Το περασμένο Σάββατο, το Athens pride ολοκλήρωσε τις digital εργασίες του φιλοξενώντας μια σειρά από δράσεις. Ανάμεσα σ΄αυτές κι η διοργάνωση μιας ημερίδας με θέμα τα ΛΟΑΤ+ δικαιώματα στην Ευρωπαϊκή Ένωση.
Δεν ξέρω αν το καταλάβατε, αλλά η ημερίδα αυτή φιλοξένησε και μια συζήτηση, στην οποία συμμετείχαν και δύο άτομα – μέλη της κυβέρνησης. Ο λόγος για τον Γρηγόρη Δημητριάδη, Γενικό Γραμματέα Διεθνών Οικονομικών Σχέσεων και Εξωστρέφειας του υπουργείου Εξωτερικών αλλά και για τον Πάνο Αλεξανδρή, Γενικό Γραμματέα Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων του υπουργείου Δικαιοσύνης.
Οι δύο τους βρέθηκαν να συζητούν μαζί με εκπροσώπους του Ευρωκοινοβουλίου, της Ευρωπαϊκής Επιτροπής αλλά και με τις ΛΟΑΤ+ οργανώσεις για την κατάσταση που βιώνουν τα ΛΟΑΤ+ άτομα στην Ελλάδα και για τα δικαιώματα που φυσικά … ΔΕΝ απολαμβάνουν.
Θα περίμενε κανείς πως ο διάλογος θα ήταν τουλάχιστον γόνιμος, μετά και την επικοινωνιακή προσπάθεια της κυβέρνησης να μας πείσει πως τα δικαιώματά μας βρίσκονται στην ατζέντας της. Αντ΄αυτού όμως και παρά τις όποιες προσπάθειες των οργανώσεων για “κάτι πιο συγκεκριμένο, κάτι πιο απτό” από την κυβέρνηση, οι εκπρόσωποί της περιορίστηκαν στο να μας θυμίσουν, το “πόσο ο Πρωθυπουργός αναγνωρίζει τα ΛΟΑΤ+ ζητήματα, αφού έχει 3 ανοιχτά γκέι συνεργάτες” αλλά και για “την εισήγησή του στο το διεθνές διαδικτυακό συνέδριο για τα “Ανθρώπινα Δικαιώματα στο Εργασιακό Περιβάλλον – Ευημερία μέσω της Διαφορετικότητας”.
Σ΄αυτό το σημείο είναι σημαντικό να επισημάνουμε πως ο κ. Γρηγόρης Δημητριάδης, που συμμετείχε στη συζήτηση του Pride, είναι ένα από τα 3 ανοιχτά μέλη της κυβέρνησης. Μια επισήμανση που έκανε κι ο ίδιος κατά τη διάρκεια της συζήτησης. Ακόμη όμως, κι αν η ανοιχτά ΛΟΑΤ+ ταυτότητα του κ. Δημητριάδη αποτελεί μια θαρραλέα εξαίρεση για τον πολιτικό κόσμο στην Ελλάδα, δεν ήταν αρκετή για να δικαιολογήσει την πλήρη άρνηση για ανάληψη συγκεκριμένων πρωτοβουλιών. Επίσης, όταν ο κ. Δημητριάδης κλήθηκε να σχολιάσει το υψηλό ποσοστό των ΛΟΑΤ+ ατόμων στην Ελλάδα (σύμφωνα με τη δεύτερη πανευρωπαϊκή ΛΟΑΤΙ έρευνα) που φοβάται να κυκλοφορήσει δημόσια κρατώντας το χέρι του/της συντρόφου, επέλεξε να επισημάνει ότι ο ίδιος δε φοβάται να το κάνει, αδυνατώντας ίσως τα αντιληφθεί τη πλεονεκτική του θέση ως cis λευκός προνομιούχος άνδρας.
Κάτι άλλο που μου έκανε επίσης εντύπωση στη συζήτηση αυτή ήταν η άρνηση των εκπροσώπων της κυβέρνησης να αναγνωρίσουν το ομοφοβικό παρελθόν του κόμματός τους, έχοντας μάλιστα κι ως απάντηση “ότι ο Κυριάκος Μητσοτάκης δεν δείχνει καμία ανοχή στις ομοφοβικές/τρανσφοβικές δηλώσεις“. Μάλλον ξεχνούν αυτές που ακούστηκαν για παράδειγμα στο κοινοβούλιο, όταν ψηφιζόταν η ταυτότητα φύλου από βουλευτές της ΝΔ αλλά και από τον ίδιο τον Μητσοτάκη.
Η ομιλία του Κ. Μητσοτάκη στη Βουλή για την “ταυτότητα φύλου”
Και κάτι τελευταίο, όταν καλείσαι να μιλήσεις επίσημα με μέλη της κοινότητας για τα δικαιώματά τους, το λιγότερο που έχεις να κάνεις είναι να ενημερωθείς για την πολιτικά ορθή χρήση των όρων που την αφορούν. Είναι το ελάχιστο…
Μέρος της συζήτησης αυτή μπορείτε να δείτε στο παρακάτω βίντεο.
