Την αίτηση του Αθηναϊκού Μουσείου Κουήρ Τεχνών (AMOQA) για σύσταση σωματείου απέρριψε το ειρηνοδικείο Αθηνών. Μάλιστα, σύμφωνα με το σχετικό δελτίο τύπου, η απορριπτική απόφαση βασίστηκε στην υποψία εκ μέρους του ειρηνοδικείου πως το AMOQA αποσκοπεί σε “διάδοση της ομοφυλοφιλίας” και πως υπάρχει “κρυφός εμπορικός σκοπός”.
Ολόκληρο το δελτίο
Στις 10 Οκτωβρίου του 2016, το ειρηνοδικείο Αθηνών απέρριψε την αίτηση του Αθηναϊκού Μουσείου Κουήρ Τεχνών (AMOQA) για σύσταση σωματείου (ΑΡΙΘΜΟΣ ΔΙΑΤΑΓΗΣ 323/2016). Η απορριπτική απόφαση βασίστηκε στην υποψία εκ μέρους του ειρηνοδικείου πως το AMOQA αποσκοπεί σε “διάδοση της ομοφυλοφιλίας” και πως υπάρχει “κρυφός εμπορικός σκοπος”.
Θα έπρεπε το ειρηνοδικείο όχι απλά να μην έχει την υποψία αλλά να διακατέχεται από τη βεβαιότητα ότι το AMOQA (θα συνεχίσει να) διαδίδει την ομοφυλοφιλία. Εξάλλου, όταν καταθέσαμε το καταστατικό για την δημιουργία του σωματείου ξεκάθαρα αναφέραμε πως σκοπός μας είναι η ανάδειξη της ΛΟΑΤΚΙ (Λεσβιακής, Ομοφυλοφιλικής, Αμφισεξουαλικής, Τρανς, Κουίρ και Ιντερσεξ) και φεμινιστικής ιστορίας και πολιτιστικής παραγωγής. Επιπλέον, στην επίσημη απορριπτική απόφαση του το ειρηνοδικείο αναφέρει πως “ο πραγματικός σκοπός του σωματείου” καθώς και “τα μέσα προς επίτευξις του σκοπού του” είναι ασαφή, ανεπαρκή και αόριστα.Εδώ έχουμε να παραθέσουμε μια εκτενή απάντηση που αφορά την ίδια τη μέχρι τώρα λειτουργία του AMOQA, τα μέσα, τους σκοπούς και τα αποτελέσματα της:
Το AMOQA ξεκίνησε με την βοήθεια μιας πεντάμηνης γερμανικής υποτροφίας τον Μάρτιο του 2016. Από τότε έχει φιλοξενήσει πάνω από 40 ανοιχτές και προσβάσιμες εκδηλώσεις όπως βραδιές και φεστιβάλ performance, προβολές ντοκιμαντέρ για τις πολιτικές του σώματος, εικαστικές εκθέσεις, εργαστήρια τεχνολογίας, διαλέξεις πάνω σε έμφυλα ζητήματα, συζητήσεις πάνω στην μνήμη και την ιδέα του αρχείου, παρουσιάσεις κουήρ μουσικής αλλά και άλλα εργαστήρια παραγωγής κουλτούρας. Στο χώρο μας που στεγάζεται στην οδό Εριγόνης 3 στα Κάτω Πετράλωνα αλλά και σε άλλους δημόσιους χώρους και εκδηλώσεις (Ταινιοθήκη της Ελλάδας, Νοκουμέντα14 – Πάρκο Ελευθερίας, Green Park – (non) performance as method, Εθνογραφικό Mουσείο Στοκχόλμης – the unstraight museum international conference) συναντηθήκαμε με ΛΟΑΤΚΙ καλλιτέχνες, ακαδημαϊκούς, ακτιβίστριες, και πλήθος κόσμου από τη ντόπια και διεθνή φεμινιστική και ΛΟΑΤΚΙ+ κοινότητα. Το AMOQA λειτουργεί επίσης ως μια ανοιχτή πλατφόρμα όπου διάφορες ακτιβιστικές φεμινιστικές ΛΟΑΤΚΙ+ συλλογικότητες βρίσκουν ασφαλή χώρο για τις συναντήσεις και τις εκδηλώσεις τους κι αυτή τη στιγμή στο χώρο μας συμβιώνουμε με τις αλληλέγγυες συνελεύσεις των Οικογενειών Ουράνιο Τόξο και την αυτο-οργανωμένη ομάδα “Υπερήφανοι Γονείς”. Παράλληλα, έχουμε ξεκινήσει το χτίσιμο ενός ΛΟΑΤΚΙ+ φεμινιστικού αρχείου, στην προσπάθεια μας να χαρτογραφίσουμε κομμάτια της ιστορίας, του παρόντος και του μέλλοντος του ελληνικού ΛΟΑΤΚΙ+ κινήματος, κομμάτια δηλαδή από την καθημερινή μας ζωή, τα βιώματα, τις επιθυμίες, τα όνειρα, τους αγώνες και τις αγωνίες μας.
