματικό: Εδώ η συνθήκη αντίληψης της κατάστασης είναι πιο δύσκολη. Δυσκολεύει διότι η γνώση ύπαρξης φαρυγγικής γονόρροιας στο άτομο που του κάνει το στοματικό σεξ δε μπορεί να υπάρξει.
ΣΤΟΜΑΤΙΚΟ & ΛΟΙΠΕΣ ΙΟΓΕΝΕΙΣ ΛΟΙΜΩΞΕΙΣ
Το στοματικό σεξ σε σχέση με ιογενείς λοιμώξεις όπου επιδερμικά αυτές παρουσιάζουν συμπτώματα, όπως ο έρπης γεννητικών οργάνων (συμπεριλαμβανομένου και του επιχείλιου) καθώς και ο HPV (κοινώς τα κονδυλώματα), θα μπορούσε να θεωρηθεί μία πρακτική που σχεδόν σίγουρα θα μεταδώσει τους ιούς. Πιθανές φθορές σε βλεννογόνους ή ακόμα και μη υγιές δέρμα, αυξάνουν την πιθανότητα μετάδοσης. Σίγουρα η χρήση προφυλακτικού μειώνει την πιθανότητα αλλά δεν καλύπτει τον οργανισμό πλήρως. Παρόλα αυτά, ενώ δεν είναι επιθυμητή η ύπαρξη κάποιου ιού στον οργανισμό ενός ατόμου, ακόμη και να υπάρχει, αν ακολουθεί τις υποδείξεις των γιατρών και γενικότερα το πλαίσιο της πρόληψης, οι επιπτώσεις μακροπρόθεσμα δεν θα είναι επικίνδυνες για το άτομο.
Για το άτομο που κάνει το στοματικό: Η επεξεργασία οπτικά καθώς και η αφή των περιοχών -που στοχεύει κάποιος/α να κάνει στοματικό- και σε αυτή τη περίπτωση είναι πάρα πολύ σημαντική. Αν αντιληφθεί ότι υπάρχουν κονδυλώματα (μικρά ογκίδια – σκληρά σπυράκια, όχι με κεφαλή που υφίσταται πύον, όπως στις περιπτώσεις της θυλακίτιδας) ή φουσκάλες (όπως στον επιχείλιο έρπητα) συνίσταται καλό πλύσιμο των χεριών και όχι επαφή των χεριών με βλεννογόνους του. Καλό θα ήταν να μη συνεχιστεί η πρακτική και να συστήσουμε στο άτομο να επισκεφτεί έναν δερματολόγο-αφροδισιολόγο (υπάρχει πιθανότητα να μην έχει αντιληφθεί την ύπαρξη των συμπτωμάτων). Για το άτομο που δέχεται το στοματικό: Δυστυχώς, επειδή αφορά στη στοματική κοιλότητα του άλλου ατόμου, δεν υπάρχει επαρκής αντίληψη των συμπτωμάτων όταν αναφερόμαστε σε κονδυλώματα εσωτερικά της στοματικής κοιλότητας (σε αντίθεση με τα εξωτερικά). Όταν αναφερόμαστε στον έρπητα, εκεί μπορεί να αντιληφθούμε πιθανές φθορές. Σε περίπτωση εκδήλωσης συμπτωμάτων καλό είναι να αποφύγουμε την επαφή, διότι πέρα από την εξάπλωση σε άλλους οργανισμούς είμαστε και πιο εκτεθειμένα να κολλήσουμε και οτιδήποτε άλλο.
Γενικότερα η χρήση κατάλληλης προφύλαξης σε αυτή την πρακτική μπορεί να μειώσει σε σημαντικό βαθμό τη μετάδοση του HIV, των ΣΜΝ και των βακτηρίων.
Πρακτικές οι οποίες μπορούν να έχουν άμεση σύνδεση με το στοματικό σεξ ή αποτελούν εκφάνσεις του:
- Facefuck
- Fingering
- Fisting
- Bukkake
- Deep Throat
- Rimming
ΣΥΝΑΙΝΕΣΗ
Όπως σε κάθε άλλη σεξουαλική πρακτική, απαραίτητη προϋπόθεση για την τέλεση είναι η συναίνεση όλων των εμπλεκομένων προσώπων. Από την έναρξη μέχρι το πέρας της πρακτικής. Επίσης είναι σημαντικό να έχουμε κατά νου ότι η συναίνεση μπορεί να αρθεί σε οποιαδήποτε στιγμή της πρακτικής και αυτό θα πρέπει να γίνεται σεβαστό.
