Το Jane Schoenbrun, δημιουργό της επιτυχημένης κουήρ ταινίας «I Saw The TV Glow», γνωρίζει ήδη ότι η ταινία του έχει αλλάξει πολλές ζωές. Τα άτομα που αγάπησαν την ταινία το επιβεβαιώνουν, αφού το Schoenbrun ζήτησε στο X από τον κόσμο να μοιραστεί τις εμπειρίες του.
Αφού ενημερώθηκε ότι οι μαρτυρίες/εμπειρίες μπορεί να βοηθήσουν την ταινία να κερδίσει περισσότερα απίστευτα γνωστά βραβεία, το Schoenbrun απηύθυνε έκκληση στα θεατά να πουν τι ακριβώς σήμαινε η ταινία γι’ αυτά. Να είστε σίγουρα ότι θα συγκινηθείτε.
Η συγγραφέας και ακτιβίστρια Gillian Branstetter έθεσε τη σημασία της ταινίας σε πολιτικό πλαίσιο.
«Η παρουσίαση, με τρόπο ζωντανό και δημιουργικό, της ψυχικής βλάβης που προκαλεί η άρνηση της δυνατότητας φυλομετάβασης -ή ακόμη και της γλώσσας για να εξηγηθεί αυτή η εμπειρία- είναι πολύ πολύτιμη καθώς οδεύουμε προς τον αγώνα του SCOTUS ενάντια στις απαγορεύσεις της φροντίδας που επιβεβαιώνει το φύλο. Είναι τόσο προσωπικό όσο και επαγγελματικό για μένα», έγραψε αναφερόμενη στην υπόθεση για τη φροντίδα επιβεβαίωσης φύλου που θα ακούσει το Ανώτατο Δικαστήριο των ΗΠΑ.
Μια άλλη θεατής είπε ότι η ταινία της έδωσε το θάρρος να φορέσει φόρεμα δημοσίως για πρώτη φορά, πριν καν την δει!
«Πηγαίνοντας να δω το TV GLOW (με το δικό σου q&a!) ήταν η πρώτη φορά που βγήκα δημόσια με φόρεμα. βλέποντας την ταινία, με όλα τα απίστευτα τρανς άτομα που ήρθαν να τη δουν, επιβεβαίωσα ότι έκανα τη σωστή επιλογή», έγραψε συγκεκριμένα.
Επίσης, από ό,τι φαίνεται, η ταινία έχει δημιουργήσει ένα κύμα έμπνευσης, με πολλά άτομα να κάνουν τέχνη βασιζόμενα σε αυτήν.
Φυσικά, το μήνυμα της ταινίας συγκίνησε και τα αυτά τα θεατά που μεγάλωσαν χωρίς να περιμένουν ποτέ να δουν το εαυτό τους ή τις ιστορίες τους στη μεγάλη οθόνη.
«Ως τρανς γυναίκα που εργάζεται στον κινηματογράφο και λατρεύει το μέσο από τότε που ήμουν έφηβη, έχω δει χιλιάδες ταινίες στη ζωή μου.
«Καμία δεν με έχει κάνει να νιώσω τόσο ορατή όσο το I Saw the TV Glow. Για πρώτη φορά ένιωσα ότι είδα τον εαυτό μου σε μια ταινία», έγραψε μια τρανς γυναίκα.
Τα μηνύματά αυτά αποδεικνύουν ότι ποτέ δεν ξέρεις πόσο βαθιά μπορεί να χρειάζονται οι άνθρωποι την τέχνη σου, μέχρι να τη δημιουργήσεις και να τη μοιραστείς με τον κόσμο.
