newsroom
Την Ημέρα της Τρανς Ορατότητας, ο Elliot Kwabena Akosa, πρεσβευτής της ΛΟΑΤΚΙ+ οργάνωσης Just Like US, εξηγεί το γιατί το να είσαι ορατό μπορεί να είναι δίκοπο μαχαίρι.
Ο Elliot Kwabena Akosa γράφει στο PinkNews για το τι σημαίνει το να είσαι ορατό, και το πως αυτό ωφελεί τα τρανς άτομα. Αναφέρει ότι έχει σκεφτεί πολλές φορές αυτήν την ερώτηση ανά τα χρόνια, καθώς παρατηρεί την Παγκόσμια Ημέρα Τρανς Ορατότητας. Και όπως συμβαίνει με τις περισσότερες πολύπλοκες ερωτήσεις, δεν έχει βγάλει ένα ικανοποιητικό συμπέρασμα.
«Το να είσαι ορατό σημαίνει διαφορετικά πράγματα για διαφορετικούς ανθρώπους, δεν υπάρχει ένας τρόπος του να είσαι ένα ορατό τρανς άτομο. Αλλά η ερώτηση του πόσο μακριά μπορεί να μας οδηγήσει η ορατότητα στο μεγαλεπήβολο σχέδιο της τρανς απελευθέρωσης και εξέλιξης, είναι κάτι που πρέπει να σκεφτούμε περισσότερο».
Συνεχίζει λέγοντας ότι ανακάλυψε τη λέξη τρανς όταν ήταν 10 χρονών, και ένιωσε σαν να ξυπνάει σε ένα διαφορετικό σύμπαν. «Το να ανακαλύπτεις ότι το φύλο δεν περιορίζεται μόνο σε αυτό που σου αποδόθηκε κατά την γέννηση, ότι οι άνθρωποι μπορούν να κάνουν πολλά βήματα – κοινωνικά, νομικά, ιατρικά – ώστε να κατανοήσουν καλύτερα τον εαυτό τους, ήταν κάτι που μου άλλαξε την ζωή».
Ωστόσο, το γεγονός ότι έμενε στην Ουγκάντα, τον έκανε να μην μπορεί να είναι ορατός. Αυτή η καινούργια πλευρά της ταυτότητας του έπρεπε να περιορίζεται μόνο στον ψηφιακό κόσμο.
Στις αρχές της προηγούμενης δεκαετίας υπήρχε ελάχιστη τρανς αναπαράσταση, με αποτέλεσμα ο ίδιος να μην μπορεί να βρει κάτι εύκολα.
«Ο μόνος χαρακτήρας που ήξερα ήταν η Hot Carla από το Mr Robot, μια λαμπρή τρανς γυναίκα που τα πήγαινε καλά με τον κύριο χαρακτήρα από τον οποίο πήρα το όνομά μου, τον Έλιοτ (τον οποίο υποδύεται ο Rami Malek). Και μόνο που την έβλεπα στην οθόνη, βλέποντας ότι είχε μια θέση σε μια φανταστική ιστορία όπου η τρανς ταυτότητα δεν ήταν μέρος της κύριας πλοκής, ήταν μια παρηγοριά».
Συνεχίζει λέγοντας ότι, για ορισμένα άτομα, η εκπροσώπηση είναι μια μορφή ορατότητας. «Η δυνατότητα να βλέπουμε τον εαυτό μας στα μέσα ενημέρωσης που καταναλώνουμε κάνει την απόδραση πιο προσιτή. Είναι πολύ πιο εύκολο να βυθιστείς σε ένα φανταστικό σύμπαν αν μπορείς να φανταστείς τον εαυτό σου ως τους χαρακτήρες που βλέπεις στην οθόνη».
Για τον ίδιο, το ότι έβλεπε περισσότερους τρανς χαρακτήρες καθώς συνέχιζε να μεγαλώνει και να εξελίσσεται ήταν μια τεράστια ώθηση στην αυτοπεποίθηση και την αυτοεκτίμησή του, αλλά δεν ήταν σε θέση να αλλάξει τις συνθήκες στις οποίες ζούσε.
«Η ορατότητα είναι ένα δίκοπο μαχαίρι. Όσο πιο εκτεθειμένοι είμαστε στον ευρύτερο κόσμο, τόσο πιο ανοιχτοί στην κριτική, το μίσος και τη χλεύη γινόμαστε».
Ενώ αναγνωρίζει ότι το coming out έχει τη ικανότητα να δείξει στους άλλους ανθρώπους ότι το να είσαι διαφορετικός είναι μια δύναμη, σκέφτεται ότι αυτή η δύναμη μπορεί να σε εκθέσει σε αντιδράσεις που θα μπορούσαν να είναι οδυνηρές ή ακόμη και επικίνδυνες.
«Οι επιπτώσεις της καθημερινής τρανσφοβίας στην κοινωνία μας είναι βαθιές και θανατηφόρες, χωρίς καν να αρχίσουμε να εξετάζουμε τις άμεσες διακρίσεις στην προσωπική μας ζωή. Το να αποκαλύψει κανείς την τρανς ταυτότητα του σημαίνει ότι είναι βαθιά ευάλωτος, και το να είναι ορατός σημαίνει μερικές φορές ότι παίρνει ένα τεράστιο ρίσκο».
«Παρόλα αυτά, υπάρχει μια παράξενη αντίληψη ότι τα τρανς άτομα οφείλουν να αποκαλύψουν την ταυτότητά τους στους άλλους. Ότι η επιλογή να κρατήσουν αυτό το ιδιωτικό κομμάτι του εαυτού τους ακριβώς αυτό – ιδιωτικό – είναι κατά κάποιο τρόπο παραπλανητική. Η δυσάρεστη αλήθεια που πολλοί πρέπει να ακούσουν είναι η εξής: τα τρανς άτομα δεν σας οφείλουν, και ποτέ δεν σας όφειλαν, ορατότητα».
Ο Elliot Kwabena Akosa θεωρεί ότι υπάρχει ελπίδα ότι κάποτε η τρανς ορατότητα θα σημαίνει ότι όλος ο κόσμος επιτέλους θα ακούει τις φωνές των τρανς ατόμων, ότι τα τρανς παιδιά θα νιώθουν ασφάλεια να εκφράζονται, και ότι οι πολιτικοί δεν θα αντιμετωπίζουν τα τρανς άτομα ως παράσιτα ή ως υλικό για συνεντεύξεις.
«Όσο όμως περιμένουμε αυτή τη μέρα, η ορατότητα είναι ένα ρίσκο που δεν είναι όλα τα άτομα πρόθυμα να αναλάβουν. Φέτος, επιλέγω να τιμήσω και να γιορτάσω εκείνα που δεν μπορούν να είναι στο επίκεντρο του αγώνα μας. Το να γνωρίζεις, να αποδέχεσαι και να αγαπάς τον εαυτό σου είναι μια ριζοσπαστική πράξη σε μια κοινωνία που μας θεωρεί Άλλους. Αφήστε αυτό να είναι η δική σας ανυπακοή».
