Γεννήθηκα στον Πειραιά το 1982 και μένω κάπου κοντά στο Μάντσεστερ στην Αγγλία. Οι δικοί μου δεν μου έδωσαν αυτό το όνομα, είναι το όνομα που διάλεξα εγώ για τον εαυτό μου. Το βαφτιστικό μου ήταν γυναικείο όνομα, αλλά πολύ νωρίς κατάλαβα ότι δεν έκανε για εμένα. Δεδομένου όμως του ότι δεν ήξερα τίποτα γι αυτό, νόμιζα πως είχα πρόβλημα κι έτσι κρυβόμουν…
Το φύλο που μου δόθηκε κατά την γέννηση ήταν θηλυκό και μεγάλωσα ως κορίτσι. Ποτέ δεν ήταν όμως αυτό που είμαι, ήμουν αγόρι, είμαι άνδρας. Αυτή η γνώση ωρίμαζε χρονιά μέσα μου, αλλά δεν τολμούσα να την εκφράσω γιατί φοβόμουν και δεν είχα υποστήριξη. Ειδικά μεγαλώνοντας δεν είχα ακούσει κανέναν στην Ελλάδα ν’ αναφέρει οτιδήποτε για τρανς άνδρες, μόνο τρανς γυναίκες και ένιωθα ότι ίσως κάτι δεν πάει καλά μ ‘εμένα. Ευτυχώς, αργότερα συνειδητοποίησα ότι δεν συνέβαινε κάτι τέτοιο. Απλώς ήμουν τρανς. Tο «απλώς» στην Ελλάδα βέβαια είναι μεγάλη κουβέντα. Τα πράγματα που μπορεί να χρειάζεται ένα τρανς άτομο για να νιώσει καλά με το σώμα του και το ποιος είναι, είναι διαφορετικά για το κάθε άτομο, κάτι που πρέπει να αναγνωρίζεται παντού και να υπάρχουν κι οι αντίστοιχες αγωγές, οι οποίες πρέπει να είναι προσβάσιμες από όλα τα άτομα. Μην έχοντας πρόσβαση σε οτιδήποτε κι όντας τσακισμένος οικονομικά, αποφάσισα να φύγω στην Αγγλία. Το πρώτο πράγμα που έκανα ήταν να αλλάξω το όνομά μου. Πήρε μια εβδομάδα πάνω κάτω, κάτι που στην Ελλάδα είναι πολύ δύσκολο. Ελπίζω αυτή η κατάσταση να αλλάξει σύντομα, γίνονται ήδη πολύ καλές κινήσεις.
Μετά ζήτησα απ’ τον γιατρό μου να με στείλει σε κλινική φύλου. Η συναισθηματική και κοινωνική μετάβαση ενός τρανς ατόμου είναι ξεχωριστή εμπειρία από την σωματική μετάβαση. Μερικά τρανς άτομα δεν κάνουν σωματική μετάβαση, γιατί δεν είναι αυτό που χρειάζονται – γι αυτό και εκφράσεις όπως «ολική αλλαγή φύλου», «έκανες την εγχείρηση και είσαι πλήρως άνδρας τώρα;» είναι εντελώς λάθος, όπως και η λογική που τις δημιουργεί. Το ημερολόγιο μου καλύπτει σωματικές αλλαγές και κάποιες ψυχολογικές από τότε που άρχισα να παίρνω τεστοστερόνη.
