Συνέντευξη: Γιώργος Καμίνης

09/11/2017

Λίγες μόλις μέρες πριν τη διεξαγωγή των εκλογών για την ηγεσία του νέου φορέα κεντροαριστερας, ο Γιώργος Καμίνης μιλά στο Antivirus για την υποψηφιότητά του και για την πρόθεσή του να δημιουργήσει ένα κόμμα που, όπως χαρακτηριστικά δηλώνει, “δεν θα κρύβει τις διαφορετικές απόψεις κάτω από το χαλί”.

Στο πλαίσιο της προεκλογικής σας εκστρατείας για τη δημαρχία της Αθήνας, είχατε δεσμευτεί να θέσετε το Athens Pride υπό την αιγίδα του δήμου, ενώ στη συνέχεια ως δήμαρχος να “παραχωρήσετε” στο φεστιβάλ Υπερηφάνειας την πλατεία Συντάγματος. Τώρα και υπό το πρίσμα της ηγεσίας του νέου φορέα της κεντροαριστεράς, ποιες δεσμεύσεις “παίρνετε” αναφορικά με τα ΛΟΑΤΚΙ+ δικαιώματα;

Και δεσμεύτηκα και το έκανα! Ναι, στο πλαίσιο της προεκλογικής μου εκστρατείας για τη δημαρχία, όπως καλά γνωρίζετε, το είχα υποσχεθεί και αυτή τη δέσμευση την έκανα πραγματικότητα. Το AthensPride τέθηκε υπό την αιγίδα του δήμου, πλαισιώσαμε και υποστηρίξαμε τη διοργάνωση, παραχωρήθηκε και η πλατεία Συντάγματος, γεγονός που έχει τους δικούς του συμβολισμούς. Το AthensPride είναι κάτι παραπάνω από μια γιορτή που κάνει εμάς και την πόλη περήφανους. Είναι η θέση, η διακήρυξη μιας πόλης ανοιχτής, που υπερασπίζεται κάθε ανθρώπινο δικαίωμα, που στηρίζει τη διαφορετικότητα, μιας πόλης εξωστρεφούς, που δείχνει αποφασιστικότητα στις ρατσιστικές απειλές, μιας πόλης που δεν κρύβεται πίσω απ’ το δάκτυλό της και που επίσης δεν κουνάει σε κανέναν το δάχτυλο. Όπως είχα επίσης δεσμευθεί, υπέγραψα ως δήμαρχος το πρώτο Σύμφωνο Συμβίωσης μεταξύ ομόφυλου ζευγαριού. Να σας πω την αλήθεια τελικά, πιο πολύ μου προσάπτουν ότι δεν διατυμπανίζω αυτά που κάνω, παρά ότι δεν τηρώ τις υποσχέσεις μου! Οπότε δεν θα κάνω εξαγγελίες, αλλά θα ακούσω και θα μελετήσω προσεκτικά τα αιτήματα που έρχονται από την κοινωνία των πολιτών, με την οποία είμαι σε συνεχή και ειλικρινή διάλογο.

Κάνοντας μια αυτοκριτική ως δήμαρχος, θεωρείτε ότι αυτά τα χρόνια η Αθήνα έγινε μια “καλύτερη”πόλη για τα ΛΟΑΤΚΙ+ άτομα;

Η Αθήνα, όπως και η Θεσσαλονίκη, αν κάτι μεγάλο πέτυχαν τα τελευταία χρόνια είναι ότι έγιναν σύγχρονες, ανοιχτές και εξωστρεφείς πόλεις. Η Αθήνα τα τελευταία χρόνια έχει εξελιχθεί σε έναν ελκυστικό πολιτιστικό προορισμό – και έχουμε προσφάτως βραβευθεί γι’ αυτό – μια πόλη που έχει όλες τις παιδικές ασθένειες των μεγαλουπόλεων όλου του κόσμου αλλά μία πόλη γοητευτική που είναι περισσότερο ανοικτή σε καθετί διαφορετικό. Μαζί βέβαια με την ανοχή και το σεβασμό έχουμε και την αντίφαση, τις ρατσιστικές επιθέσεις από ορισμένα άτομα ή ομάδες. Απέναντι σε αυτές τις ακραίες συμπεριφορές, είμαστε σε διαρκή μετωπική πολιτική σύγκρουση.

