Στις 5 του Φλεβάρη πραγματοποιήθηκε live συζήτηση μεταξύ του εκδότη του Antivirus Γιάννη Παπαγιαννόπουλου και του Βαγγέλη Αυγουλά, Προέδρου της ΑΜΚΕ ‘Με άλλα μάτια’.
Στη συζήτηση έγιναν σύντομες και ουσιαστικές παρεμβάσεις από τη Νατάσα Μποφίλιου, τη Φωτεινή Πιπή (Εκπρόσωπος Τύπου – Υπεύθυνη Εθελοντισμού, Athens Pride), τον Φίλιππο Παγάνη (Ψυχολόγος – Εκπαιδευτής, Colour Youth) και τον Ανδρέα Ξερουδάκη (Εκπαιδευτικός, Ιδρυτικό μέλος ΛΟΑΤ ΑμεΑ).
Ανάμεσα στα θέματα με τα οποία καταπιάστηκαν οι ομιλητές ήταν τα ακόλουθα:
➠ Έχουν κοινές διεκδικήσεις τα ΛΟΑΤΚΙ+ και τα ανάπηρα άτομα;
➠ Ποιος ο ρόλος των σύγχρονων μέσων ενημέρωσης στην αναπαραγωγή στερεοτύπων και στη διατήρηση της υποεκπροσώπησης των ΛΟΑΤΚΙ+ και αναπήρων στον δημόσιο λόγο;
➠ Ορατές ταυτότητες ή ορατές διακρίσεις στα ΛΟΑΤΚΙ+ ανάπηρα άτομα;
Η συζήτηση άγγιξε αρκετά θέματα που αφορούν στα δικαιώματα και ζητήματα που αφορούν στη ΛΟΑΤΚΙ κοινότητα και τα ΑμεΑ.
Ανάμεσα στα σημαντικά σημεία, ξεχωρίζουν τα ακόλουθα:
Ο Φίλιππος Παγάνης μίλησε για την ανάγκη να καταπιαστούμε με το κομμάτι του πώς προβάλλονται -ή δεν προβάλλονται- τα ΛΟΑΤΚΙ ζητήματα στα μέσα ενημέρωσης, ειδικά όταν μιλάμε για τα πιο mainstream μέσα ενημέρωσης, και ποια είναι η εικόνα που αναπαράγεται;
“Συνήθως αυτό που βλέπουμε είναι ότι ακόμα και όταν υπάρχουν καλές προθέσεις, ο τρόπος με τον οποίο βγαίνει προς τα έξω οτιδήποτε σχετικό με ΛΟΑΤΚΙ ταυτότητες και ΛΟΑΤΚΙ ζητήματα πάρα πολύ συχνά αναπαράγει είτε στερεότυπα είτε ένα λόγο στιγματιστικό ή κακοποιητικό.”
Ανέφερε επίσης ότι: “Και η γλώσσα και η ορολογία που χρησιμοποιείται είναι κάτι πάρα πολύ ζωντανό το οποίο βρίσκεται υπο μια συνεχή διαμόρφωση και αλλαγή, ειδικά με τις ΛΟΑΤΚΙ ταυτότητες βλέπουμε ότι έρχονται στην επιφάνεια και γίνονται ορατές πολύ περισσότερες ταυτότητες σε μια προσπάθεια να αναγνωριστούν όλες οι διαφορετικές εμπειρίες και ως προς τον σεξουαλικό προσανατολισμό και ως προς την ταυτότητα φύλου.”
Δεν παρέλειψε να πει ότι υπάρχουν και προστίθενται πάρα πολλές νέες ορολογίες που κάποιος πρέπει ακριβώς να ενημερώνεται διαρκώς για το πώς χρησιμοποιούνται. Ο Φίλιππος αναφέρθηκε και σε έναν σχετικό οδηγό, που δημιουργήθηκε στα πλαίσια προγράμματος.
Όπως εξήγησε, προσπάθησαν να δημιουργήσουν ένα εργαλείο για όποιον επαγγελματία θέλει να ανατρέξει σε ορολογία, ο οποίος περιλαμβάνει την πιο βασική ορολογία όσον αφορά ΛΟΑΤΚΙ ταυτότητες και βασικές οδηγίες, αλλά και do’s & dont’s για το πώς καλύπτονται κάποια ζητήματα.
Ο Γιάννης Παπαγιαννόπουλος, αναφερόμενος στη σημασία του coming out επισήμανε πως “το coming out, και ιδίως από άτομα που είναι αναγνωρίσιμα, είναι σαφέστατα πολιτική πράξη, η οποία μπορεί να έχει πολύ μεγάλο και θετικό αντίκτυπο στην κοινότητα μας […], διότι αποκτούμε πολλές και θετικές αναπαραστάσεις από ανθρώπους της κοινότητας μας, που έχουν τολμήσει να ζουν ανοικτά.”
Προς το τέλος της συζήτησης ανέφερε ακόμη πόσο “Είναι πολύ σημαντική η ορατότητα και η σωστή αναπαράσταση των κοινοτήτων και των ταυτοτήτων μας.”
Η Νατάσα Μποφίλιου μίλησε, ανάμεσα σε άλλα, για το ότι “είναι στόχος ζωής να μπορώ να είμαι ένας άνθρωπος που έχω το μυαλό μου μέσα στο κεφάλι μου, για να μπορώ να αντιληφθώ ότι η διαφορετικότητα αφορά όλους, και για όλους μας υπάρχει η απαίτηση για ισότητα, δικαιοσύνη.”
