Ο Άντριου Γκιλμούρ, απερχόμενος βοηθός γενικού γραμματέα για τα ανθρώπινα δικαιώματα του ΟΗΕ, ανέφερε ότι υπήρξε πισωγύρισμα για τα ανθρώπινα δικαιώματα κατά τη διάρκεια της τελευταίας δεκαετίας.
Μάλιστα υπογραμμίζει ότι τα ΛΟΑΤ+ άτομα και τις γυναίκες να έχουν επηρεαστεί περισσότερο.
Δήλωσε ακόμη στην Associated Press ότι οι παλινδρομήσεις που παρατηρήθηκαν το 2010 δεν ισοδυναμούν με τις προόδους που έγιναν στη δεκαετία του 1970, και ότι η κατάσταση είναι σοβαρή.
Ο Γκιλμούρ ανέφερε ότι τα δικαιώματα των ΛΟΑΤ+ ατόμων κινδυνεύουν ιδιαίτερα, εξαιτίας των αυταρχικών ηγετών, που κάνουν «υποτιμητικά» σχόλια για το φύλο και τη σεξουαλικότητα, αναφέροντας συγκεκριμένα τον Ρώσο πρόεδρο Βλαντιμίρ Πούτιν, τον Τούρκο πρόεδρο Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν και τον πρωθυπουργό της Ουγγαρίας Βίκτορ Ορμπάν.
Το 2012, ο Ορμπάν δημιούργησε ένα νέο ουγγρικό σύνταγμα, που απαγορεύει τους γάμους μεταξύ ομόφυλων ζευγαριών και δεν προστατεύει ρητά τα γκέι άτομα από τις διακρίσεις.
Ο Πούτιν έφερε το «νόμο ομοφυλοφιλικής προπαγάνδας» της Ρωσίας το 2013, ο οποίος απαγορεύει την «προπαγάνδα των μη παραδοσιακών σεξουαλικών σχέσεων» που μπορεί να δουν ανήλικα άτομα, κάτω των 18 ετών. Εξαιρεί, επίσης, τους ανθρώπους που μοιράζονται «ιδέες για την ισότιμη κοινωνική αξία των παραδοσιακών και μη παραδοσιακών σεξουαλικών σχέσεων» .
Το 2016, ο Ορμπάν μπλόκαρε μια πανευρωπαϊκή συμφωνία για τα δικαιώματα των ΛΟΑΤ+ ατόμων.
Ο Ερντογάν, ο οποίος ανέλαβε καθήκοντα το 2014, δήλωσε ότι η αντιπροσώπευση του ΛΟΑΤ+ έρχεται «σε αντίθεση» με τις τουρκικές αξίες.
Ο Γκιλμούρ δήλωσε ακόμη ότι οι ΗΠΑ“πιέζουν επιθετικά” εναντίον των αναπαραγωγικών δικαιωμάτων των γυναικών, γεγονός που προκάλεσε παλινδρόμηση για τα ανθρώπινα δικαιώματα στην περιοχή σε άλλες χώρες, που φοβούνται ότι θα χάσουν την αμερικανική βοήθεια.
Παρόλο που είπε ότι ήταν ευχαριστημένος από την Κέλλυ Κραφτ, την Αμερικανίδα πρέσβειρα του ΟΗΕ, που δεσμεύτηκε να προστατεύσει τα ανθρώπινα δικαιώματα, πρόσθεσε: «Ελπίζω ότι θα τηρηθεί απαλά και σταθερά σε αυτό το υψηλό επίπεδο» .
Ο Γκιλμούρ είπε ότι πιστεύει στις νεότερες γενιές, εκείνες θα καταφέρουν να γυρίσουν και πάλι τις παλινδρομήσεις των ανθρωπίνων δικαιωμάτων, που σημειώθηκαν κατά την τελευταία δεκαετία:
«Η πρόοδος των ανθρωπίνων δικαιωμάτων σίγουρα δεν είναι μια γραμμική πρόοδος και το έχουμε δει.
Υπήρξε σαφής πρόοδος, από τα τέλη της δεκαετίας του ’70 μέχρι τα πρώτα χρόνια αυτού του αιώνα. Και σήμερα βλέπουμε την αντίθετη τάση τα τελευταία χρόνια.”
Πρόσθεσε ότι, αν και η κατάσταση των ανθρωπίνων δικαιωμάτων ήταν χειρότερη κατά τη διάρκεια του Ψυχρού Πολέμου, “δεν υπήρξε ένα τόσο πολύ μεγάλο πισωγύρισμα, όπως υπάρχει σήμερα.”
Αλλά, είπε ακόμη:
«Αυτό που μου δίνει ελπίδα, καθώς ξεκινάμε μια νέα δεκαετία, είναι ότι θα υπάρξει μια αύξηση στον ακτιβισμό των νεαρών ατόμων, που θα βοηθήσει τους ανθρώπους να πάρουν θάρρος και να σταθούν γι’ αυτά που πιστεύουν» .
