“Στόχος της νέας ηγεσίας του υπουργείου Παιδείας είναι η Ιστορία να πάψει να είναι κοινωνικού χαρακτήρα αλλά να αναπτύσσει την εθνική συνείδηση”.
Αυτό δήλωσε, μεταξύ άλλων, η υπουργός Παιδείας Νίκη Κεραμέως σε συνέντευξη που παραχώρησε στο ραδιόφωνο του ALPHA.
Μια δήλωση άκρως προβληματική που καθόλου δεν αντιστοιχεί σε έναν άνθρωπο που έχει αναλάβει το χαρτοφυλάκιο της εκπαίδευσης σ΄αυτή τη χώρα.
Κυρίως γιατί φαίνεται να αναγνωρίζει τον “κοινωνικό χαρακτήρα” ως μια έννοια αντίθετη απ΄αυτή της “εθνικής συνείδησης”, αφού σύμφωνα με τις δηλώσεις της κα Κεραμέως πρέπει να είναι ή το ένα ή το άλλο.
Αυτό που φαίνεται να αδυνατεί να καταλάβει η υπουργός ότι δεν νοείται εθνική συνείδηση χωρίς χαρακτηριστικά κοινωνικού χαρακτήρα ή για να το πω πιο απλά μια εθνική συνείδηση χωρίς αυτά τα χαρακτηριστικά ισοδυναμεί με εθνικισμό.
Η εθνική συνείδηση αναφέρεται σε ένα σύνολο ατόμων που μπορούν να αναγνωριστούν ως έθνος. Ακόμα και σ΄αυτή την περίπτωση, το σύνολο αυτό περιλαμβάνει πλήθος διαφορετικών χαρακτηριστικών (ταυτότητα φύλου, σεξουαλικός προσανατολισμός, καταγωγή, θρησκεία, χρώμα κ.α.), με τον κοινωνικό χαρακτήρα να θεωρείται απαραίτητος για την αρμονική συνύπαρξη του κοινωνικά διαφορετικού αυτού συνόλου.
Η εδραίωση μάλιστα αυτού του κοινωνικού χαρακτήρα αποτελεί έναν από τους μεγαλύτερους (και πιο δύσκολους) σκοπούς, που καλείται να εξυπηρετήσει το μάθημα της ιστορίας.
Αυτή, η εθνική συνείδηση για την οποία μιλά η κα. Κεραμέως είναι αυτή που κάνει μέλη κομμάτων να χρησιμοποιούν χυδαίους χαρακτηρισμούς για πρόσφυγες και μετανάστες και αυτή που κάνει αστυνομικούς να βιοπραγούν εις βάρος μας!
Υ.Γ. Φαίνεται πως στην εκπαίδευση μετά το “θρησκεία”, περάσαμε στο “πατρίς”. Σειρά έχει το “οικογένεια” για να ολοκληρωθεί το γνωστό τρίπτυχο.