Όπως ανέφερε, χαίρεται αν το όνομα της συνδέεται με τέτοιους αγώνες και προσπάθειες. Η Νατάσα ήταν από το 2012-2013 υποστηρικτική όσες φορές της ζητήθηκε βοήθεια στο pride και λέει κατευθείαν ναι, και έχει υπάρξει δίπλα στην ΛΟΑΤΚΙ κοινότητα εδώ και πάρα πολλά χρόνια. Σε αυτό το σημείο τοποθετείται λέγοντας πως: “Είναι κάτι που με αφορά, και μας αφορά όλους, και μου φαίνεται απολύτως προφανές, ότι θα ήμουν εκεί σε οποιοδήποτε κάλεσμα.”
Μίλησε, επίσης, για τη μικρή της αδερφή, η οποία έχει απώλεια ακοής, και αυτό ήταν η αφορμή να ευαισθητοποιηθεί για την προσβασιμότητα των ατόμων αυτών. Το ανέφερε με αφορμή την ερώτηση του Βαγγέλη Αυγούλα για τους υπότιτλους στα βίντεο και την διερμηνεία νοηματικής επί σκηνής σε κάποιες παρουσίες.
Η Φωτεινή Πιπή εξέφρασε την άποψη ότι “Σε όλες τις κοινότητες υπάρχει διάκριση. Χρειάζεται, σαν αφετηρία για όλα τα άτομα ώστε να βελτιωθεί αυτή η κατάσταση, η αποδοχή ότι όλα τα άτομα είμαστε λίγο απ’ όλα. Είμαστε και ρατσιστές και ομοφοβικα άτομα και τρανσφοβικά και μισαναπηρικά. Έχουμε τόσα κοινωνικά στερεότυπα μέσα μας, ξεκινάμε από τόσες διαφορετικές αφετηρίες, που αν αυτό το αποδεχτούμε, αυτόματα θεωρώ ότι αρχίζει και δουλεύεται μέσα στο κεφάλι μας και σίγουρα καλυτερεύει.”
Στη συνέχεια της συζήτησης ανέφερε πως “προσπαθούμε να το κάνουμε (το pride) όσο πιο προσβάσιμο γίνεται.”
Ο Ανδρέας Ξερουδάκης, μιλώντας για την ίδρυση της ΛΟΑΤ ΑμεΑ, είπε ότι το 2015 μια ομάδα 5-6 νέων σκέφτηκαν να ξεκινήσουν την οργάνωση με αφορμή μια ιστορία που διάβασαν για ένα ανάπηρο γκέι αγόρι σε ένα νησί το οποίο έγραφε ότι αισθανόταν απομονωμένο τόσο από τη ΛΟΑΤΚΙ κοινότητα του νησιού, που τον αντιμετώπιζαν ως ανάπηρο, αλλά και από την τοπική κοινότητα των αναπήρων που δεν του φερόντουσαν όμορφα ως γκέι άντρα. Σκέφτηκαν ότι υπήρχε ανάγκη οι δύο χώροι (ΛΟΑΤΚΙ και αναπηρικό κίνημα) να παντρευτούν και σε επίπεδο οργάνωσης.
Ο Βαγγέλης Αυγουλάς εντόπισε την ανάγκη για προσπάθεια, ώστε να σπάσουν τα στερεότυπα για τη ΛΟΑΤΚΙ κοινότητα μέσα στο αναπηρικό κίνημα αλλά και το ανάποδο, να σπάσουν τα στερεότυπα για τα ανάπηρα άτομα μέσα στο ΛΟΑΤΚΙ κίνημα.
Όσον αφορά σε ορολογία για τα ΑμεΑ, ο Βαγγέλης Αυγουλάς ανέφερε ότι υπήρχε στο παρελθόν η ανάγκη και εκπονήθηκε οδηγός ορολογίας για τα μέσα ενημέρωσης ως προς την ορολογία, ωστόσο, όπως είπε, όσο δε διδάσκονται, βγαίνουν γενιές ανεκπαίδευτων επαγγελματιών και αυτό είναι το μεγαλύτερο πρόβλημα που έχουμε να αντιμετωπίσουμε σήμερα.
Ο Ανδρέας Ξερουδάκης ανέφερε τέλεος, ότι υπάρχουν κενά στην ορολογία της ελληνικής νοηματικής γλώσσας σε σχέση με τη ΛΟΑΤΚΙ κοινότητα και ότι κάποια νοήματα δεν υπάρχουν γιατί διαρκώς δημιουργούνται και καινούριες έννοιες (πχ κουιρ, non-binary).
“Μια από τις δράσεις που κάνουμε αυτή τη χρονιά με τα σημεία στήριξης για πρώτη φορά, μετέχουμε σε ένα πρόγραμμα και μια ομάδα διερμηνέων, κωφών δασκάλων και επιστημόνων της ελληνικής νοηματικής γλώσσας θα δημιουργήσουν ένα λεξικό της ΛΟΑΤΚΙ ορολογίας στην ελληνική νοηματική γλώσσα.”
Γράφει ο Ανδρέας Ανδρέου
