newsroom
Ο Γιάννης Αδαμίδης, συγγραφέας του βιβλίου «636 για την Αθανασία», με μια ανάρτηση στον προσωπικό του λογαριασμό στο Facebook, προχώρησε σε καταγγελία γνωστού βιβλιοπωλείου το οποίο αρνήθηκε την παρουσίαση του βιβλίου λόγω «περιγραφές ομοερωτικών συνευρέσεων».
Όπως αναφέρει στην ανάρτηση του ο Γιάννης Αδαμίδης, ενώ η παρουσίαση είχε ήδη συζητηθεί, όταν ήρθε η ώρα να προγραμματιστεί, τον κάλεσαν να τον ενημερώσουν ότι η εκδήλωση παγώνει λόγω των συγκεκριμένων περιγραφών στην πρώτη ιστορία του βιβλίου.
«Προφανέστατα και εμφανέστατα ήρθα αντιμέτωπος με μια άκρως ομοφοβική συμπεριφορά. Σαφώς δεν είναι το περιεχόμενο της πρώτης ιστορίας αυτό που ενοχλεί αλλά η παρουσία του ομοερωτισμού», τονίζει. Το περιστατικό αυτό λογοκρισίας αναδεικνύει την «ενοχοποίηση της gay σεξουαλικότητας», όπως υποστηρίζει και ο συγγραφέας.
Ο ίδιος γράφει ότι δεν βίωσε το περιστατικό ως προσωπική απόρριψη αλλά ως «ένα βαθύτατο κοινωνικό πρόβλημα που παραμένει και συνεχίζει να δίνει ουσία σε κάθε φωνή διαμαρτυρίας, σε κάθε δράση, σε κάθε διαδήλωση, εκδήλωση “καθώς πρέπει”, “ξεφωνημένη” κ.ο.κ.».
Διαβάστε ολόκληρη την ανάρτηση:
«Ας (ξανα)μιλήσουμε λοιπόν για την ομοφοβία.
Σήμερα, μετά από δύο μήνες κυκλοφορίας του βιβλίου μου “636 για την Αθανασία”, έχοντας δει το δημιούργημά μου να συμπεριλαμβάνεται στα δέκα ευπώλητα βιβλία της Πολιτείας στο “Βήμα της Κυριακής”, επισκέφτηκα γνωστό βιβλιοπωλείο για να βεβαιωθώ πως υπάρχουν αντίτυπα, να ενημερωθώ για την κυκλοφορία του βιβλίου και να ορίσω με την υπεύθυνη την ημερομηνία της παρουσίασης του βιβλίου. Η παρουσίαση προέκυψε ως πρόταση από το ίδιο το βιβλιοπωλείο εξαιτίας της μεγάλης ζήτησης, της προσωπικής μας επαφής αλλά και της συμπερίληψης του βιβλίου στην λίστα που προανέφερα. Τόσο η υπεύθυνη για την παρουσίαση όσο και ο συνεργάτης της υπήρξαν ιδιαίτερα θερμοί και κατατοπιστικοί ως προς την ημερομηνία και τον τρόπο παρουσίασης. Συζητήσαμε δε και αρκετές λεπτομέρειες οι οποίες κατά την κρίση τους θα διασφάλιζαν ένα άρτιο και καλό αποτέλεσμα.
Φεύγοντας από το βιβλιοπωλείο μού ζήτησαν το αργότερο μέσα σε μια εβδομάδα να οριστικοποιήσουμε την ημερομηνία της παρουσίασης. Χωρίς λοιπόν να χάσω χρόνο, τηλεφώνησα στους ανθρώπους που θέλω να παρουσιάσουν και να συντονίσουν την παρουσίαση. Λίγα λεπτά μετά (δεν είχε περάσει εικοσάλεπτο) δέχομαι ένα τηλέφωνο από τον συνεργάτη της υπεύθυνης ο οποίος με ενημερώνει πως υπάρχει ένα πρόβλημα, πως η υπεύθυνη άνοιξε(;!) το βιβλίο και πως το περιεχόμενο του βιβλίου και συγκεκριμένα της πρώτης ιστορίας που περιλαμβάνει περιγραφές ομοερωτικών συνευρέσεων δεν ταιριάζει στην κουλτούρα του βιβλιοπωλείου. Με μοναδική διάθεση να καταρρίψω το επιχείρημα, γνωρίζοντας καλά πως το πρόβλημα δεν είναι η περιγραφή αλλά το περιεχόμενο το ίδιο, εξήγησα πως, εκτός από την πρώτη, υπάρχουν άλλες πέντε ωραιότατες και πολύ διαφορετικές ιστορίες από τις οποίες θα μπορούσαν να διαβαστούν αποσπάσματα που ενδεχομένως θα ταίριαζαν με το ύφος τους βιβλιοπωλείου και υπογράμμισα πως αδικεί κανείς το βιβλίο εάν περιοριστεί σε ένα του κομμάτι. Η απάντηση που πήρα ήταν πως το βιβλιοπωλείο δεν αδικεί το βιβλίο διότι το πουλάει και πως ενδέχεται να διαβάσουν και τις υπόλοιπες ιστορίες για να αποφασίσουν τι θα κάνουν αλλά μέχρι τότε η παρουσίαση “παγώνει”.
