Γιατί η (αυριανή) δίκη του Αμβρόσιου είναι κάτι που σε αφορά

22/01/2019

Στις 23 Ιανουαρίου (αύριο) εκδικάζεται η ποινική υπόθεση σε βάρος του Μητροπολίτη Καλαβρύτων και Αιγιαλείας Αμβρόσιου για κατάχρηση εκκλησιαστικού αξιώματος και ρητορική μίσους. Κι αυτό μετά την πρωτόδικη αθώωσή του, η οποία βασίστηκε σε επιχειρήματα τα οποία προκάλεσαν σάλο, με αποτέλεσμα να κινητοποιηθούν οι ίδιες οι εισαγγελικές αρχές και να ασκήσουν έφεση.

Δεν ξέρω τι πρόκεται να ακούσουμε αύριο και πόσο κακοποιητική θα είναι και πάλι – τουλάχιστον για εμάς που θα βρεθούμε μπροστά από τη δικαστική έδρα – η όλη διαδικασία. Ξέρω όμως ότι για μία ακόμη φορά θα ανοίξει μια συζήτηση (κυρίως στα μέσα ενημέρωσης και κοινωνικής δικτύωσης) που θα περιλαμβάνει τις λέξεις “ομοφυλοφιλία” και “εκκλησία”. Μια συζήτηση πολλών απόψεων που άλλοτε θα κάνουν λογο για ιερό αγώνα άλλοτε για ακτιβισμό και άλλοτε για απλές γραφικότητες που θα πραγματώνονται απόλυτα μέσα από ένα εκνευριστικό “καλά τι περίμενες;”.

Δεν ξέρω ποια ή ποιες απ΄αυτές τις απόψεις ενστερνίζεσαι (προσωπικά επιλέγω αυτή του ακτιβισμού) και στην παρούσα φάση δεν με απασχολεί. Αυτό όμως που με απασχολεί είναι να σου επισημάνω το πόσο σημαντική είναι η αυριανή δίκη, όχι μόνο για την ΛΟΑΤΚΙ+ κοινότητα, αλλά για το σύνολο της ελληνικής κοινωνίας. Πρέπει να καταλάβεις ότι οι όροι “ομοφυλοφιλία” και “εκκλησία” δεν είναι οι ορθότεροι για να περιγράψουν την υπόθεση αυτή και γι΄αυτό δεν πρέπει να αναλώνεσαι αποκλειστικά σ΄αυτούς. Αύριο θα μιλήσουμε (θα προσπαθήσουμε τουλάχιστον)  για “ρητορική μίσους” και “υποκίνηση βίας”. Για “κατάχρηση δημόσιου αξιώματος” και “δικαιοσύνη”. Όροι που υπερβαίνουν την όποια σεξουαλική ταυτότητα του καθενός και σχετίζονται με έννοιες όπως η νομιμότητα και τα συνταγματικά δικαιώματα. Κι όπως καταλαβαίνεις, αυτά δεν γίνεται να μην σε αφορούν.

Αν λοιπόν αύριο ακούσεις και πάλι την ατάκα “αν είχα ένα όπλο, θα τους σκότωνα”, θέλω αυτή τη φορά να καταλάβεις ότι το όπλο αυτό σημαδεύει κι εσένα.

Τα λέμε αύριο, από κοντά!

Vasilis Thanopoulos

Από μικρός ήθελα να γίνω αστροναύτης. Εξάλλου, πάντα θυμάμαι να μου λένε ότι "πετάω στα αστέρια". Λόγω όμως σχετικής υψοφοβίας αποφάσισα να αλλάξω επαγγελματικό προσανατολισμό και να γίνω δημοσιογράφος (απ' το κακό στο χειρότερο), Μπήκα στο Πάντειο (Τμήμα Επικοινωνίας, Μέσων & Πολιτισμού) και λίγους καφέδες αργότερα πήρα το πτυχίο μου. Έκτοτε το επαγγελματικό μου μετερίζι με έχει οδηγήσει στην πόρτα ανθρωπιστικών οργανισμών (Διεθνή Αμνηστία, Έλιξ) αλλά και πολλών έντυπων και διαδικτυακών μέσων (Esquire, Nitro, Protagon, κλπ). Η σχέση μου με το Antivirus ξεκίνησε τυχαία τον Μάρτιο του 2013. Έκτοτε έγινε λατρεία... Είτε εδώ είτε στο περιοδικό, όλο και κάπου θα με πετύχετε. Αν τώρα θέλετε να κάνετε και κάποιο σχόλιο... θα με βρείτε στο [email protected]. Cu!




Δες και αυτό!