Εσείς που γνωρίζετε τους Polkar, θα μας καταλάβετε. Εσείς πάλι που δεν τους ξέρετε, καλό είναι να τους μάθετε. Εμείς, πάντως, για να σας βοηθήσουμε (τέτοιοι είμαστε), μιλήσαμε με τον ηθικά υπεύθυνο και τραγουδιστή του γκρουπ, Γιώργο Παπαγεωργίου (τον ξέρετε και ως ηθοποιό). Ας πάρουμε όμως τα πράγματα από την αρχή.
Ήταν καλοκαίρι – αυτό του 2013 – όταν οι Polkar δημιουργήθηκαν στη Θεσσαλονίκη. Το όνομά τους προέκυψε ύστερα από ένα ταξίδι στη Σερβία. Την ώρα, δηλαδή που βρισκόντουσαν σε ένα υπόγειο μπαρ ακούγοντας παραδοσιακές πόλκες, ένας μεθυσμένος τύπος εισέβαλε στο χώρο διακόπτοντας τη μουσική και ξεκινώντας μόνος του ένα τραγούδι. Αυτός, λοιπόν, ήταν ένας Polkar, που στα σλάβικα σημαίνει “μεθυσμένος χορευτής που τραγουδάει φάλτσα”. Ένα όνομα όμως, που – σύμφωνα με τον Γιώργο – μεταφράζεται κάπως πιο ελεύθερα από το γκρουπ και συγκεκριμένα ως “Πανηγυριώτικος Ορυμαγδός Λευτερικής Κατάντιας Απροσδιορίστου Ρετρομανίας”.
Αφού λύσαμε το μυστήριο του ονόματος και μπαίνοντας σε σκοτεινά μονοπάτια υπαρξιακής φύσεως, αναρωτιόμαστε για το τι ήταν αυτό που ώθησε στη δημιουργία του γκρουπ. Η απάντηση σίγουρα δεν είναι η αναμενόμενη. “Η αλήθεια κρύβεται στον εντυπωσιασμό. Ήθελα να εντυπωσιάσω ένα συγκεκριμένο άτομο, το οποίο όμως δεν εντυπωσιάστηκε ποτέ. Ευτυχώς όμως εντυπωσιάστηκαν αρκετοί άλλοι”.
Ανάμεσα σ΄αυτούς και οι υπόλοιποι πέντε – πέρα από τον Γιώργο Παπαγεωργίου – που απαρτίζουν σήμερα το γκρουπ: Γιάννης Κυρατσός, Λάζαρος Πλιάμπας, Γιώργος Αβραμίδης,
Χρήστος Γκαΐλας και Μιχάλης Καρανίκος. Αλλά γιατί μόνο άνδρες;“Τυχαία. Θα μπορούσαμε να έχουμε άνετα και γυναίκες στο γκρουπ.”
Σ΄αυτό το σημείο να σας αναφέρουμε ότι οι Polkar είναι ένα συγκρότημα με μεγάλα όνειρα, “θέλουμε να έρχονται και άλλοι στις συναυλίες μας εκτός από τις μανάδες μας”, ενώ όπως σε κάθε γκρουπ που σέβεται τον εαυτό του, υπάρχει μόνο αγάπη και αρμονία μεταξύ των μελών του.
-Γιώργο, υπάρχει κάτι που δεν έχεις πει ποτέ στα άλλα μέλη του γκρουπ;
-Ότι κάποια στιγμή θα τους απολύσω όλους!
Ως προς τον μουσικό τους αυτοπροσδιορισμό οι Polkar “ανήκουν στην ανεξάρτητη βαλκανική ελληνικίζουσα party pop” ενώ γενικά τους αρέσει “το πάντρεμα των χάλκινων με τις ηλεκτρικές κιθάρες, το γιουκαλίλι και ενίοτε τα κλαρίνα”. Αυτό τον καιρό κάνουν κάποιες εμφανίσεις στον Σταυρό του Νότου, με ένα τρελό πάρτι να στήνεται κάθε φορά, “ε, εντάξει περνάμε γαμώ”.
Αυτά είναι πάνω – κάτω όσα πρέπει να ξέρετε γι΄αυτό το γκρουπ. Ας κλείσουμε τώρα με μια ευχή (γιορτές είναι διάολε) …
– Γιώργο, αν σου ζητούσαμε να στείλεις ένα μήνυμα στους αναγνώστες του περιοδικού μας, χωρίς όμως να χρησιμοποιήσεις τις εκφράσεις “έχω gay φίλους”, “όλοι έχουμε τα ίδια δικαιώματα” και “είμαι μαζί σας”, ποιο θα ήταν;
– Ας μην φοβηθούμε να παχύνουμε στις γιορτές. Το καλοκαίρι είναι μακρυά.