Προφανέστατα και εμφανέστατα ήρθα αντιμέτωπος με μια άκρως ομοφοβική συμπεριφορά. Σαφώς δεν είναι το περιεχόμενο της πρώτης ιστορίας αυτό που ενοχλεί αλλά η παρουσία του ομοερωτισμού. Σε άλλες περιπτώσεις, τα βιβλιοπωλεία πουλούν ή παρουσιάζουν βιβλία που περιγράφουν με τρόπο γαργαλιστικό, πικάντικο, ωμό ακόμα και εμετικό πολλές φορές ερωτικές περιπτύξεις straight ζευγαριών. Ο ίδιος χώρος δεν θα είχε κάποιον ενδοιασμό παρουσίασης άλλων βιβλίων όπως για παράδειγμα οι πενήντα αποχρώσεις του γκρι. Οπότε η ομοφοβία φαίνεται από τον πρώτο διαχωρισμό: Την ενοχοποίηση της gay σεξουαλικότητας.
Σε ένα δεύτερο και πολύ διασκεδαστικό κατά μία έννοια επίπεδο, βλέπω ένα γνωστό βιβλιοπωλείο να εκτίθεται, να παραδέχεται την προχειρότητα του (μου έκαναν πρόταση για παρουσίαση χωρίς να έχουν διαβάσει το βιβλίο!) και να προτιμά την προβολή της αντιεπαγγελματικής και ανεύθυνης συμπεριφοράς των συνεργατών του από την ορατότητα της ομοερωτικής κουλτούρας και παρουσίας, αποφεύγοντας το στίγμα με την ακύρωση της προβολής ενός βιβλίου που όλως παραδόξως και ευτυχώς, αγαπήθηκε από το straight όσο και από το gay κοινό του.
Δεν θα πω πως λυπάμαι για την αντιμετώπιση, διότι την ομοφοβία στα πενήντα μου δεν την νιώθω ως προσωπική απόρριψη αλλά ως ένα βαθύτατο κοινωνικό πρόβλημα που παραμένει και συνεχίζει να δίνει ουσία σε κάθε φωνή διαμαρτυρίας, σε κάθε δράση, σε κάθε διαδήλωση, εκδήλωση “καθώς πρέπει”, “ξεφωνημένη” κ.ο.κ. Θα πω όμως ένα μεγάλο ευχαριστώ σε όλους εσάς που γνωρίζω και σε εσάς που δεν γνωρίζω αλλά αγοράζετε και αγαπάτε το βιβλίο μου. Από την αρχή της ζωής μου και ένα κλικ πιο έντονα τους τελευταίους μήνες, η αποδοχή, η επιδοκιμασία, το κίνητρο για δημιουργία, η αγάπη, η εξέλιξη μου είναι άμεσα συνυφασμένη με την συνδρομή, την παρουσία, την φιλία και την υποστήριξη σας. Διαχρονικά είχα την πολυτέλεια (που λίγοι της γενιάς μου είχαν) να νιώσω πως υπάρχει το υγιές πλαίσιο που χρειάζεται κάθε άνθρωπος για να θωρακιστεί και να αντιμετωπίσει την οποιαδήποτε διαχωριστική και φοβική συμπεριφορά εναντίον του με ψυχραιμία και με το ελάχιστο δυνατό ψυχικό κόστος. Και εάν το “636 για την Αθανασία” βρήκε σε κάποιες περιπτώσεις λίγο πιο ρηχά νερά, συνεχίζει το ταξίδι του πάντα με την δική σας αγάπη. Σας ευχαριστώ από καρδιάς!».
