Ο γκέι ράπερ, Carter the Bandit, αντιλαμβάνεται τον Μήνα Μαύρης Ιστορίας ως έναν εορτασμό της ίδιας της ζωής.
Πρόκειται για την απόδοση τιμής στις ζωές που συνέβαλαν στην απελευθέρωση των περιθωριοποιημένων κοινοτήτων και τη χαρά του να «ζούμε στο πετσί μας», είπε ο μουσικός σε συνέντευξή του στο PinkNews.
Ο Μήνας Μαύρης Ιστορίας λειτουργεί ως ένας ετήσιος εορτασμός στις ΗΠΑ από το 1976, ενώ στο Ηνωμένο Βασίλειο από το 1987. Κάθε χρόνο αναδεικνύονται τα επιτεύγματα των Μαύρων ατόμων και η ιστορίες τους, αλλά συχνά οι φωνές των Μαύρων ΛΟΑΤΚΙ+ ανθρώπων βρίσκονται στο περιθώριο.
Μια φωνή που είναι αποφασισμένη να ακουστεί, και όχι μόνο κατά τη διάρκεια του Μήνα Μαύρης Ιστορίας, είναι αυτή του Carter the Bandit. Γεννημένος και μεγαλωμένος στο Peckham, στο Νότιο Λονδίνο, έχει τόσο γκανέζικη όσο και τζαμαϊκανή κληρονομιά.
Είναι περήφανος για την ταυτότητά του ως γκέι Μαύρος άνδρας, συνοψίζοντάς την ως «εξαιρετική» και «σέξι».
Όπως αναφέρει στη συνέντευξή του, ο ράπερ εμπνέεται από ηγέτες των πολιτικών δικαιωμάτων, όπως ο Martin Luther King Jr, του οποίου η περίφημη ομιλία «I Have a Dream» τον εκφράζει.
«Μπορώ να ταυτιστώ με αυτό, επειδή όλοι έχουν ένα όνειρο», εξηγεί.
Για τον Carter, δεν είναι σημαντική μόνο η προσωπική επιτυχία, αλλά και η συμβολή στην κοινωνική αλλαγή και η ανάταση της κοινότητάς του.
Θυμάται τη στιγμή που ήταν περίπου 15 ετών και η μητέρα του τον ρώτησε για τη σεξουαλικότητά του. «Ήταν κάπως τρομακτικό», παραδέχεται, ειδικά δεδομένου του πολιτισμικού στίγματος που περιβάλλει την ομοφυλοφιλία σε ορισμένες Μαύρες κοινότητες, συμπληρώνει. Δεν ήταν ενθουσιασμένη, αλλά ούτε και θυμωμένη. «Θα έλεγα ότι πήγε μια χαρά», θυμάται.
Το στίγμα, εξηγεί, οφείλεται στην ανατροφή των ανθρώπων σε ορισμένες από αυτές τις κοινότητες. «Πάντα διδάσκονταν ότι είναι λάθος, ειδικά σε [ορισμένα] πολιτισμικά περιβάλλοντα. Αυτό είναι το μόνο που έχεις διδαχθεί, οπότε αυτό είναι το μόνο που ξέρεις».
Καθ’ όλη τη διάρκεια της νεανικής του ηλικίας, πάλευε με τα «ανάμεικτα συναισθήματα», αλλά καθώς μεγάλωνε και άρχισε να πηγαίνει σε κλαμπ, γνώρισε «πολλά γκέι Μαύρα άτομα», από τα οποία έμαθε.
Με την πάροδο των ετών, ο ίδιος νιώθει ότι έχει εξελιχθεί ώστε ακόμη κι αυτό που εννοεί ως το εξωτερικό του, να αντικατοπτρίζει την ταυτότητά του ως ένας υπερήφανος γκέι Μαύρος ράπερ. Παρά το γεγονός ότι αισθάνεται ότι η κοινωνία είναι πιο ανεκτική, εξακολουθεί να εφιστά την προσοχή σε μια σημαντική παρανόηση: την υπόθεση ότι τα γκέι Μαύρα άτομα είναι εγγενώς αγενή.
«Είναι ο τρόπος με τον οποίο έχουμε ανατραφεί. […] Πιστεύω ότι είναι κι ένας μηχανισμός άμυνας». Η λύση του για να καταρρίψει αυτό το στερεότυπο είναι απλή: «Χρειάζεται απλώς μια συζήτηση».
Καταλήγοντας, ο ίδιος τόνισε ότι γνωρίζει ότι η μουσική του έχει αγκαλιαστεί από νεαρά μέλη της ΛΟΑΤΚΙ+ κοινότητας. «Αυτό είναι κάτι που βοηθάει τη νέα γενιά», λέει, και γνωρίζοντας ότι έχει αυτό το αντίκτυπο «αισθάνεται υπέροχα».
