Ο Ναζάρ και ο Γιούριβ έφτασαν στη Γαλλία στις 11 Φεβρουαρίου για σύντομες διακοπές. Έμεναν με έναν φίλο τους στο Παρίσι, όταν ξύπνησαν με τη φρικιαστική είδηση ότι η Ρωσία είχε εισβάλει στην Ουκρανία.
Γνώριζαν ότι οι εντάσεις είχαν αυξηθεί, αλλά ποτέ δεν πίστευαν ότι η πατρίδα τους –το μέρος όπου είχαν χτίσει μια κοινή ζωή– θα κατέληγε σε πολιορκία με τόσο βάναυσο, ξαφνικό τρόπο.
«Ήταν σαν κάτι από ταινία τρόμου», λέει ο Ναζάρ στο PinkNews. «Βλέπω τις φωτογραφίες από όλα όσα έχουν καταστραφεί και δεν μπορώ να το πιστέψω».
Μέσα σε μια νύχτα, έχασαν το σπίτι τους και το αίσθημα ασφάλειας. Βρέθηκαν χωρισμένοι από τους φίλους και την οικογένειά τους, που τώρα ζουν σε εμπόλεμη ζώνη. Ο Ναζάρ δεν ξέρει καν αν οι γονείς του είναι ζωντανοί.
«Δεν έχω επικοινωνήσει με τους γονείς μου για περισσότερες από τρεις ημέρες γιατί δεν υπάρχει ίντερνετ, ηλεκτρικό ρεύμα, αέριο εκεί που μένουν», λέει.
Εκτός από τον φόβο για την ασφάλειά τους, ο Ναζάρ ανησυχεί επίσης ότι οι γονείς του εξαπατούνται από τη ρωσική προπαγάνδα.
«Την τελευταία φορά που τους βρήκα στο τηλέφωνο, μου είπαν ότι δεν είναι Ρώσοι που σκότωσαν τους ανθρώπους και πυροβολούσαν τους αμάχους, είναι Ουκρανοί», εξηγεί. «Ήταν απλά απίστευτο ότι βρίσκονταν κάτω από τα πυρά του ρωσικού στρατού και εξακολουθούσαν να πιστεύουν τη ρωσική προπαγάνδα. Είναι τραγωδία για μένα. Δεν μπορώ να πιστέψω.»
Ήταν η τελευταία φορά που τους μίλησε. «Ήμουν πολύ εκνευρισμένος… αλλά μετά εξαφανίστηκαν από το διαδίκτυο. Δεν ξέρω αν είναι ζωντανοί ή όχι ή αν είναι απλώς σε κάποιο κελάρι χωρίς σύνδεση».
Ο Ναζάρ αντιμετώπιζε επίσης αισθήματα ενοχής που ο ίδιος και ο Γιούριβ δεν βρίσκονται στην Ουκρανία για να βοηθήσουν στην καταπολέμηση των καταπιεστών τους.
«Πιστεύουμε ότι έπρεπε να μείνουμε… αλλά όλοι οι φίλοι με τους οποίους το έχουμε συζητήσει – που βρίσκονται ακόμα στην Ουκρανία – είπαν ότι δεν πρέπει να νιώθουμε ένοχοι επειδή δεν έχουμε καμία στρατιωτική εμπειρία», λέει.
Πριν από τον πόλεμο, η ζωή στην Ουκρανία δεν ήταν πάντα εύκολη για τον 32χρονο Ναζάρ και τον 26χρονο Γιούριβ. Είναι μαζί έξι χρόνια, αλλά σε αυτό το διάστημα, αντιμετώπισαν καταπιεστικές συμπεριφορές από την οικογένεια λόγω της σχέσης τους. Η αδερφή του Ναζάρ απείλησε κάποτε ότι θα τον πυροβολήσει αν δεν «αλλάξει».
Η ζωή τους στην Ουκρανία δεν ήταν ιδανική, αλλά είχαν λόγους να είναι αισιόδοξοι για το μέλλον. Είχαν σκεφτεί να μετακομίσουν σε άλλη ευρωπαϊκή χώρα για να ξεκινήσουν εκ νέου, αλλά ήταν ενθουσιασμένοι που είδαν τα πράγματα σταδιακά να βελτιώνονται για τα ΛΟΑΤΚΙ+ άτομα στην Ουκρανία. Οι συμπεριφορές έγιναν πιο προοδευτικές μεταξύ των νεότερων Ουκρανών και στις μεγάλες πόλεις.
Ο πόλεμος έχει αφαιρέσει τα δικαιώματα των ΛΟΑΤΚΙ+ από την ατζέντα στην Ουκρανία. Ο Ναζάρ και ο Γιούριβ είναι πραγματιστές σχετικά με αυτό: η ισότητα είναι θεμελιώδης, αλλά τα ΛΟΑΤΚΙ+ άτομα δεν μπορούν να έχουν καμία ελευθερία όταν βρίσκονται σε πόλεμο – ειδικά όταν ο εχθρός είναι η Ρωσία, όπου τα ΛΟΑΤΚΙ+ άτομα αντιμετωπίζουν καταπίεση και βία.
Η ιδέα μιας φιλορωσικής κυβέρνησης στην Ουκρανία τον τρομάζει. Λέει ότι ένα τέτοιο ενδεχόμενο δεν θα συμβεί – ο λαός της Ουκρανίας αντεπιτίθεται σκληρά και πιστεύει ότι θα κερδίσει. Ωστόσο, εάν ο πόλεμος δεν πάει καλά, αυτό θα σήμαινε ότι ο Ναζάρ και ο φίλος του πιθανότατα δεν θα επέστρεφαν ποτέ στην Ουκρανία.
«Η παραμικρή πιθανότητα για μια φιλορωσική κυβέρνηση είναι τόσο φρικτή, τόσο φρικτή, που δεν θα έμενα στην Ουκρανία. Ξέρω για τις φρικαλεότητες στην Τσετσενία, ξέρω για τη στάση απέναντι στα ΛΟΑΤΚΙ άτομα», λέει.
Προς το παρόν, ο Ναζάρ και ο Γιούριβ θα μείνουν στη Γαλλία. Έμειναν «έκπληκτοι» που τους αναφέρουν ως ζευγάρι καθ’ όλη τη διάρκεια της διαδικασίας αίτησης ασύλου – είναι η πρώτη φορά στη ζωή τους που τυγχάνουν της ίδιας μεταχείρισης με ετέροφυλα ζευγάρια.
«Δεν μπορώ να σχεδιάσω τι θα συμβεί σε ένα ή δύο χρόνια», λέει ο Ναζάρ. «Για εμένα και για τον σύντροφό μου είναι σημαντικό να βρισκόμαστε σε ασφαλές μέρος όσο διεξάγεται πόλεμος στην Ουκρανία».
Ο Ναζάρ και ο Γιούριβ είναι αποφασισμένοι να βοηθήσουν τη χώρα τους από το εξωτερικό με όποιον τρόπο μπορούν. Ο Ναζάρ αυτή τη στιγμή διερευνά τρόπους με τους οποίους μπορεί να αντιμετωπίσει τη ρωσική προπαγάνδα για τον πόλεμο. Το πιο σημαντικό πράγμα που μπορεί να κάνει ο κόσμος είναι να ακούει τους Ουκρανούς, λέει.
«Μην μολυνθείτε από αυτή την προπαγάνδα», λέει. «Θα πρέπει να ξέρετε τι πραγματικά συμβαίνει στην Ουκρανία. Όλα αυτά τα ψέματα μπορούν να διαψευστούν με πολύ απλό έλεγχο των γεγονότων».
