Η Julianna και η Catherine Sheridan από τη Μινεσότα, βρίσκονται εδώ και σχεδόν ενάμιση χρόνο σε δικαστική διαμάχη για να διατηρήσουν την επιμέλεια της κόρης τους, η οποία συνελήφθη με τη βοήθεια ενός δωρητή σπέρματος και ενός τεστ εξωσωματικής γονιμοποίησης στο σπίτι.
Ο Chris Edrington, πρώην φίλος τους, συμφώνησε κατά τη διάρκεια δείπνου να δωρίσει το σπέρμα του ώστε οι δύο γυναίκες να μπορέσουν να δημιουργήσουν οικογένεια. Ο Edrington θα μπορούσε να είναι στη ζωή της κόρης τους, στην οποία θα μιλούσαν για τη γενετική τους σχέση όταν θα ήταν αρκετά μεγάλη, αλλά δεν ήθελαν να είναι συν-γονείς με τον Edrington, κάτι στο οποίο συμφώνησε από την αρχή. Ωστόσο, αυτό άλλαξε όταν ξαφνικά ξεκίνησε τη δικαστική διαμάχη για την «πατρότητα» χωρίς να ενημερώσει το ζευγάρι, απαιτώντας χρόνο γονικής μέριμνας και ζητώντας από τα δικαστήρια να τον ανακηρύξουν νόμιμο πατέρα του κοριτσιού, όπως αναφέρει η Minnesota Star Tribune.
Η υπόθεση επιτράπηκε να προχωρήσει από δικαστικό υπάλληλο περιφερειακού δικαστηρίου, παρά τον νόμο της Μινεσότα που απαγορεύει στους δότες σπέρματος ή ωαρίων να διεκδικούν τη γονεϊκότητα. Ωστόσο, μια τριμελής επιτροπή δικαστών ανέτρεψε και έστειλε πίσω την απόφαση του κατώτερου δικαστηρίου με οδηγίες να απορρίψει την υπόθεση τη Δευτέρα.
«Νιώθω ότι μπορούμε να αναπνεύσουμε για πρώτη φορά μετά από ενάμιση χρόνο», δήλωσε η Julianna Sheridan σε δημοσιογράφο της Minnesota Star Tribune. «Αυτό το βάρος που έφυγε από τους ώμους μας είναι απίστευτο».
Για τέσσερα χρόνια, τα πράγματα κυλούσαν ομαλά, με τον Edington να προσέχει το παιδί ακόμη και λίγες ημέρες πριν καταθέσει την αγωγή. Ο Edrington δήλωσε ότι είχε δικαίωμα πατρότητας επειδή είχε καλωσορίσει την κόρη των Sheridans στη ζωή του και την αποκαλούσε κόρη του.
«Είναι ένα αξιαγάπητο, γοητευτικό και όμορφο παιδί, μου μοιάζει και την ερωτεύτηκα», είπε.
Το παιδί, είπε ο Edrington, τον ρωτούσε συνεχώς αν ήταν ο πατέρας της. Είπε ότι κατέθεσε τη μήνυση επειδή αισθάνθηκα «ότι έπρεπε να σταματήσω να της λέω ψέματα».
Είπε επίσης ότι ένιωθε ότι η Julianna απομακρυνόταν και ανησυχούσε ότι το ζευγάρι μπορεί να μετακομίσει σε άλλη πολιτεία. Δεν ήθελε να συμμετάσχει στη νομική διαδικασία για την τεκνοθεσία από δεύτερο γονέα – να διασφαλίσει δηλαδή ότι η Catherine αναγνωρίζεται νομικά ως γονέας της κόρης της.
Το άρθρο της Star Tribune σημείωσε ότι ο Edrington «φάνηκε να μην αντιλαμβάνεται πλήρως πώς ένα παντρεμένο ζευγάρι θα καταστρεφόταν από την προοπτική να επαναπροσδιορίσει την οικογένειά του και να υποχρεωθεί από το δικαστήριο να μοιραστεί την επιμέλεια του παιδιού του».
«[Ο νόμος] λειτουργεί ως ασπίδα για τα παντρεμένα ζευγάρια που συλλαμβάνουν μέσω υποβοηθούμενης αναπαραγωγής, υπό την επίβλεψη αδειούχου ιατρού, από την αντιμετώπιση υποθέσεων γονικής μέριμνας από τρίτους δότες», έγραψε το δικαστήριο στην απόφασή του. «Δε λειτουργεί ως δαμόκλειος σπάθη για τους δότες να διεκδικήσουν τη γονική μέριμνα βάσει θετικών αποτελεσμάτων γενετικών εξετάσεων έναντι παντρεμένων ζευγαριών που χρησιμοποίησαν διαδικασίες υποβοηθούμενης αναπαραγωγής στο σπίτι».
Η Erica Holzer, δικηγόρος του ζευγαριού, δήλωσε ότι η απόφαση αποτελεί νίκη για κάθε οικογένεια που χρησιμοποιεί υποβοηθούμενη αναπαραγωγή.
«Το δικαστήριο διευκρίνισε ότι οικογένειες όπως αυτή της Julianna και της Catherine αξίζουν προστασία από τέτοιου είδους αξιώσεις και ότι αν ένας δωρητής σπέρματος στην πορεία αλλάξει γνώμη και καταθέσει αίτηση πατρότητας, η υπόθεσή του θα απορριφθεί εξαρχής», δήλωσε η Holzer. «Η υπόθεση αυτή έχει καθιερώσει ότι οι δότες σπέρματος και ωαρίων δεν έχουν δικαίωμα να είναι γονείς».