Ένας άλλος υποψήφιος για την ηγεσία, ο Γιάννης Ραγκούσης, σε συνέντευξή του στο περιοδικό μας είχε ταχθεί υπέρ του πολιτικού γάμου και της παιδοθεσίας από ομόφυλα ζευγάρια, ενώ είχε υποστηρίξει ότι το “η κοινωνία δεν είναι ακόμη έτοιμη¨ είναι μια συχνή δικαιολογία για τους πολιτικούς που φοβούνται; Συμφωνείτε μ΄αυτή την άποψη ή είστε από τους πολιτικούς που όταν κληθούν να προβούν σε σχετικές πολιτικές δράσεις γίνονται οπαδοί του “ένα βήμα τη φορά” για να μην προκληθούν κοινωνικές αντιδράσεις;

Το περίφημο επιχείρημα ότι “η ελληνική κοινωνία δεν είναι έτοιμη” προβάλλεται συνήθως όταν οι ίδιοι οι πολιτικοί δεν θέλουν ν’ αναλάβουν το οποιοδήποτε πολιτικό κόστος. Δεν είμαι απ’ αυτούς τους πολιτικούς, δεν υπήρξα ποτέ. Κυρίως στα θέματα ανθρωπίνων δικαιωμάτων, δεν υπάρχουν μέσες λύσεις. Πιστεύω ότι ελληνική κοινωνία δεν έδειξε τελικά τόσο ανέτοιμη, ούτε για το σύμφωνο συμβίωσης αλλά ούτε και για άλλα θέματα που ως δημοτική αρχή πρωτοστατούμε, όπως είναι η δημιουργία αποτεφρωτηρίου νεκρών ή η δημιουργία μουσουλμανικού τεμένους.

Δεν μπορώ να μη σας ρωτήσω και για τη γνώμη σας σχετικά με τη στάση που κρατά η εκκλησία απέναντι στην κοινότητά μας.

Έχω ακούσει από πολύ προοδευτικές, έως μετριοπαθείς ή και ακραίες απόψεις από τους κόλπους της εκκλησίας και κυρίως των λειτουργών της. Δεν είναι όλες οι φωνές ακραίες, αλλά δυστυχώς αυτές ακούγονται πιο δυνατά. Απ’ όπου πάντως κι αν προέρχονται, οι φωνές φανατισμού, ρατσισμού και μισαλλοδοξίας καταδικάζονται. Η διδαχή της χριστιανικής πίστης βασίζεται στην αγάπη, στην κατανόηση, στη συνύπαρξη. Συμφωνώ ότι τέτοιος λόγος από πολλούς ιεράρχες δεν διατυπώνεται, αλλά πρέπει να κατανοήσουμε ότι και η Εκκλησία δεν είναι από τους θεσμούς που πρέπει να περιμένουμε, πρώτη, να εναρμονιστεί και να προσαρμοστεί στα σύγχρονα κοινωνικά αιτήματα. Η νομοθετική και η εκτελεστική εξουσία είναι εκείνες που πρέπει να λαμβάνουν γρήγορα τα μηνύματα της εξέλιξης της κοινωνίας.

Κατά τη διάρκεια της ψήφισης του νόμου για τη νομική αναγνώριση ταυτότητας φύλου στη Βουλή, δεν ήταν λίγοι οι βουλευτές που εκφράστηκαν με έντονα κακοποιητικό λόγο για την τρανς κοινότητα, με τη δικαιολογία της “αντίθετης άποψης” (κάτι αντίστοιχο είχε γίνει και στην ψήφιση του συμφώνου συμβίωσης). Πώς σκοπεύετε να διαχειριστείτε αυτή την – κακοποιητική – “αντίθετη άποψη” που ίσως εκφραστεί από μέλη αυτού του νέου κεντροαριστερού φορέα;

