Σ΄αυτό το τεύχος ανοίγουμε τον φάκελο της αστυνομικής βίας και παίρνουμε θέση απέναντι σε ένα καθεστώς φόβου και ατιμωρησίας, διεκδικώντας το δικαίωμα να νιώθουμε (όλες κι όλοι) ασφαλείς.
Παράλληλα, μαθαίνουμε για τις drag houses που υπάρχουν στην Ελλάδα και για το πώς καταφέρνουν να επαναπροσδιορίσουν την έννοια της οικογένειας.
Στις σελίδες μας θα βρείτε, επίσης, τη συνέντευξη του εμβληματικού John Waters, ο οποίος μιλά – μεταξύ άλλων – για την ελληνική εκδοχή του Hairspray αλλά κι αυτή του Στέφανου Δημουλά, του χορευτή από τον Βόλο που έχει βάλει στόχο να κατακτήσει τον κόσμο.
Όλα αυτά σε συνδυασμό με τις γνωστές μας στήλες μόδας, πολιτισμού, υγείας κλπ.
Editorial 88
Βομβαρδιζόμαστε καθημερινά από απόψεις, οι οποίες ανήκουν στο ευρύτατο φάσμα μεταξύ αμάθειας και ημιμάθειας. Και πολλές φορές αυτές οι απόψεις αφορούν στο πώς ζούμε κάποιοι άνθρωποι τη ζωή μας, ποια βασικά ανθρώπινα δικαιώματα στερούμαστε, ενίοτε και μέχρι πού μπορούμε να ονειρευόμαστε και υπό ποιους όρους.
Η αντίστοιχη επιχειρηματολογία που συνήθως χρησιμοποιείται καταδεικνύει πλήρη άγνοια του προνομίου και σχεδόν ευλαβικά προέρχεται από σις λευκούς στρέητ άντρες. Ομολογώ ότι σε αυτές τις περιπτώσεις φτάνω στα όρια μου. Είναι οι ίδιοι άνθρωποι που μπορεί να έχουν μια εξίσου “εμπεριστατωμένη” άποψη για την κλιματική αλλαγή, τη θεωρητική φυσική και τη μοριακή βιολογία και, γιατί όχι και για τα ανθρώπινα δικαιώματα. Φωτεινοί σις λευκοί στρέητ άντρες παντογνώστες δηλαδή, που μας δίνουν τη χαρά να λουζόμαστε στο φως τους.
Σε αυτούς τους ανθρώπους ένα μόνο θέλω -με ταπεινότητα πάντα- να πω: Σκάστε!
Βάλτε το υπέρμετρο εγώ σας για έναν ελαφρύ ύπνο και ακούστε αυτά που λένε οι άνθρωποι γύρω σας. Άνθρωποι με λιγότερα προνόμια, με λιγότερα δικαιώματα και με όνειρα που ίσως δεν πιαστούν ποτέ.
Ίσως μάθετε κάτι και ίσως έτσι έχουμε μια ελπίδα να γίνει ο κόσμος μας καλύτερος.
Γιάννης Παπαγιαννόπουλος, Νίκος Σοφιανός
