Πέτρος Αλεξανδρής
Περπατάμε με τη φίλη μου τη Β. να προλάβουμε μέσα σε μία μέρα να δούμε όσο πιο γρήγορα τη Μαδρίτη, γιατί μετά φεύγουμε για Σαλαμάνκα. Ο καιρός είναι τέλειος. Όλος ο κόσμος είναι έξω και κάνει βόλτες, είτε τουρίστες, είτε ντόπιοι. Από τα μουσεία είδαμε μόνο το Reina Sofia, που έχει την Guernica του Picasso.
Από μαγαζιά στόχος μας ήταν να δούμε τις τιμές στα Zara. Μην πάτε, είναι οι ίδιες. Αντιθέτως, να πάτε στο ένα από τα δύο Zara της Σαλαμάνκα, που είναι μοναδικό: Ένας αναπαλαιωμένος καθολικός ναός έχει μετατραπεί με σεβασμό σε τριώροφο κατάστημα με ρούχα.
Εγώ ήθελα να πάω να δω την Chueca, την γκέι περιοχή της Μαδρίτης. Ήταν πολύ κοντά εκεί που μέναμε. Τι διαπίστωσα; Ότι πλέον ολόκληρη η πόλη είναι φιλική στα ΛΟΑΤΚΙ+ άτομα και κυκλοφορούν παντού κανονικά. Και τη μέρα. Τα ομόφυλα ζευγάρια κρατιούνται χέρι-χέρι, οποιασδήποτε ηλικίας. Δεν γυρίζει κανείς να τα κοιτάξει. Δεν δυσανασχετούν μαμάδες με παιδιά στον δρόμο.
Στην Chueca έχουν απομείνει μόνο κάτι ουράνια τόξα, που μπορείς να βγάλεις φωτογραφία. Έτσι, να θυμηθείς ότι παλιά οι γκέι είχαν δώσει ζωή σε μία ξεχασμένη γειτονιά του κέντρου της πόλης, που δεν έχει κάτι ιδιαίτερο.
Η Μαδρίτη είναι ένα μάθημα για την Αθήνα. Για το πώς μπορεί μία πρωτεύουσα μεσογειακής χώρας να ενσωματώσει τη ΛΟΑΤΚΙ+ κουλτούρα, χωρίς κόπο και με ανοιχτό μυαλό.
