Οι συστάσεις για τον Γιώργο Πυρπασσόπουλο είναι περιττές. Όλοι μας έχουμε δει στη μικρή ή στη μεγάλη οθόνη σειρές και έργα στα οποία έχει πρωταγνωσιστήσει. Ωστόσο, λίγα είναι γνωστά για την προσωπική του ζωή, καθώς αποφεύγει να προκαλεί και να τραβάει τα φλας πάνω του, όταν δεν υπάρχει ιδιαίτερος λόγος.
Όταν λοιπόν συνάντησα τον Γιώργο ένιωσα ευτυχής που θα μοιραζόταν κάποια πράγματα με όλους εμάς. Ήταν ένα όορφο απόγευμα. Ορίστε τα πειστήρια.
Το καλοκαίρι συνεργάστηκες με το ΔΗΠΕΘΕ ΚΡΗΤΗΣ σε μια παράσταση που επιμελήθηκε η ομάδα Ιδέα σε μια ιδέα τους με τίτλο «Ο Αριστοφάνης στον Άδη» ή «Αριστοφανειάδα». Η παράσταση είχε μεγάλη επιτυχία και ξεχώρισε αμέσως. Πως προέκυψε αυτή η ιδέα;
Η ιδέα προέκυψε από τον ομάδα «ιδέα» ως μία συνολική αντιμετώπιση του έργου του Αριστοφάνη.
Τι απολαμβάνεις περισσότερο; Τηλεόραση, θέατρο ή κινηματογράφο;
Αυτήν την περίοδο τον κινηματογράφο και το θέατρο.
Επιλέγεις να κάνεις σινεμά κάθε 7 χρόνια περίπου. Σε φοβίζει αυτός ο χώρος ή πιστεύεις ότι είναι δύσκολο να δημιουργηθεί Ελληνικός κινηματογράφος;
Ελληνικός κινηματογράφος πιστεύω πως υπάρχει και διαρκώς εξελίσσεται, απλά είναι δύσκολο να παραχθεί σε μια μικρή χώρα σαν την δικιά μας. Η ύπαρξη του και η δημιουργία του εξαρτάται σε ένα μεγάλο κομμάτι από την στήριξη της πολιτείας, και δεν εννοώ οικονομικά, αλλά στο να δημιουργήσει εκείνες τις προϋποθέσεις για να μπορέσει να αναπτυχθεί και να ευδοκιμήσει. Παρ’ όλα αυτά, δείχνει να αντιστέκεται και να δημιουργεί επιτυχώς με πολύ αγώνα και πολύ κόπο.
Από όλες τις δουλειές σου υπάρχει κάποια που ξεχωρίζεις περισσότερο από τις άλλες;
Όχι, ποτέ δεν τις ξεχώρισα, κάθε μία έχει την αξία της και την διαφορετικότητα της.
Ποια είναι η γνώμη σου για την κριτική;
Δεν με αφορά.
Τι είναι για σένα τέχνη;
Να μπορείς να επικοινωνείς με σένα και το περιβάλλον σου.
Πως είναι τα πράγματα για έναν ηθοποιό στην Ελλάδα του 2016; Έχουν αλλάξει τα πράγματα σε σχέση με το παρελθόν;
Το επάγγελμα αυτό πάντα ήταν δύσκολο και πάντα θα είναι. Σε ότι αφορά στο πως επηρεάζεται από την κατάσταση που βιώνει η χώρα, οι δυσκολίες δεν διαφέρουν από τα υπόλοιπα επαγγέλματα.
Παρά το γεγονός ότι είσαι από τους πιο επιτυχημένους ηθοποιούς στην Ελλάδα, λίγα είναι γνωστά για την προσωπική σου ζωή. Πως καταφέρνεις να κρατάς την προσωπική σου ζωή μακρυά από τα φώτα της δημοσιότητας;
Πιστεύω πως όποιος θέλει να δώσει τέτοιου είδους δικαιώματα, απλά τα δίνει.