Αρχίζοντας την φυλομετάβαση – Τεστοστερόνη
Η τεστοστερόνη που ήταν να αρχίσω να παίρνω ήταν ενέσιμη κάθε 12 βδομάδες. Υπάρχουν και άλλα είδη, όπως σε τζελ και τεστοστερόνη για πιο συχνές ενέσεις. Συνήθως, πριν ξεκινήσει κάποιο τρανς άτομο τέτοια θεραπεία έχει κάτι συγκεκριμένο στο μυαλό του σχετικά με το τι θέλει, πχ μούσι ή ότι θα αρχίσει να χάνει βάρος αυτομάτως. Δυστυχώς με την τεστοστερόνη δεν μπορείς να κάνεις σχέδια. Δεν υπάρχει τρόπος να προβλέψεις πώς θα λειτουργήσει και πόσο αποτελεσματικά. Εγώ ήξερα τι θα ήθελα ιδανικά, αλλά όταν ξεκίνησα τις ενέσεις δεν είχα καθόλου προσδοκίες. Σκέφτηκα «ό,τι αλλάξει θα είναι καλύτερο από αυτό που έχω τώρα». Πριν ξεκινήσω την θεραπεία με τεστοστερόνη ήξερα ότι δεν είναι μαγικός ζωμός και ότι δεν θα άλλαζε τη ζωή μου – όπως πολύς κόσμος περιμένει – απλώς θα την βοηθούσε. Αυτή η αντιμετώπιση με βοήθησε αρκετά. Είναι ενδιαφέρον το πώς υποτιμούμε την δράση των ορμονών στον οργανισμό μας.
Ομολογώ ότι δεν περίμενα να συμβεί τίποτα την πρώτη μέρα. Φεύγοντας όμως από το ιατρείο, όπου μόλις μου είχε κάνει η (χρυσοχέρα) νοσοκόμα την πρώτη μου ένεση είχα αρχίσει ήδη να νιώθω οτι είχα πυρετό. Από τις πρώτες αλλαγές ήταν η υψηλότερη θερμοκρασία, η εμφάνιση ακμής και σταδιακά αυξανόμενης τριχοφυΐας και ανάπτυξη στα γεννητικά όργανα (πολύ θεαματικό και σχεδόν τρομακτικό να ξυπνάς και να βλέπεις ότι έχουν μεγαλώσει διάφορα μέρη του σώματός σου) καθώς και απελπιστικά αυξημένη λίμπιντο. Επίσης αύξηση μυϊκού τόνου και όγκου και πλαδαρότητα στο πρόσωπο. Άλλαξαν πολλά πράγματα μέσα στους πρώτους μήνες. Μέσα σε 2 μήνες σταμάτησε η έμμηνος ρύση, πράγμα που με έκανε απίστευτα χαρούμενο. Η αύξηση της τριχοφυΐας συνεχίστηκε σταθερά, η θερμοκρασία και η λίμπιντο ήταν υψηλές αλλά σταθεροποιήθηκαν σε αυτά τα επίπεδα. Όταν έκανα γυμναστική ή άσκηση η θερμοκρασία ανέβαινε αυτομάτως και η καρδιά μου χτυπούσε πολύ πιο έντονα από παλιά. Είχα πρόβλημα με τον ύπνο λόγω του ότι ζεσταινόμουν και γενικά υπήρχε δυσκολία. Μετά από έναν χρόνο η διάφορα ήταν πολύ εμφανής και εντυπωσιακή. Λόγω του ότι συνήθιζα τις αλλαγές στον εαυτό μου πολύ γρήγορα έπρεπε να κοιτάω παλιότερες φωτογραφίες για να δω την διάφορα. Λόγω της ανάπτυξης των μυών άλλαξε αρκετά το πρόσωπο μου, τα πόδια μου, τα χέρια μου. Οι μυς μου ανταποκρίνονταν στην άσκηση με ενθουσιασμό, το ίδιο και η καρδιά μου.
Η φωνή μου άλλαξε πολύ τον 1ο χρόνο. Επίσης τα μαλλιά μου στο μέτωπο, η τριχοφυΐα σε όλο το σώμα. Άλλαξε ο ύπνος μου, έγινε πολύ πιο βαθύς, το πόσο πεινάω (πολύ), το πόσο διψάω (επίσης πολύ), τι αισθάνεται το σώμα μου στο σεξ και ο τρόπος που το βιώνει.
