Ο Ιούνιος ήταν ο μήνας περηφάνιας και η ιδανική στιγμή να αντιμετωπίσουμε ένα από τα πιο
ανησυχητικά δεδομένα της σεξουαλικής μας κουλτούρας σήμερα: Η χρήση προφυλακτικού όλο και μειώνεται σε μεγάλο αριθμό ομοφυλόφιλων ανδρών.
Πολλοί είναι αυτοί που δικαίως υποστηρίζουν πως η απόρριψη του προφυλακτικού συμβάλλει στην άνοδο λήψης PrEP – ένα ακρωνύμιο για την προφύλαξη πριν την έκθεση, ένα κοκτέιλ δύο φαρμάκων, το οποίο εμβολιάζει το άτομο ενάντια στον ιό H.I.V. Ένας ακόμη κρίσιμος παράγοντας όμως είναι πως ξεθωριάζει σταδιακά η ανάμνηση της κρίσης του AIDS.
Αφού ερεύνησε τις σεξουαλικές συνήθειες 17.000 ομοφυλόφιλων και αμφιφυλόφιλων Αυστραλών ανδρών από το 2014 έως το 2017, μια ομάδα ερευνητών αποκάλυψε αυτό τον μήνα τα πιο πειστικά στοιχεία μέχρι σήμερα. Ενώ το ποσοστό ανδρών που είναι αρνητικοί στον ιό H.I.V. αλλά λαμβάνουν PrEP έχει αυξηθεί από 2 σε 24 τοις εκατό, η κλίμακα της χρήσης προφυλακτικού έχει πέσει από το 46 στο 31 τοις εκατό. Ακόμα πιο ανησυχητικό είναι το γεγονός πως έχει μειωθεί σημαντικά η χρήση προφυλακτικού και από μη ομοφυλόφιλους άνδρες.
Μολονότι οι υπέρμαχοι της δημόσιας υγείας κρούουν τον κώδωνα κινδύνου για την χρήση προφυλακτικού την τελευταία δεκαετία, οι ανησυχίες τους έχουν περάσει απαρατήρητες. Ένας λόγος για αυτό είναι μια αλλαγή στον τρόπο που μιλάμε για το επικίνδυνο σεξ: Τα CDC (Κέντρα Ελέγχου και Πρόληψης Ασθενειών) έχουν αντικαταστήσει το “χωρίς προστασία” με “χωρίς προφυλακτικό” σεξ.
Η επικίνδυνη υπόθεση είναι πως το PrEP μόνο του δεν μπορεί να κρατήσει μακριά όλα τα σεξουαλικά μεταδιδόμενα νοσήματα. Πράγματι, έρευνες έχουν παρουσιάσει μια δυνατή συσχέτιση μεταξύ της χρήσης PrEP και την προσβολή από ΣΜΝ. Οι ενθουσιασμένοι με το PrEP σημειώνουν πως με το PrEP είναι υποχρεωτικό το τεστ για ΣΜΝ κάθε τρεις μήνες, κάτι που προωθεί παρά εμποδίζει την κουλτούρα της σεξουαλικής υγείας.
Αλλά μια έρευνα του 2016 από το Πανεπιστήμιο της Καλιφόρνια στο Λος Άντζελες έδειξε πως οι χρήστες PrEP ήταν 25,3 φορές πιο πιθανό να μολυνθούν από γονόρροια και 44,6 φορές πιο πιθανό να παρουσιάσουν μόλυνση από σύφιλη (άλλες έρευνες παρ’ όλα αυτά δεν έχουν βρει κάποια σημαντική άνοδο στα ΣΜΝ).
Περισσότερο ανησυχητική από τους συγκεκριμένους κινδύνους για την δημόσια υγεία της απόρριψης της χρήσης προφυλακτικού από τους ομοφυλόφιλους άνδρες, είναι η σοκαριστική ταχύτητα με την οποία έχει καθιερωθεί μία κατά κάποιο τρόπο ιστορική αμνησία. Η ίδια ιδέα του “ασφαλούς σεξ” εμφανίστηκε από την κοινότητα των γκέι στις αρχές του 1980, ως απάντηση στην κρίση του AIDS. Οι drag queens κάποτε τέλειωναν τις εμφανίσεις τους με ατάκες όπως ” Αν είναι να το ακουμπήσεις, τύλιξε το.”
Το AIDS καθόρισε ανεξίτηλα τι σήμαινε να είσαι ομοφυλόφιλος το 1980 και το 1990. Όταν έκανα coming out στην τρυφερή ηλικία των 14 το 1998, θυμάμαι την αντίδραση της μητέρας μου. Καθώς δάκρυα γέμιζαν τα μάτια της, έκρυψε το πρόσωπό της στα χέρια της και είπε, “απλά δε θέλω να κολλήσεις H.I.V. Ο ακτιβιστής για το AIDS και συγγραφέας Larry Kramer το είχε αποκαλέσει ομοφυλοφιλικό “ολοκαύτωμα”. Η χρήση του προφυλακτικού επομένως, δεν ήταν ποτέ κάτι διαπραγματεύσιμο.