Μέσω της υποτροφίας το AMOQA κατάφερε να ενοικιάσει έναν χώρο ανοιχτό σε διάφορες συγγενικές συλλογικότητες και άτομα, να μετατρέψει τις εγκαταστάσεις του προσβάσιμες σε άτομα με κινητικές διαφορετικότητες, να πληρώσει μισθούς σε άτομα της ΛΟΑΤΚΙ+ κοινότητας για την εκτέλεση διαφόρων εργασιών (έρευνα, προγραμματισμό, μεταφράσεις, υποτιτλισμό, διερμηνεία στην ελληνική νοηματική), να υποστηρίξει υλικά συγγενικά πρότζεκτ, να προσκαλέσει ακτιβιστές και ακτιβίστριες διαφόρων ηλικιών όπως και καλλιτέχνες και ακαδημαϊκούς από την Ανατολή και τη Δύση με σκοπό να δημιουργήσει δεσμούς και δίκτυα αλληλεγγύης και έμπνευσης. Μετά το τέλος της υποτροφίας το AMOQA συνέχισε να λειτουργεί ως ένας αυτοδιαχειριζόμενος χώρος, έχοντας μεγάλες δυσκολίες να καλύψει τα έξοδα του, αν και οι εκδηλώσεις πλήθαιναν και το ενδιαφέρον της κοινότητας μεγάλωνε.
Αν για το ειρηνοδικείο Αθηνών και τους δικαστικούς του υπαλλήλους οτιδήποτε από τα παραπάνω γίνεται αντιληπτό ως ασαφές, ανεπαρκές, αόριστο, κι ακόμα πιο προκλητικά ως “μη πραγματικό” εμείς οφείλουμε από την πλευρά μας να διευκρινίσουμε πως αν σε κάτι έχουμε εκπαιδευτεί μέσα στα χρόνια αυτό είναι να αναγνωρίζουμε τις χίλιες και μια διαφορετικές λέξεις που μπορεί να χρησιμοποιήσει η γλώσσα της θεσμικής διάκρισης.
Η επίκληση της διατάραξης της “δημόσιας τάξης” και της προσβολής των “χρηστών ηθών”, λέξεις με τις οποίες διανθίζεται επιπλέον η απορριπτική απόφασή για τη σύσταση του σωματείου μας, ανήκουν παραδοσιακά στην εργαλειοθήκη του γλωσσικού ιδιώματος κάθε είδους διακρίσεων, μέσα και πέρα από το νόμο.
Σχετικά με τους πιθανούς κρυφούς εμπορικούς σκοπούς, η υποψία αυτή συνδέεται με την δήλωση του AMOQA να παράξει κουλτούρα, χρησιμοποιώντας όλα τα καλλιτεχνικά μέσα: της συγγραφής και δημοσίευσης, της παραγωγής μουσικής και εικαστικών δρωμένων, της παραγωγής ντοκιμαντέρ και ταινιών πάνω σε εμφυλα, κουήρ και φεμινιστικά ζητήματα. Αυτό που δεν εξηγεί το ειρηνοδικείο είναι τι ακριβώς ύποπτο φαίνεται σε αυτό και πως ή που στον κόσμο η παραγωγή κουήρ φεμινιστικής κουλτούρας καταλήγει σε κερδοφορής επιχείρηση.
Το AMOQA Θα συνεχίσει να υπάρχει ανεξάρτητα οποιασδήποτε δικαστικής απόφασης. Η ανάδειξη της ομοφυλοφιλίας άλλα και όλων των κούηρ πρακτικών και ταυτοτήτων είναι ο σκοπός του AMOQA που θα συνεχίσει να διεκδικεί την παρουσία τούς ανοιχτά και δημόσια.
Ως μέσα για την επίτευξη αυτού του σκοπού επιλέξαμε την τέχνη, την θεωρία και τον ακτιβισμό.
Συντροφικά,
AMOQA