Μαστεκτομή – περιμένοντας να φύγει ένα βάρος από πάνω σου
Ένα μήνα αφού έκλεισα έναν χρόνο ορμονοθεραπείας ήρθε η ώρα για την εγχείρηση μαστεκτομής μου. Είναι η ολική αφαίρεση ή μείωση του ιστού των μαστών. Υπάρχουν διάφορα είδη μαστεκτομής και το τι τεχνική θα χρησιμοποιηθεί εξαρτάται από το σώμα του κάθε ατόμου, καθώς και από το τι επιθυμεί. Είναι πολύ σημαντική εγχείρηση για πολλούς τρανς άνδρες σαν εμένα (ή γενικά τρανς masculine άτομα). Φυσικά υπάρχουν και τρανς άτομα που δεν την θέλουν/δεν την χρειάζονται. Εγώ την περίμενα πως και πως και πέρασα πολλούς μήνες αγωνίας μέχρι να τα κανονίσω όλα. Ημερομηνία της επέμβασης ορίστηκε η 11η Νοεμβρίου 2015, έτσι ώστε να έχω αρκετό χρόνο να τελειώσω όλα μου τα projects (γιατί μετά δεν θα μπορούσα να δουλέψω για λίγο καιρό, εντολές γιατρού), να κανονίσω διαμονή και μετακίνηση στο Brighton, όπου θα γινόταν η εγχείρηση και να κλείσουμε εισιτήρια για την κοπέλα μου που θα ερχόταν από την Αθήνα να βοηθήσει. Είναι πολύ σημαντικό να μην την περάσει κανείς μόνος του αυτή την επέμβαση, γιατί τις πρώτες μέρες θέλεις αρκετή βοήθεια για να μην κανείς κάποια ζημιά, γι αυτό χρειάζεται συνοδός. Ήξερα πολύ καλά την δουλειά του χειρουργού που είχα επιλέξει από την μελέτη που έκανα αυτά τα χρόνια. Ήταν άψογος επαγγελματίας με πολύ καλά αποτελέσματα. Μου είχε στείλει οδηγίες για το τι χρειαζόταν να κάνω πριν την επέμβαση, τι να αποφεύγω, τι φάρμακα να πάρω και τι όχι, τι ρούχα να έχω μαζί μου και γενικά χρήσιμες πληροφορίες. Μαζί με αυτά ήταν και μια μεγάλη φόρμα που έπρεπε να συμπληρώσω για το νοσοκομείο με το ιατρικό ιστορικό μου, αυτή θα την παρέδιδα στο γιατρό όταν πήγαινα για το προεγχειρητικό ραντεβού. Αυτό ήταν μια εβδομάδα πριν την επέμβαση και ο σκοπός του είναι να γνωριστείς με τον χειρούργο, να σου εξηγήσει τι θα κάνει και να δει τι είδους επέμβαση θα χρειαστεί, αφού συμβουλευτεί εσένα. Επίσης γίνονται εκτενείς εξετάσεις από το νοσοκομειακό προσωπικό για να ξέρουν σε τι κατάσταση βρίσκεσαι και εάν χρειάζεται κάποια έκτακτη θεραπεία για οτιδήποτε.
Ήξερα από πριν τι είδους επέμβαση ήθελα και χρειαζόμουν και ο χειρούργος ήταν απολύτως σύμφωνος. Είχαμε μια κουβέντα σχετικά με τις ρώγες και τι μπορούσε να γίνει, μου σχεδίασε επιτόπου σχεδιαγράμματα για το τι ακριβώς συμβαίνει με την τεχνική που χρησιμοποιεί και πώς είναι το αποτέλεσμα. Ξαναπήγα στο Brighton μετα από μια βδομάδα μαζί με την νοσοκομειακή προίκα μου και την κοπέλα μου, έτοιμος για να μπω στο χειρουργείο. Η μέρα της επέμβασης ήταν σχετικά ήσυχη χωρίς πολλά πολλά. Περιλάμβανε κυρίως ξύπνημα τα χαράματα, τσάρκα με ταξί στο νοσοκομείο, αναμονή, καφέ για την κοπέλα μου (εγώ δεν έκανε να πιω τίποτα), περισσότερη αναμονή, νάρκωση και ξύπνημα με επίπεδο στέρνο. Ήταν από τα καλύτερα ξυπνήματα της ζωής μου, μετά αρραβωνιάστηκα κιόλας, με ένα σμπάρο δυο τρυγόνια. Μια εβδομάδα μετά ήταν το μετεγχειρητικό ραντεβού, όπου αφαιρέθηκαν οι συνδετήρες και οι επίδεσμοι και έγιναν τα αποκαλυπτήρια. Μετά σκεφτόμουν πως έχω πλέον στέρνο χωρίς μαστούς και δεν μπορούσα να το πιστέψω. Ακόμα μου φαίνεται περίεργο, για να πω την αλήθεια. Είναι κάτι που περίμενα πολλά χρόνια και απλώς ήρθε και πέρασε και απλώς συνεχίζω τη ζωή μου, αν και όλη αυτή η αναμονή κάθε άλλο παρά ανώδυνη ήταν.
