Έξω από ένα περίπτερο στην Υμηττού τρεις ηλικιωμένοι άνδρες κοιτούν τα εξώφυλλα των εφημερίδων – κρεμασμένες στα μανταλάκια.
Οι δύο απ΄αυτοί σχολιάζουν τις αθλητικές ειδήσεις αναφερόμενοι στο μπάσκετ και την Εθνική. Ο τρίτος φαινόταν να έχει κολλήσει το βλέμμα του στο εξώφυλλο μιας άλλης εφημερίδας. Λίγο μετά χαμογελά και κοιτώντας τους άλλους δύο, λέει: «Τον πάω τον Χίο γιατί ξεφτιλίζει τους π@@στηδες».
Αναζητώ το εξώφυλλο που του τράβηξε το βλέμμα. Μετά από δύο για τον Αντετοκούνμπο και τρία για τον Μητσοτάκη, πέτυχα τον στόχο μου. «Σκληρός Κίναιδος ο γ.γ. του ΚΚΕ – Κανονική φλογέρα, την πέφτει όπου βρει ο πισωγλέντης, γιατί δεν το λέει», σημειώνει το εξώφυλλο στο «Μακελειό».
Η λέξη «γραφικός» ήταν η πρώτη που μου ήρθε στο μυαλό. Αμέσως, όμως, μετά σκέφτηκα τον ηλικιωμένο άνδρα που χαμογέλασε και που τώρα κατευθυνόταν προς τον φούρνο. «Δυστυχώς, όχι για όλους», απάντησα στον εαυτό μου!
Τα τελευταία χρόνια η εφημερίδα (και ο άνθρωπος πίσω απ΄αυτή) έχει πάρει την απόφαση να κάνει την προπαγάνδα της αναμειγνύοντάς την με ισχυρές δόσεις ομοφοβίας και ακραίου κακοποιητικού λόγου. Σε τέτοιο βαθμό, μάλιστα, που κανείς δεν δίνει σημασία στην προπαγάνδα, αφού «θαμπώνεται» από τις κατηγορίες, τις βρισιές και τον κιτρινισμό της. Αυτό δεν σημαίνει, βέβαια, ότι η προπαγάνδα της δεν είναι επιτυχημένη. Το αντίθετο θα έλεγα, αφού περνά στο μυαλό των αναγνωστών, χωρίς να γίνεται ιδιαίτερα αντιληπτή.
Το χειρότερο είναι, όμως, ότι υπάρχει μια μερίδα του κόσμου που χαίρεται με όλη αυτήν την κακοποίηση. Που τη διαβάζει και χαμογελά και που συμπαθεί τον Χίο «γιατί ξεφτιλίζει τους π@@στηδες».
