Οι βιβλιοθήκες δεν είναι δυστυχώς τα μόνα μέρη στα οποία εμφανίζεται έντονη λογοκρισία κατά του ΛΟΑΤΚΙ+ περιεχομένου. Στα σχολικά τμήματα θεατρικών παραστάσεων αναπτύσσονται διαμάχες από γονείς και σχολικούς υπαλλήλους σχετικά με το ποια σχολικά θεατρικά έργα θεωρούνται κατάλληλα για τα παιδιά.
Ηθοποιοί, καθηγητές θεατρικής αγωγής και θεατρικοί συγγραφείς παραπονέθηκαν στην εφημερίδα ότι το πολιτικό κλίμα και τα μέσα κοινωνικής δικτύωσης έχουν δημιουργήσει ένα κλίμα ελέγχου στα σχολικά θεατρικά έργα.
Το δημοσίευμα υποστήριξε ότι οι συντηρητικοί έχουν εκφράσει αντιρρήσεις για την ομοφυλοφιλία σε παραγωγές όπως το The Prom, το Almost, Maine και άλλες δημοφιλείς παραστάσεις, ενώ υπήρξαν παράπονα για τις απεικονίσεις θεμάτων που έχουν να κάνουν με τη φυλή στο South Pacific και το Thoroughly Modern Millie και με το φύλο στο How to Succeed in Business Without Really Trying και στα Bye Bye Birdie και Grease.
Ο Stevie Ray Dallimore, ένας ηθοποιός που διηύθυνε το θεατρικό πρόγραμμα σε ένα θρησκευτικό ιδιωτικό σχολείο αρρένων στην Chattanooga του Tennessee, δήλωσε ότι τρία έργα απορρίφθηκαν μια χρονιά λόγω των ομοφυλόφιλων χαρακτήρων, του cross-dressing και των θεμάτων μοιχείας. Είπε ότι η απόρριψη αντανακλούσε μια «συντονισμένη» προσπάθεια λογοκρισίας.
«Πρόκειται προφανώς για ένα ζήτημα σε ολόκληρη τη χώρα στο οποίο εμείς είμαστε ένα μικρό μέρος», δήλωσε ο Dallimore στους Times. «Είναι σίγουρα μέρος ενός μεγαλύτερου κινήματος – μιας έντονα συντονισμένης προσπάθειας της πολιτικής και της θρησκείας που πηγαίνουν χέρι-χέρι, απαγορεύοντας βιβλία και προσπαθώντας να διαγράψουν την ιστορία και να δαιμονοποιώντας την ετερότητα».
Το δημοσίευμα των Times συνέδεσε την αύξηση των απαγορεύσεων βιβλίων, τους πολιτειακούς νόμους σχετικά με την Κριτική Φυλετική Θεωρία (Critical Race Theory) και το σεξουαλικό περιεχόμενο στα δημόσια σχολεία, καθώς και τις απαγορεύσεις της τρανς υγειονομικής περίθαλψης σε ανήλικα άτομα, με το δράμα γύρω από τις σχολικές παραστάσεις.
Οι εκπαιδευτικοί παραπονέθηκαν ότι τα θεατρικά έργα που ήταν αποδεκτά τα τελευταία χρόνια είναι πλέον αμφιλεγόμενα σε ορισμένα μέρη της χώρας.
Ένας θεατρικός συγγραφέας που έγραφε για μαθητές λυκείου τα τελευταία τριάντα χρόνια δήλωσε στους Times ότι αναγκάστηκε να απορρίψει το αίτημα ενός λυκείου της Φλόριντα να αφαιρέσει ένα ομόφυλο ζευγάρι από το έργο του. Αυτό έστελνε ένα «τρομερό μήνυμα» στα γκέι παιδιά του θεατρικού προγράμματος, δήλωσε ο Stephen Gregg.
Το δημοσίευμα επικαλείται έρευνα της Ένωσης Εκπαιδευτικού Θεάτρου, σύμφωνα με την οποία το 67% των καθηγητών θεατρικής αγωγής δήλωσαν ότι οι ανησυχίες για τη λογοκρισία επηρέαζαν τους τίτλους που επέλεγαν.
Οι εκπαιδευτικοί εξέφρασαν επίσης φόβους ότι θα μπορούσαν να απολυθούν επειδή πρότειναν το «λάθος» έργο.
«Σε όλη τη χώρα, τόσο στις μπλε όσο και στις κόκκινες πολιτείες, οι καθηγητές θεάτρου λένε ότι γίνεται όλο και πιο δύσκολο να βρουν έργα και μιούζικαλ που θα αποφύγουν το είδος της κριτικής που, όπως φοβούνται, θα μπορούσε να τους κοστίσει τη δουλειά τους ή να οδηγήσει σε περικοπή της χρηματοδότησης», ανέφεραν οι Times.
«Οι άνθρωποι χάνουν τη δουλειά τους επειδή κλείνουν το λάθος μιούζικαλ», δήλωσε ο Ralph Sevush, εκτελεστικός διευθυντής επιχειρηματικών υποθέσεων της Dramatists Guild of America. «Μια πολωμένη κοινωνία διεξάγει τους πολιτιστικούς πολέμους στα γυμνάσια».
Μια έκθεση του περασμένου Απριλίου από την PEN America, μια ομάδα που αμφισβητεί τις απαγορεύσεις βιβλίων, διαπίστωσε ότι σχεδόν 1.500 βιβλία απαγορεύτηκαν κατά το πρώτο εξάμηνο του σχολικού έτους 2022-2023.
Ο Howard Sherman, υπέρμαχος κατά της λογοκρισίας και βετεράνος της καλλιτεχνικής διοίκησης, υποστήριξε ότι οι μαθητές πρέπει να εκτίθενται σε ‘αμφιλεγόμενο’ περιεχόμενο.
«Οι μαθητές αξίζουν να έχουν την ευκαιρία να εκτεθούν σε μια μεγάλη ποικιλία έργων, όχι μόνο στο ασφαλέστερο, πιο καλοπροαίρετο, πιο φιλικό προς την ‘οικογένεια’ υλικό», δήλωσε στους Times ο διευθύνων σύμβουλος του Κέντρου Παραστατικών Τεχνών Baruch της Νέας Υόρκης.
Παρόμοιο περιστατικό συναντήσαμε πρόσφατα και στη χώρα μας, με τις αντιδράσεις και δικαστικές διαμάχες που ακολούθησαν μετά την επιλογής μιας δασκάλας να δείξει σε παιδιά μια ταινία με ΛΟΑΤΚΙ+ περιεχόμενο.