Αναρρώνοντας γενικώς
Μπορώ να πω πως μετά την μαστεκτομή ένιωθα πολύ καλά. Πνευματικά και σωματικά ήμουν αρκετά καλά. Μετά βέβαια άρχισα να νιώθω συνεχώς κουρασμένος και έτσι έμαθα πως πολλές φορές οι παρενέργειες της αναισθησίας αργούν να φανούν και ότι οι ουσίες κάνουν μήνες σαν φύγουν από το σύστημά σου. Επίσης έμαθα ότι το άγχος και το στρες δεν είναι καλοί σύμμαχοι και μπορούν να σε κάνουν να νιώθεις πολύ άσχημα, να καθυστερήσουν την ανάρρωση, καθώς και να σε κάνουν χειρότερα. Δεν θα μπω σε λεπτομέρειες αλλά ήταν μια πολύ μεγάλη χρόνια, πολύ μακριά. Τώρα είμαι αρκετά καλύτερα ψυχολογικά και σωματικά επίσης. Υπάρχει αρκετή δουλίτσα να γίνει, κυρίως άσκηση.
Η μετάβαση μου πηγαίνει περίφημα, οι αλλαγές τώρα πια είναι πιο αργές – τα πράγματα που θα συνεχίσουν να αλλάζουν αργά και σταθερά είναι η τριχοφυΐα, η φωνή και η μετατόπιση του λίπους. Η κλινική που είναι υπεύθυνη για την φυλομετάβασή μου μου έστειλε ένα γράμμα για τον γιατρό μου που τον συμβουλεύει να με στείλει να κάνω υστερεκτομή, μιας και ήδη παίρνω τεστοστερόνη για πάνω από 2 χρόνια, ακτινογραφία λεκάνης και εξετάσεις για καρκίνο – γιατί ποτέ δεν ξέρεις τι γίνεται. Κάτι που πολλοί δεν ξέρουν είναι ότι ένας τρανς άνδρας μπορεί να πάθει καρκίνο του μαστού ακόμα και όταν δεν έχει πλέον μαστούς, όπως κι ένας cis άνδρας επίσης(cis= όχι τρανς). Δεν ξέρω εάν θα κάνω κάποια άλλη επέμβαση, αυτό είναι κάτι για το μακρινό μέλλον. Προς το παρόν είμαι αρκετά οκ με το πώς είμαι τώρα. Φυσικά, όπως είπα και πριν, δεν θέλουμε όλοι τα ίδια πράγματα.
Η στήλη “O Αυτοδημιούργητος Κύριος Σάξον” βρίσκεται και θα συνεχίσει να βρίσκεται στο site του Antivirus έτσι ώστε να μπορούν να την διαβάσουν όσα άτομα την χρειάζονται. Μπορεί να επιστρέφει που και που για επετειακές ενημερώσεις ή για κάτι έκτακτο. Στο site θα ξεκινήσει μια άλλη, τακτική στήλη με ερωταπαντήσεις πάνω σε τρανς θέματα και επίσης θα συνεχίσω να γράφω στο έντυπο Antivirus την στήλη TransTalk. Για τώρα, όμως, ο αυτοδημιούργητος Κύριος Σάξον σας λέει εις το επανιδείν και σας καλεί να μοιραστείτε την στήλη του με όποιο άτομο πιστεύετε ότι την έχει ανάγκη.
