Vasilis Thanopoulos
Η πρακτική, που θέλει να προσκαλούμε τα ΛΟΑΤΚΙ+ άτομα για να «τσακωθούν» δημόσια με τους λεγόμενους «νοικοκυραίους» για να κάνουν νούμερα είναι γνώριμη στην ελληνική δημοσιογραφία.
Η ΛΟΑΤΚΙ+ αντιπροσώπευση στα μέσα μαζικής ενημέρωσης – άρα και στη δημόσια σφαίρα – είναι ένα εξαιρετικά σημαντικό θέμα, αφού συμβάλλει καθοριστικά στη διαμόρφωση κοινωνικών αντιλήψεων σε σχέση με τα ΛΟΑΤΚΙ+ άτομα.
Το ζήτημα, ωστόσο, της αντιπροσώπευσης αυτής είναι αρκετά περίπλοκο, το οποίο δε βασίζεται μόνο σε ποσοτικά κριτήρια, αλλά και ποιοτικά. Δηλαδή δεν έχει σημασία μόνο να βλέπουμε και να ακούμε περισσότερες ΛΟΑΤΚΙ+ ιστορίες ή να ενημερωνόμαστε γύρω από ΛΟΑΤΚΙ+ θέματα. Εξαιρετικά σημαντικός είναι και ο τρόπος με τον οποίο οι ιστορίες αυτές επικοινωνούνται αλλά και το πλαίσιο στο οποίο «επιτρέπουμε» τα ΛΟΑΤΚΙ+ άτομα να υπάρχουν.
Πάρτε για παράδειγμα το περιστατικό της εκδήλωσης με την Drag Queen που διάβασε παραμύθια σε μικρά παιδιά. Η είδηση αναπαρήχθη ευρέως από τα μέινστριμ μίντια, με πολλά ΛΟΑΤΚΙ+ άτομα να δέχονται τηλεφωνήματα από εκπομπές και δημοσιογράφους, προκειμένου να πουν την άποψή τους. Και εδώ είναι, ακριβώς, που μπαίνει το κριτήριο της ποιότητας. Κρίνοντας τον τρόπο, με τον οποίο η είδηση αυτή σχολιάστηκε από τα περισσότερα μέσα, καταλαβαίνουμε ότι στόχος τους δεν ήταν η ενημέρωση γύρω από εκδηλώσεις που αποσκοπούν στην ευαισθητοποίηση ανθρώπων (μικρών και μεγάλων) γύρω από ζητήματα διαφορετικότητας, αλλά το στήσιμο λαϊκών δικαστηρίων στα οποία πάντα τα ΛΟΑΤΚΙ+ άτομα (άμεσα ή έμμεσα) αναγνωρίζονται ως «οι κατηγορούμενοι».
Για μια ακόμη φορά είδαμε να επιστρατεύονται κάθε καρυδιάς καρύδια (πρώην τηλεπερσόνες, παπάδες, ακροδεξιοί και άλλοι πολιτικοί) παίρνοντας θέση για ζητήματα που δεν γνωρίζουν και εκτοξεύοντας κακοποιητικές εκφράσεις, που καμία θέση δεν θα έπρεπε να έχουν σε μια σύγχρονη κοινωνία.
Η πρακτική, βέβαια, που θέλει να προσκαλούμε τα ΛΟΑΤΚΙ+ άτομα για να «τσακωθούν» δημόσια με τους λεγόμενους «νοικοκυραίους» για να κάνουν νούμερα είναι γνώριμη στην ελληνική δημοσιογραφία. Μην ξεχνάμε, άλλωστε, ότι μεσουρανούσε στα 90s.
Κρίμα που το 2023 φαίνεται να είμαστε ακόμη εκεί.
