Γιώργος Βιτωράτος
Μετά τις διακοπές, η διαδικασία έχει, συνήθως, ως εξής: μικρή μελαγχολία, νοσταλγία, έναρξη οργάνωσης για τη νέα σεζόν, ξανά μελαγχολία, λιγάκι ακόμα τεμπελιά. Κι η τεμπελιά συνοδεύεται από ατελείωτα τηλεφωνήματα ή καφέδες με φίλους που επέστρεψαν επίσης ή που δεν έφυγαν και ποτέ από την πόλη, μαγειρικές, scroll στα social και… κουήρ ταινίες.
Λάπτοπ, μπαλκόνι, ένα ποτήρι μπίρα, μόνα ή με παρέα απολαμβάνουμε τις πιο γλυκές μέρες του φθινοπώρου, με αυτές τις queer ταινίες που κουβαλούν εντός τους αρκετές δόσεις καλοκαιριού, ικανές να μας κάνουν να το αφήσουμε πίσω και να ετοιμαστούμε ψυχολογικά για την έναρξη μιας ακόμα σεζόν με υποχρεώσεις και δουλειές.
Σκυλίσια μέρα (Dog Day Afternoon)
Μια καυτή μέρα του Αυγούστου, ο Σόνι (που τον υποδύεται ο καταπληκτικός Αλ Πατσίνο) επιχειρεί να ληστέψει μια τράπεζα στο Μπρούκλιν. Τα πράγματα όμως δεν πάνε καλά. Ο Σόνι βρίσκεται στο επίκεντρο της δημοσιότητας, χωρίς να το περιμένει. Τα πράγματα αποκτούν ένα πιο τρυφερό twist, όταν αποκαλύπτεται πως σκοπεύει να χρησιμοποιήσει τα κλεμμένα χρήματα για μια εγχείρηση επαναπροσδιορισμού φύλου. Αυτό το ανατρεπτικό σενάριο απογειώνει μια ταινία που γυρίστηκε το 1975.
Πριν πέσει η νύχτα (Before Night Falls)
Αυτή η ταινία του 2000 είναι στην αυτοβιογραφία του ομοφυλόφιλου Κουβανού ποιητή Ρεϊνάλντο Αρένας και έκανε τον Χαβιέρ Μπαρδέμ διάσημο. Αποκάλυψε με αριστοτεχνικό τρόπο την σκληρότητα και την ομοφοβία της Κούβας του Φιντέλ Κάστρο και της Αμερικής του Ρόναλντ Ρήγκαν και αξίζει πραγματικά να την δείτε ή ακόμα και να την ξαναδείτε.
Ένας άντρας μόνος (A Single Man)
Στο σκηνοθετικό ντεμπούτο του το 2009, ο Τομ Φορντ διασκευάζει το μυθιστόρημα του Κρίστοφερ Ίσεργουντ για έναν Άγγλο καθηγητή που επιστρέφει στους ρυθμούς της ζωής, ένα χρόνο μετά τον θάνατο του εραστή του. Ο Κόλιν Φερθ και η Τζούλιαν Μουρ έχουν μια απίστευτη χημεία και οι ερμηνείες τους γράφουν ιστορία. Μια ταινία για την οποία θα μιλάτε μέρες.
Να με φωνάζεις με τ’ όνομά σου (Call Me By Your Name)
Έχει δικαίως χαρακτηριστεί ως η πιο οδυνηρή κινηματογραφική ιστορία αγάπης με πρωταγωνιστές γκέι άνδρες. Αν και κυκλοφόρησε το 2017, θεωρείται ακόμα φρέσκια και είναι αρκετοί εκείνοι κι εκείνες που δεν την έχουν δει ακόμα! Ο Τιμοτέ Σαλαμέ υποδύεται τον Έλιο, έναν έφηβο που ζει στην Ιταλία και ερωτεύεται έναν μεγαλύτερο σε ηλικία Αμερικανό φοιτητή, τον Όλιβερ (Άρμι Χάμερ). Ο Όλιβερ μένει με την οικογένειά του Έλιο για το καλοκαίρι. Αυτό που ξεκινά ως μια αμφιλεγόμενη φιλία μετατρέπεται γρήγορα σε μια ερωτική σχέση. Οι δυο τους, απολαμβάνουν την καλοκαιρινή ραστώνη της Μεσογείου, προετοιμάζοντας τους εαυτούς τους για την αναπόφευκτη εξέλιξη και η συγκίνηση έρχεται αβίαστη και αυθεντική. Ο κινηματογράφος στα καλύτερά του.
Θάνατος στη Βενετία
Πάμε και λίγο…ρετρό. Πρόκειται περί αριστουργήματος που θα έπρεπε να προβάλλεται πολύ συχνότερα από ό, τι συμβαίνει ήδη. Μια ρομαντική, απελπισμένη ματιά σε έναν κόσμο που χάνεται οριστικά κι ένας συγκλονιστικός κινηματογραφικός χορός του Έρωτα και του Θανάτου. Ένα από τα αριστουργήματα του Βισκόντι και μία από τις τελευταίες σπουδαίες ταινίες του κλασικού ιταλικού σινεμά: Ένας ηλικιωμένος συνθέτης σε δημιουργική κρίση αναζητά στη Βενετία χώρους έμπνευσης, με το πάθος του, τελικώς, να επικεντρώνεται στο πρόσωπο ενός εφήβου, που αποτελεί την ενσάρκωση του απόλυτου κάλλους.