Είτε ως πανεπιστημιακός, είτε ως Συνήγορος του Πολίτη, είτε ως δήμαρχος της Αθήνας, για ένα πράγμα δεν μπορώ να κατηγορηθώ: ότι μασάω τα λόγια μου. Έκρινα ως απαράδεκτη την εικόνα της Δημοκρατικής Συμπαράταξης στη Βουλή στο θέμα της αναγνώρισης της ταυτότητας φύλου, και το είπα. Δεν ανέχομαι ούτε το κρυφτούλι, ούτε την απουσία, κυρίως σε θέματα που αφορούν στα ανθρώπινα δικαιώματα. Αντιθέτως, έδωσα συγχαρητήρια στο Ποτάμι για τη στάση του, αλλά θα επιθυμούσα η προοδευτική παράταξη να είχε μια ενιαία ξεκάθαρη στάση σε αυτά τα ζητήματα. Και αυτό θα επιδιώξω, ένα κόμμα που δεν θα φοβάται να συζητά κανένα θέμα, δεν θα φοβάται τη διαφωνία, ανοιχτό, που δεν θα κρύβει τις διαφορετικές απόψεις κάτω από το χαλί και δεν θα προτιμά τη σιωπή. Δεν χρειάζεται ενότητα του φόβου, αλλά ενότητα που πλάθεται από την υπεράσπιση των κοινών αξιών μας.

Τον περασμένο καλοκαίρι, αν και είδαμε τον Κ. Μητσοτάκη να συναντιέται με εκπροσώπους της ΛΟΑΤΚΙ+ κοινότητας (με τη συνάντηση αυτή να προβάλλεται από τα μέσα), στην ψήφιση της “ταυτότητας φύλου” τόσο ο ίδιος όσο και το κόμμα του ακολούθησε μια αρκετά συντηρητική (και πολλές φορές κακοποιητική) γραμμή. Από την άλλη, η Δη.Συ. που ήταν υπέρ του συγκεκριμένου νομοθετήματος αποφάσισε να μην το υποστηρίξει σε περίπτωση ασυμφωνίας μεταξύ κυβερνητικών εταίρων. Πώς κρίνετε αυτές τις κινήσεις; Θεωρείτε ότι τα κόμματα στη χώρα μας χρησιμοποιούν τα ΛΟΑΤΚΙ+ δικαιώματα για ψηφοθηρικούς και μικροκομματικούς σκοπούς; Το δικό σας κίνητρο ποιο είναι;

Απεχθάνομαι την πολιτική της εικόνας και των δημοσίων σχέσεων. Έχω μάθει αλλιώς στη ζωή μου. Για τις αστοχίες της Δημοκρατικής Συμπαράταξης σας τα είπα. Τώρα όσον αφορά τη ΝΔ, το αντίθετο θα με εξέπληττε. Θεωρώ ότι η ΝΔ είναι βαθιά αγκυροβολημένη στο συντηρητικό παρελθόν της.

Ποιο μήνυμα θέλετε να στείλετε στους ΛΟΑΤΚΙ+ αναγνώστες μας;

Αντί για μήνυμα επιτρέψτε μου ένα απόσπασμα από την ομιλία του ποιητή μας, Γιώργου Σεφέρη, κατά την απονομή του Νόμπελ: «Σ’ αυτό τον κόσμο που ολοένα στενεύει, ο καθένας μας χρειάζεται τους άλλους. Πρέπει να αναζητήσουμε τον άνθρωπο, όπου κι αν βρίσκεται»

Vasilis Thanopoulos

Από μικρός ήθελα να γίνω αστροναύτης. Εξάλλου, πάντα θυμάμαι να μου λένε ότι "πετάω στα αστέρια". Λόγω όμως σχετικής υψοφοβίας αποφάσισα να αλλάξω επαγγελματικό προσανατολισμό και να γίνω δημοσιογράφος (απ' το κακό στο χειρότερο), Μπήκα στο Πάντειο (Τμήμα Επικοινωνίας, Μέσων & Πολιτισμού) και λίγους καφέδες αργότερα πήρα το πτυχίο μου. Έκτοτε το επαγγελματικό μου μετερίζι με έχει οδηγήσει στην πόρτα ανθρωπιστικών οργανισμών (Διεθνή Αμνηστία, Έλιξ) αλλά και πολλών έντυπων και διαδικτυακών μέσων (Esquire, Nitro, Protagon, κλπ). Η σχέση μου με το Antivirus ξεκίνησε τυχαία τον Μάρτιο του 2013. Έκτοτε έγινε λατρεία... Είτε εδώ είτε στο περιοδικό, όλο και κάπου θα με πετύχετε. Αν τώρα θέλετε να κάνετε και κάποιο σχόλιο... θα με βρείτε στο [email protected]. Cu!




Δες και αυτό!