Το Radical Pride (συλλογικότητα για την απελευθέρωση φύλου, σώματος, σεξουαλικότητας) άφησε τρικάκια με συνθήματα σε δρόμους και πάρκα στα ανατολικά της Θεσσαλονίκης κατά του βιασμού. Η κίνηση έγινε με αφορμή την εξέλιξη της υπόθεσης ομαδικού βιασμού 14χρονης μαθήτριας από επτά νεαρούς (κάποιοι συμμαθητές της) στην Περαία Θεσσαλονίκης.
Προσοχή!
Αναφορά σε βιασμό, victim blaming
Όταν μάθαμε για τον ομαδικό βιασμό μαθήτριας από νεαρούς (κάποιοι μάλιστα συμμαθητές της) στην Περαία Θεσσαλονίκης, σφίχτηκε μέσα μας ακόμα περισσότερο ο κόμπος που η πατριαρχία προ πολλού έδεσε στα στομάχια μας. Ακούσαμε άτομα, από τον κύκλο των βιαστών και όχι μόνο, να τους ξεπλένουν, ξερνώντας μισογυνισμό : εκείνη «το απολάμβανε», «είχε δώσει δικαιώματα», πως «ήθελε», αλλά για να μη χαρακτηριστεί αρνητικά από τη μικρή κοινωνία, τους κατηγόρησε μετέπειτα για βιασμό. Ακούσαμε, ακόμα, να αναρωτιούνται τι γύρευε μία κοπέλα τέτοια ώρα σε ένα τέτοιο μέρος μαζί με τόσα αγόρια. Ακούσαμε μάλιστα από τον αδερφό ενός εκ των βιαστών, ότι ο αδελφός του είναι καλό παιδί, καλός μαθητής και πρότυπο για τα υπόλοιπα παιδιά.
Αναρωτηθήκαμε πόσες φορές ακόμα οι λέξεις αυτές θα μπούνε στα αυτιά μας και θα τα τρυπήσουν. Περισσότερο δε, πόσο ακόμα θα ανεχόμαστε αυτόν τον κόσμο; Τον κόσμο όπου θηλυκότητες κακοποιούνται και βιάζονται και στη χειρότερη θα φταίνε – στην καλύτερη, οι θύτες θα πηγαίνουν για αναμόρφωση και «συγγνώμη». Αν αυτό είναι το καλύτερο ευχαριστούμε, δε θα πάρουμε.
Κάθε φορά που τα ΜΜΕ αναπαράγουν τις ιστορίες πατριαρχικής κακοποίησης σαν καλομονταρισμένες ταινίες για τον κόσμο που είναι εθισμένος σε «σκοτεινά» μεμονωμένα περιστατικά, εμείς κλείνουμε τα μάτια και τα αυτιά μας. Γιατί οι ζωές δεν είναι ταινία, ο πόνος των κακοποιημένων ή/και βιασμένων δεν είναι νούμερα για τηλεθέαση προς τέρψη του φιλοθεάμονος κοινού. Δε θέλουμε να συγκινούμαστε από τον πόνο και τη θλίψη, θέλουμε να σταματήσει η καταπίεση. Στρέφουμε το βλέμμα γύρω μας, εξοπλιζόμαστε με φροντιστικότητα κι έχουμε βίαιες διαθέσεις ενάντια στην πατριαρχία.
Έτσι, βγήκαμε στους δρόμους της πόλης να αφήσουμε το ελάχιστο από το μένος μας και να αναδείξουμε με τον πιο απλό τρόπο την αλληλεγγύη μας: αφήσαμε τρικάκια με συνθήματα σε δρόμους και πάρκα στα ανατολικά της Θεσσαλονίκης. Σε αντίθεση με τα λαμπάκια που αναβοσβήνουν, η αλληλεγγύη μας δε σβήνει ποτέ. Είμαστε το ένα δίπλα στην άλλη.
Τα συνθήματα συνολικά:
- ΣΤΗΝ ΠΕΡΑΙΑ ΕΓΙΝΕ ΒΙΑΣΜΟΣ
- ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ ΣΤΗΝ ΕΠΙΖΗΣΑΣΑ
- ΚΑΜΙΑ ΑΝΟΧΗ ΣΕ ΒΙΑΣΤΕΣ, ΤΙ ΚΙ ΑΝ ΕΙΝΑΙ ΦΙΛΟΙ Ή ΣΥΜΜΑΘΗΤΕΣ
- ΠΛΑΝΗΤΗ ΘΑ ΑΛΛΑΖΟΥΝ ΟΙ ΒΙΑΣΤΕΣ ΚΑΙ ΟΧΙ ΣΧΟΛΕΙΑ ΟΙ ΕΠΙΖΗΣΑΣΕΣ
- ΣΤΟ ΔΡΟΜΟ, ΣΤΟ ΣΠΙΤΙ ΚΑΙ ΣΤΟ ΣΧΟΛΕΙΟ, ΟΠΟΙΟΣ ΑΠΛΩΝΕΙ ΧΕΡΙ ΘΑ ΦΕΥΓΕΙ ΜΕ ΦΟΡΕΙΟ
- ΑΚΟΜΑ ΚΙ ΑΝ ΦΟΡΕΣΩ ΤΗΝ ΦΟΥΣΤΑ ΜΟΥ ΚΑΠΕΛΟ, ΟΤΑΝ ΛΕΩ ΟΧΙ ΣΗΜΑΙΝΕΙ ΟΤΙ ΔΕΝ ΘΕΛΩ
- ΤΟ ΟΧΙ ΣΗΜΑΙΝΕΙ ΟΧΙ
- 2 ΜΕΤΡΑ ΓΗ ΓΙΑ ΚΑΘΕ ΒΙΑΣΤΗ
- Ο ΒΙΑΣΤΗΣ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΑΡΡΩΣΤΟΣ ΟΥΤΕ ΤΕΡΑΣ, ΕΙΝΑΙ ΦΙΛΟΣ, ΣΥΖΥΓΟΣ ΚΑΙ ΠΑΤΕΡΑΣ
- ΣΕΞ ΧΩΡΙΣ ΣΥΝΑΙΝΕΣΗ=ΒΙΑΣΜΟΣ
- ΦΕΜΙΝΙΣΤΙΚΗ ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ
- ΓΕΜΑΤΑ στΟΡΓΗ
https://www.facebook.com/ourpridethess/posts/2824529997834829
