“Squirting” ονομάζεται το φαινόμενο ψεκασμού ή έντονης ροής ενός διαφανούς υγρού από την ουρήθρα κατά τη σεξουαλική διέγερση ατόμων με κόλπο. Είναι αποτέλεσμα της διέγερσης των αδένων του Skene (ο αντίστοιχος προστάτης ατόμων με κόλπο), της κλειτορίδας και του ουρηθρικού σπόγγου.
Ενώ σε κάποιες κουλτούρες το squirting αμφισβητείται ή θεωρείται μύθος, σε άλλες είναι κοινή γνώση και άλλοτε θεωρείται “ιερό”. Δείτε για παράδειγμα το ντοκιμαντέρ “Sacred Water”. Εμείς λέμε πως πολλά πράγματα μπορεί να είναι κατασκευασμένα, μα το squirting είναι αληθινό!
Παρόλο που συχνά λέγεται ότι τα υγρά που εκκρίνονται κατά το squirting είναι ούρα, η πραγματικότητα είναι κάπως διαφορετική: τα υγρά που εκτοξεύονται συμπεριλαμβάνουν την ουρία, το ουρικό οξύ, την κρεατινίνη και το PSA (ένα ένζυμο που υπάρχει σε μεγάλη ποσότητα και στο σπέρμα).
Το squirting έχει γίνει ευρύτερα γνωστό τα τελευταία χρόνια λόγω της προβολής του από τη βιομηχανία του πορνό. Ειδικά στην εποχή του μετα-πορνό και του φεμινιστικού πορνό, άτομα με κόλπους συχνά αναδεικνύουν και διδάσκουν τεχνικές για το squirting (βλ. π.χ. το Ersties Squirting Workshop ή τις αντίστοιχες σκηνές στο ντοκιμαντέρ “Yes, We Fuck!”.
Το squirting συχνά αντιμετωπίζεται ως δείκτης απόλαυσης και κορύφωσης στο σεξ ατόμων με κόλπο, με συντρόφους να το επιζητούν. Παρόλα αυτά, η αλήθεια είναι πως δεν εξαρτάται μόνο από τη θέληση του ίδιου του ατόμου το αν θα κάνει squirting, αλλά από διάφορους παράγοντες, όπως η διάθεση, η αίσθηση ασφάλειας, η ικανότητα του ατόμου να αντιλαμβάνεται το σώμα του και οι στάσεις που παίρνει το ζευγάρι ή η χρήση sex toys κατά τη διάρκεια του σεξ που διεγείρουν περισσότερο ή λιγότερο τα συγκεκριμένα σημεία. Το squirting δεν συμβαίνει σε όλα τα άτομα, δεν είναι πάντα high volume και δεν ταυτίζεται απαραίτητα με τον οργασμό χρονικά.
Έρευνες δίνουν αντικρουόμενα ποσοστά ατόμων που έχουν κάνει squirting τα οποία κυμαίνονται από 10% ως 70%, ανάλογα με τον ορισμό και τις μετρήσεις που χρησιμοποιήθηκαν στην εκάστοτε έρευνα. Αναφορές στον μηχανισμό του squirting υπάρχουν στη βιβλιογραφία ήδη από τον 16ο αιώνα, με τον Krafft-Ebing μάλιστα (19ος αιώνας) να το αποκαλεί “διαστροφή”. Όπως και πολλές άλλες σεξουαλικές λειτουργίες, με κυριότερη τον οργασμό, το squirting παραμένει ελάχιστα μελετημένο επιστημονικά, ενώ τα φεμινιστικά κινήματα επισημαίνουν ότι η ερμηνεία των δεδομένων και του φαινομένου έχει διαχρονικά ερμηνευθεί υπό ένα ξεκάθαρα “ανδροκεντρικό” πρίσμα και πως η άγνοια και η ντροπή που συνδέεται παραδοσιακά με τη γυναικεία σεξουαλικότητα είναι ανασταλτικοί παράγοντες για την ευρύτερη σεξουαλική εξερεύνηση και απόλαυση των ατόμων με κόλπο.
Το squirting είναι απολύτως φυσιολογικό και πολύ κουλ!
από το Facebook του Μy Checkpoint
