Για τα άτομα που είναι σε θέση να εκπαιδεύσουν τους εφήβους γύρω από θέματα φύλου, προβληματίζεται ο π. Βασίλειος Θερμός, μέσα από ένα κείμενό του που δημοσιεύτηκε στο blog της huffingtonpost.gr.
Στο κείμενο του αναφέρεται στην ιστορία του 15χρονου Λευτέρη.
“Ο Λευτέρης είναι 15 ετών και φοιτά σε ιδιωτικό σχολείο. Στη διάρκεια της Δευτέρας Γυμνασίου άρχισε να λέει στους γονείς του ότι μάλλον είναι ομοφυλόφιλος. Η εντύπωσή του αυτή συνοδευόταν από κάποιο άγχος. Το ίδιο άγχος άρχισαν να αναπτύσσουν και οι γονείς του, μια συνηθισμένη αντίδραση. Τα επιχειρήματά τους περί του αντιθέτου δεν έπειθαν τον Λευτέρη.”
Στη συνέχεια μας πληροφορεί ότι μια ψυχολόγος στο σχολείο του, στα πλαίσια της θεματικής εβδομάδας, μίλησε για τον σεξουαλικό προσανατολισμό και την ταυτότητα φύλου υποστηρίζοντας ότι δεν υπάρχει τίποτα το ανησυχητικό αν ένα παιδί αισθανθεί έλξη για το ίδιο φύλο.
«Μας είπε ότι ενδέχεται να νιώσουμε πως ο σεξουαλικός μας προσανατολισμός δεν είναι ο συνηθισμένος. Αν αισθανθούμε έλξη προς το ίδιο φύλο να μην ανησυχήσουμε. Αν οι γονείς μάς πουν ότι πρόκειται για ‘φάση’ και συμβουλέψουν να μη βιαστούμε, είπε να μην το δεχθούμε. ’Δεν πρόκειται για φάση. Κανείς δεν μπορεί να σας εμποδίσει να εκφράσετε ανοιχτά αυτό που σας συμβαίνει’».
Ο π. Θερμός μάς ενημερώνει πως αυτή η “κακιά” ψυχολόγος έπεισε τον νεαρό Λευτέρη για την ομοφυλοφιλία του, πράγμα που οδήγησε τους γονείς του να αναζητήσουν έναν ειδικό… καταλήγοντας φυσικά στον ίδιο.
“Όπως ήταν αναμενόμενο, η αίσθηση του Λευτέρη πως είναι ομοφυλόφιλος έγινε πλέον πεποίθηση. Οι γονείς εν τέλει τον έπεισαν να συμβουλευθούν ειδικό. Και έτσι ήλθαν σ’ εμένα.”
Ο ίδιος μάλιστα ως ψυχίατρος παιδιών καί εφήβων (αλλά και ως Δρ. Θεολογικής Σχολής του Παν/μιου Αθηνών και Αναπληρωτής καθηγητής στην Ανωτάτη Εκκλησιαστική Ακαδημία Αθηνών) διέγνωσε ιδεοψυχαναγκαστική διαταραχή στον Λευτέρη, αναγνωρίζοντας την ομοφυλοφιλία του ως μια ιδεοληψία και εμμονή.
“Λαμβάνοντας το ιστορικό και μιλώντας με τον ίδιο τον Λευτέρη διαπίστωσα ότι έπασχε από ιδεοψυχαναγκαστική διαταραχή! Η ιδέα πως είναι ομοφυλόφιλος ήταν μια ιδεοληψία, συνυπήρχαν δε και άλλες έμμονες ιδέες και συνήθειες. Ήταν φανερό πως η εντύπωση/πεποίθησή του συνιστούσε απλώς μέρος του γενικότερου κλινικού προβλήματος. Η εικόνα αυτή είναι συνηθισμένη στους εφήβους και εξαλείφεται όταν αντιμετωπισθεί η ιδεοψυχαναγκαστική διαταραχή!”
Και εδώ είναι που ξεκινά η ενόχληση του, αφού όπως λέει η τοποθέτηση της ψυχολόγου υπήρξε επικίνδυνη επειδή ήταν αντιεπιστημονική, αφού σύμφωνα με τον ίδιο: “κατά την αξιολόγηση εφήβου ή νέου που δηλώνει ότι αισθάνεται έλξη προς το ίδιο φύλο, το πρώτο βήμα είναι να αποκλεισθεί το ενδεχόμενο ιδεοψυχαναγκαστικής διαταραχής, κατά την οποία η ιδέα της ομοφυλοφιλίας γίνεται περιεχόμενο του ιδεοληπτικού ιδεασμού. Από την εμπειρία μου καταλήγω πως η εικόνα αυτή είναι αρκετά συχνή.”
Αυτό δηλαδή που μας λέει ο π. Θερμός, επικαλούμενος μάλιστα την επιστημονική του ιδιότητα είναι, πως αν ένα παιδί αισθανθεί κάποια έλξη για το ίδιο φύλο το πρώτο που πρέπει να κάνουμε είναι να το τρέξουμε στους γιατρούς για να δούμε αν πάσχει από κάποια διαταραχή, η οποία μπορεί να έχει δημιουργηθεί από τη μόδα της ομοφυλοφιλίας ή από άλλες παραμέτρους.
“Φαντασθήτε όλα αυτά τα νέα παιδιά να ακούν (στο σχολείο!) την γραμμή «δεν είναι φάση, κινηθήτε ελεύθερα, κανείς δεν έχει το δικαίωμα να σας στερήσει τον προσανατολισμό σας ή να σας στρέψει αλλού»! Η σύγχυση που θα προκύψει και η παραπλάνηση την οποία θα επιφέρει η αντιεπιστημονικότητα θα λειτουργήσουν κακοποιητικά επειδή θα στρεβλώσουν την μετέπειτα ψυχική εξέλιξη.”
Σχετικά με το πόσο αντιεπιστημονική είναι η τοποθέτηση αυτή καλύτερα να μιλήσουν οι ειδικοί ψυχικής υγείας (κατά προτίμηση χωρίς κάποιο εκκλησιαστικό τίτλο). Παρόλ΄αυτά ας μου επιτραπεί να κρίνω την επικινδυνότητα αυτών απόψεων του. π. Θερμου, που συνεχίζουν να παθολογικοποιούν σεξουλικούς προσανατολισμούς και ταυτότητες φύλου.
Ακόμα κι αν ο ίδιος παραδέχεται “ότι έχουμε απόλυτη ανάγκη να γίνει συνείδηση όλων, μαθητών και εκπαιδευτικών, ο σεβασμός στην διαφορετικότητα και να εκλείψει κάθε συμπεριφορά μειωτική ή απορριπτική”, η αναπαραγωγή τέτοιων απόψεων συμβάλλουν σε έναν ακόμη πιο επικίνδυνο στιγματισμό που συναινούν σε μειωτικές και απορριπτικές συμπεριφορές.
Πριν από λίγες μέρες συμμετείχα σε ένα συνέδριο σχετικά με τον σχολικό εκφοβισμό. Τα ποσοστά που αφορούσαν στα ΛΟΑΤΚΙ+ άτομα και πατούσαν σε στερεότυπα γύρω από “φυσιολογικότητες” ήταν συντριπτικά. Φανταστείτε τι έχει να γίνει αν τέτοιες απόψεις γίνουν αποδεκτές από γονείς και εκπαιδευτικούς ως “επιστημονικές επιταγές”.
Η ομοφυλοφιλία δεν είναι μόδα, είναι σεξουαλικός προσανατολισμός!!
