Vasilis Thanopoulos
Ως θετικό βήμα, αλλά όχι ως νίκη, χαρακτηρίζουν οι “Οικογένειες Ουράνιο Τόξο” την ψήφιση του νομοσχεδίου για την αναδοχή και την «υιοθεσία» (παιδοθεσία), μαζί και το πολυσυζητημένο άρθρο 8. Η οργάνωση μέσα από το σχετικό δελτίο τύπου που εξέδωσε, κάνει λόγο “για νόμους που για άλλη μια φορά αφήνουν ακάλυπτους εμάς και τα παιδιά μας”, για «φιλικά χτυπήματα στην πλάτη». Εκφράζει, επίσης, τη δυσαρέσκειά του για την απουσία του Υπουργού Δικαιοσύνης Σταύρου Κοντονή ενώ σχολιάζει θετικά την επίσημη θέση των κομμάτων (ΣΥΡΙΖΑ, ΠΟΤΑΜΙ, ΔΗ.ΣΥ.) όσο και τις διαφοροποιήσεις κάποιων βουλευτών/βουλευτριών που υπερψήφισαν το άρθρο 8., παρά την επίσημη κομματική γραμμή (δύο από ΑΝ.ΕΛ. και τέσσερις από Ν.Δ.).
Ολόκληρο το δελτίο τύπου
Στο ελληνικό κοινοβούλιο ψηφίστηκε κατά πλειοψηφία το σ/ν για την αναδοχή και την
«υιοθεσία» (παιδοθεσία), μαζί και το πολυσυζητημένο άρθρο 8. Η αναπληρώτρια υπουργός
Θεανώ Φωτίου το χαρακτήρισε ως νομοσχέδιο που δεν είναι «ούτε άτολμο αλλά ούτε και
παράτολμο». Έχουμε τις ενστάσεις μας στην παραπάνω δήλωση, αλλά ταυτόχρονα θεωρούμε ότι η Αναπληρώτρια Υπουργός Κοινωνικής Αλληλεγγύης έκανε όλα όσα είχε τη δυνατότητα να κάνει.
Δυστυχώς δεν μπορούμε να πούμε το ίδιο για τον Υπουργό Δικαιοσύνης Σταύρο Κοντονή, που όχι μόνο δεν έκανε πράξη τις δεσμεύσεις του προκατόχου του, κύριου Παρασκευόπουλου, ότι θα φέρει το θέμα της παιδοθεσίας σε επόμενο σχέδιο νόμου, αλλά τελικά ούτε καν μπήκε στον κόπο να παραστεί χθες στην ψηφοφορία της Βουλής.
Συνολικά μπορούμε να μιλήσουμε για ένα θετικό βήμα αλλά δεν μπορούμε να χαρακτηρίσουμε «νίκη» την παραπάνω εξέλιξη, παρά μόνο σημειολογικά –σύνδεση των λέξεων «ομόφυλο ζευγάρι» με τη λέξη «παιδί»– αφού το πρώτο αίτημα στην ατζέντα μας, η παιδοθεσία του παιδιού του/της συντρόφου από τον μη βιολογικό του γονέα (Second parent adoption) δεν μπήκε καν στο τραπέζι των διαπραγματεύσεων.
Για άλλη μια φορά οι νόμοι αφήνουν ακάλυπτους εμάς και τα παιδιά μας. Δεν πρόκειται για νομικό κενό πλέον, αλλά για θεσμοθετημένη ομοφοβία. Έχουμε εισπράξει πολλά «φιλικά χτυπήματα στην πλάτη» και πολλά βλέμματα κατανόησης μέχρι σήμερα, αλλά αυτό δεν αρκεί. Είναι σαφές ότι οι συνθήκες είναι κατάλληλες για το επόμενο βήμα, που έπρεπε να είχε γίνει από «προχθές», δηλαδή από το 2015.
Ήδη πάρα πολλά παιδιά στη χώρα μας μεγαλώνουν σε οικογένειες με LGBT γονείς. Ο αριθμός τους αυξάνεται με εξαιρετικά γρήγορους ρυθμούς και αυτό δεν μπορεί ούτε να το αλλάξει ούτε να το αμφισβητήσει κανείς. Το μόνο που θα μπορούσε να αλλάξει είναι τα παιδιά μας να πάψουν να υφίστανται διακρίσεις, να μπορούν να νιώθουν την ασφάλεια της έννομης σχέσης και με τους δύο γονείς τους, να πάψουν να είναι παιδιά β’ κατηγορίας, με λιγότερα δικαιώματα από τα «άλλα» παιδιά, που έχουν το προνόμιο και οι δύο γονείς τους να έχουν υποχρεώσεις φροντίδας απέναντί τους.
Δεν μπορούμε παρά να δούμε θετικά τόσο την επίσημη θέση των κομμάτων (ΣΥΡΙΖΑ, ΠΟΤΑΜΙ, ΔΗ.ΣΥ.) όσο και τις διαφοροποιήσεις κάποιων βουλευτών/βουλευτριών που υπερψήφισαν το άρθρο 8., παρά την επίσημη κομματική γραμμή (δύο από ΑΝ.ΕΛ. και τέσσερις από Ν.Δ.).
Επισημαίνουμε ότι, στη Ν.Δ., τέσσερις γυναίκες, μητέρες και οι ίδιες, έστρεψαν το βλέμμα τους «στο παιδί» και όχι στην παραφιλολογία που μας θέλει «κοινωνικά αποβράσματα», ακατάλληλα για τη φροντίδα παιδιών.
Μέσα και έξω από τη Βουλή ακούστηκαν για μια ακόμα φορά ομοφοβικά, κακοποιητικά, και
υβριστικά σχόλια και τοποθετήσεις, κάτι που εμάς τους LGBT ανθρώπους που παρακολουθούσαμε τη διαδικασία και τις εξελίξεις μάς προσβάλουν απίστευτα.
Δεν μπορούμε παρά να ανακουφιστούμε από τα γρήγορα αντανακλαστικά των δεκαέξι βουλευτών του ΣΥΡΙΖΑ που, με επιστολή τους προς τον πρόεδρο του κοινοβουλίου, ζητούν την εφαρμογή του άρθρου 2 του Κώδικα Δεοντολογίας της Βουλής εναντίον του βουλευτή των ΑΝ.ΕΛ. Κ. Κατσίκη.
Όλες και όλοι εμείς στις Οικογένειες Ουράνιο Τόξο βγαίνουμε από αυτή τη διαδικασία με μια πικρή γεύση στο στόμα. Στον δρόμο για την ισότητα, πάλι μας άφησαν «πίσω» και επομένως δεν μπορούμε να «πανηγυρίσουμε» αλλά να συνεχίσουμε με περισσότερες δυνάμεις και σθένος τον αγώνα μας μέχρι να δικαιωθούμε Το χρωστάμε στα παιδιά μας, τους αυριανούς πολίτες αυτής της χώρας, τόσο εμείς όσο και η Πολιτεία.
