Vasilis Thanopoulos
Είναι πολύ δύσκολο να πιστέψει κανείς ότι πριν από δύο χρόνια, το αγόρι στην φωτογραφία ήταν ένα κορίτσι με το όνομα Emerald και το κορίτσι ένα αγόρι που το φώναζαν Luke.
Ο 17χρονος Arin και η 19χρονη Katie, προέβησαν και οι δύο σε εγχείρηση αλλαγής φύλου.
Ήταν μετά από ένα χρόνο στο πανεπιστήμιο, όταν η Katie (τότε Luke), αποφάσισε να αλλάξει φύλο, ενώ ο Arin (Emerald), μαθητής ακόμα, έκανε αφαίρεση στήθους.
Όπως υποστηρίζει: «Μισούσα το στήθος μου. Πάντα πίστευα ότι δεν μου ταιριάζει. Τώρα επιτέλους νιώθω άνετα με το σώμα μου. Όταν επισκέπτομαι την πισίνα ή σηκώνω βάρη στο γυμναστήριο κανείς δεν με κοιτά περίεργα. Σκέφτονται απλά ότι είμαι ένας άνδρας. Μπορώ να φορέσω ένα φανελάκι η να κολυμπήσω χωρίς μπλούζα. Μπορώ να είμαι ένας συνηθισμένος τύπος».
«Είμαι τόσο τυχερός που έχω την οικογένεια μου και την Κatie να βασίζομαι».
Από την άλλη η Katie, δηλώνει: « Για μένα ο Arin είναι ο δικός μου Arin. Πάντα φαινόταν άνδρας σε εμένα. Αλλά τώρα που έκανε την εγχείρηση είναι πολύ πιο σίγουρος για τον εαυτό του.
«Καθώς έχω κάνει κ εγώ αλλαγή φύλου, καταλαβαίνω τον Arin καλύτερα από οποιονδήποτε. Το πόσο καλά αισθάνεται και το πόσο ολοκληρωμένος».
Οι δύο νέοι αποτελούν ζευγάρι και αγαπούν να πηγαίνουν για μπάνιο μαζί, όπως και τα υπόλοιπα ζευγάρια.
Οι οικογένειες και των δύο υποστηρίζουν τη σχέση τους και όπως δηλώνουν και τα παιδιά τους, η υποστήριξη αυτή είναι που τους βοήθησε να πάρουν την απόφαση να αλλάξουν.
Δεν είχαν όμως την ίδια τύχη και με τον υπόλοιπο κόσμο.
Η Katie έπεσε θύμα εκφοβισμού ενώ ο Arin αναγκάστηκε να αλλάξει σχολείο, όταν αποκαλύφθηκε ότι είχαν κάνει εγχείρηση αλλαγής φύλου.
«Έχασα τον καλύτερο φίλο μου κατά τη διάρκεια της αλλαγής» δηλώνει ο Arin, ενώ η Katie περιγράφει το πόσο δύσκολο ήταν να κάνει νέους φίλους μετά την εγχείρηση. «Είχα πολλούς φίλους στο κολέγιο και ήταν όλοι πολύ κοντά μου. Τότε, εντελώς ξαφνικά σταμάτησαν να μου μιλάνε. Πιστεύω ότι όταν ανακάλυψαν ότι είμαι trans με έβρισκαν πολύ υπερβολική».
Δύσκολη ήταν η κατάσταση και για τους γονείς τους, οι οποίοι έπρεπε να αποδεχτούν ότι έχαναν το γιο ή την κόρη τους για πάντα. Μαζί με αυτούς και κάποιους από τους φίλους τους.
Η μαμά του Arin, Denise δηλώνει: «Υπάρχουν ακόμα άτομα που δεν συναναστρέφονται με εμένα. Ξέρω πως αναρωτιούνται για το πόσο καλός γονιός είμαι».
Είναι πολύ δύσκολο για τον οποιοδήποτε που αισθάνεται άνετα με τη σεξουαλικότητα του να καταλάβει πόσο ενοχλητικό είναι για τους νέους ανθρώπους να πρέπει να ζουν σε ένα λάθος σώμα.
Βέβαια, οι γονείς πρέπει να είναι προσεχτικοί και να μην προβαίνουν σε γρήγορα συμπεράσματα. Αλλά όταν τα παιδιά δείχνουν απογοητευμένα και εκφράζουν ένα συναίσθημα άρνησης για το σώμα τους, οι γονείς δεν πρέπει να τους φορτώνουν με τα δικά του άγχη.