Γεννήθηκες στην Αυστραλία, έζησες για κάποιο διάστημα στο Λονδίνο, αλλά μένεις μόνιμα Ελλάδα. Θα επιχειρούσες να ζήσεις μόνιμα στο εξωτερικό για χάρη της καριέρας σου;
Για κάποια περίοδο, ναι.
Τι είναι πιο δύσκολο; Ηθοποιός ή σκηνοθέτης;
Κάθε ιδιότητα έχει τις δυσκολίες της. Δεν τα συγκρίνω.
Πως νιώθεις μετά την τεράστια επιτυχία και τις διεθνείς διακρίσεις της ταινίας «Chevalier» που πρωταγωνίστησες;
Ευτυχής.
Με τι ασχολείσαι αυτήν την περίοδο;
Ξεκινάω πρόβες στο Εθνικό Θέατρο στην παράσταση «Άνεμος» του Κων/νου Ρήγου και στην Παράσταση «Η τάξη μας» του Δημήτρη Τζαμαριά με παραστάσεις Δεκέμβρη/Γενάρη και Μάιο/Απρίλιο αντίστοιχα.
Σου αρέσει να δοκιμάζεις νέα πράγματα και να πειραματίζεσαι καλλιτεχνικά;
Πολύ, είναι ένας δημιουργικός τρόπος συνεχής ανακάλυψης τόσο σε επαγγελματικό επίπεδο όσο και σε προσωπικό.
Πες μου ένα όνομα δημοφιλές στον ελληνικό καλλιτεχνικά χώρο που έχει κερδίσει τον αμέριστο θαυμασμό σου και γιατί.
Θαυμάζω τους ανθρώπους εκείνους που μέσα από την δουλειά τους επικοινωνούν την βαθύτερη ανάγκη της ύπαρξης τους, και.. είναι αρκετοί.
Πιστεύεις ότι η νέα γενιά ηθοποιών διαφέρει από τις προηγούμενες γενιές;
Νομίζω οι γενιές προσδιορίζονται από την εποχή που ζούνε. Οι εποχές συνεχώς αλλάζουν οπότε αναπόφευκτα είναι διαφορετικές.
Πότε αποφάσισες τι επάγγελμα θέλεις να κάνεις; Σε επηρέασε το γεγονός ότι είσαι γιος ηθοποιού;
Στα 14, και σαφώς με επηρέασε η οικογενειακή παράδοση της γιαγιάς και του πατέρα μου.
Τι ζεσταίνει την καρδιά σου;
Οι ειλικρινείς άνθρωποι.
Τι σε κάνει να χαμογελάς;
Η σκέψη μου για τους ανθρώπους που αγαπώ.
Πως θα σε χαρακτήριζες σαν άνθρωπο;
Ας μην μπούμε σε τέτοιες λεπτομέρειες.
Ποιο είναι το μεγαλύτερο λάθος που έχεις κάνει;
Είναι νωρίς για να στο πω αυτό.
Για ποιο πράγμα νιώθεις ιδιαίτερα περήφανος στη ζωή σου;
Και όμως είμαι ακόμα εδώ.
Πιστεύεις ότι το σύμφωνο είναι το πρώτο βήμα για την προάσπιση των δικαιωμάτων ομόφυλων ζευγαριών; Είναι αρκετό για να διασφαλίσει τα δικαιώματα ενός ομόφυλου ζευγαριού;
Σίγουρα.Δεν έχω ενημέρωση στο θέμα για να μπορέσω εκφέρω γνώμη.
Είσαι υπέρ της τεκνοθεσίας παιδιών από ομόφυλα ζευγάρια; Θα το δούμε ποτέ αυτό στην Ελλάδα;
Πιστεύω ότι το μέλλον ενός παιδιού είναι καλύτερο σε ένα περιβάλλον που το αγαπάνε και το φροντίζουν από το να το κλωτσάει η κοινωνία στο δρόμο.
Ποια είναι τα σχέδια σου για το μέλλον;
Όταν εμείς κάνουμε σχέδια για το μέλλον ο Θεός γελάει.