Μέχρι που έγινε. Το PrEP, το οποίο ενέκρινε η FDA το 2012, αντικατέστησε την καθησυχαστική ασπίδα του προφυλακτικού. Απελευθερωμένοι από το στίγμα του AIDS, οι γκέι άνδρες, πολλοί νομίζουν, είναι πλέον ελεύθεροι να επιστρέψουν στους σαρκοφάγους σεξουαλικούς εαυτούς τους. Με αυτή την λογική, το προφυλακτικό είναι ο κρυπτονίτης, κάτι απαρχαιωμένο που αποστραγγίζει από τον ομοφυλόφιλο την αρχέγονη σεξουαλική του δύναμη.
Το AIDS δεν αποτελεί πια κρίση, τουλάχιστον για τις Ηνωμένες Πολιτείες, και αυτό είναι μια εκπληκτική ιστορία επιτυχίας για την δημόσια υγεία. Αλλά αυτό επίσης σημαίνει πως μια ολόκληρη γενιά ομοφυλόφιλων ανδρών δεν έχουν καμία ανάμνηση ή ενδιαφέρον για την καταστροφή που προκάλεσε. Το AIDS λειτούργησε ως καταλύτης για την κουλτούρα της σεξουαλικής υγείας, η οποία έχει αρχίσει να αποσυντίθεται μπροστά στα μάτια μας. Τι χρειάζεται να γίνει για να την επαναφέρουμε;
Μια απάντηση είναι να επαναφέρουμε στη μνήμη την γκέι κουλτούρα του 1970 που πυροδότησε την κρίση του AIDS. Ο μύθος για έναν κόσμο με σεξ χωρίς καμία ζημιά δεν είναι καινούριος. Το 1970 ήταν μια εποχή πρωτοφανής σεξουαλικής ελευθερίας για τους γκέι άνδρες, όπου οι ασθένειες εξαπλώνονταν ανεξέλεγκτα, τροφοδοτούμενες από μια κουλτούρα ελευθέρων ηθών που έβλεπε την πενικιλίνη ως πανάκεια για κάθε αρρώστια.
Η αδιάφορη απόρριψη του προφυλακτικού σήμερα αντιδιαστέλλεται στην ίδια την κουλτούρα της σεξουαλικής υγείας την οποία θεμελίωσαν οι γκέι άνδρες και οι λεσβίες μέσα στο 1980. Αν αναπτυχθεί ένας άλλος υπερ-ανθεκτικός ιός από κάποιο άλλο επικίνδυνο για την ανθρώπινη ζωή ΣΜΝ, θα μετανιώνουμε τη μέρα που ξεχάσαμε την σκληρή κληρονομιά του παρελθόντος. Ίσως επίσης συνειδητοποιήσουμε πως το PrEP δεν έχει αποδειχθεί ούτε κατά το ελάχιστο μια στρατηγική πρόληψης για τις γυναίκες όσο έχει για τους άνδρες, και πως κάποια τμήματα του H.I.V. έχουν γίνει ανθεκτικά στο φάρμακο.
Ενώ συζητάμε για την πρακτικότητα του λάτεξ, τι πρέπει να σκεφτούμε για τους εκατομμύρια εργάτες του σεξ, τους ενδοφλέβιους χρήστες ναρκωτικών και περιθωριοποιημένους πληθυσμούς (συγκεκριμένα, τους έγχρωμους άνδρες που κάνουν σεξ με άνδρες) χωρίς επαρκή πρόσβαση σε ακριβά φάρμακα όπως το PrEP; Εάν προσβληθούν από το AIDS, δυσκολεύονται συγχρόνως να αποκτήσουν τις τριπλές φαρμακευτικές θεραπείες που από το 1996 έχουν μετατρέψει το AIDS σε μια υποφερτή χρόνια κατάσταση. Εκατομμύρια έχουν πεθάνει από την έλλειψη πρόσβασης, ενώ οι φαρμακευτικές εταιρίες κολυμπάνε σε δισεκατομμύρια κάθε χρόνο.
Ίσως επίσης απομακρυνθούμε από την ατομική και προνομιούχα προσέγγιση των κύριων L.G.B.T. οργανώσεων – αυτό που ονόμασε ένας πανεπιστημιακός “η τιμή του ομοφυλόφιλου γάμου.” Ίσως τότε, ανακτήσουμε μια ριζική αίσθηση queer κοινότητας που χάσαμε με την εμφάνιση του AIDS.
Από τον Patrick William Kelly.
Ο Kelly είναι ιστορικός, ο οποίος γράφει μια παγκόσμια ιστορία για το AIDS.
Πηγή: nytimes.com
απόδοση: Μουστακάκη Χριστίνα
