Αντιδράσεις σημειώθηκαν το περασμένο Σάββατο, κατά τη διάρκεια του ετήσιου πάρτι που πραγματοποίησε η Λεσβιακή Ομάδα Αθήνας (ΛΟΑ) στο Στέκι Μεταναστών.
Αφορμή στάθηκε η απόφαση της ομάδας να απευθύνει το κάλεσμα μόνο σε “γυναίκες cis και τρανς, λεσβίες, αμφί και ετερό, για τρανς αγόρια, ρευστά φύλα, ίντερσεξ, άτομα που αναρωτιούνται για το φύλο ή τη σεξουαλικότητά τους και ό,τι δεν κουβαλάει το cis ανδρικό προνόμιο” (σύμφωνα με την πρόσκληση της ομάδας στο Facebook), μη επιτρέποντας την είσοδο σε cis άντρες (δηλαδή, ανθρώπους που αυτοπροσδιορίζονται ως άντρες και που η προσωπική αίσθηση φύλου τους συμφωνεί με το φύλο που τους αποδόθηκε στη γέννηση, δηλαδή άντρες με cis προνόμιο).
Παρά τον συγκεκριμένο χαρακτήρα της πρόσκλησης, στο χώρο παρευρέθησαν και κάποια άτομα (cis άνδρες), τα οποία θέλησαν να εισέλθουν στην εκδήλωση. Η είσοδος δεν τους επετράπη, όπως ήταν αναμενόμενο, με αποτέλεσμα να προκληθούν δυσαρέσκειες και αντιδράσεις.
Σύμφωνα με ορισμένα άτομα που διάβασαν την πρόσκληση, η σύγχυση μπορεί να προκλήθηκε από τη δυσκολία αποσαφήνισης ορισμένων όρων, όπως για παράδειγμα η χρήση του όρου “ρευστά φύλα” που γίνεται παραπάνω.
Κάποιοι άλλοι υποστήριξαν ότι η πρόθεση τους, αν και δεν άνηκαν σε κάποιες από τις συγκεκριμένες κατηγορίες, ήταν να σταθούν αλληλέγγυοι προς τον αγώνα της ΛΟΑ.
Παράλληλα όμως, αναφέρονται και περιπτώσεις ατόμων που αντέδρασαν στο σκηνικό αυτό με στόχο να “προπαγανδίσουν” τη διοργάνωση, επειδή διαφωνούσαν ιδεολογικά με το μη καθολικό χαρακτήρα της. Φαίνεται μάλιστα πως χρησιμοποίησαν σκληρό λεξιλόγιο, κάνοντας λόγο για “φασίστριες γυναίκες” και για “hate crime parties”.
Σας παραθέτουμε την αιτιολόγηση της ΛΟΑ, σχετικά με τον αποκλεισμό των cis ανδρών στο πάρτι που διοργάνωσε:
“Ως απάντηση στην κλασική ερώτηση ‘γιατί αυτή η διάθεση αποκλεισμού των cis ανδρών;’, λέμε ότι θα ήταν υπέροχο να μη χρειαζόταν, γιατί δε θα υπήρχε κανένας σεξισμός, κανένα ομοφοβικό, λεσβοφοβικό και τρανσφοβικό αστείο, καμία υποτίμηση της γυναίκας και των τρανς*, ίντερσεξ και αναρωτούμενων (inquisitive) ατόμων. Ωστόσο, σε μία τόσο ανδροκεντρική κοινωνία, όπως η δική μας, όπου οι γυναίκες αποκλείονται ρητά ή άρρητα από το καφενείο μέχρι τη βουλή κι όπου το ανδρικό cis προνόμιο έχει την τάση να επιβάλλεται σε όλους τους χώρους με τους δικούς του όρους επικοινωνίας, θεωρούμε ότι μία πόλη σαν την Αθήνα έχει ανάγκη από ένα πάρτυ, μία φορά το χρόνο, το οποίο πολύ απλά ξεφεύγει απ’ αυτήν τη νόρμα.
Γι’ αυτό, αυτό το πάρτι είναι για γυναίκες cis και τρανς*, λεσβίες, αμφί και ετερό, για τρανς αγόρια, ρευστά φύλα, ίντερσεξ, άτομα που αναρωτιούνται για το φύλο ή τη σεξουαλικότητά τους και ό,τι δεν κουβαλάει το cis ανδρικό προνόμιο…”
Το κάθε άτομο είτε εξατομικευμένα, είτε ως μέλος μιας συλλογικότητας έχει το δικαίωμα να εκφράζεται ελεύθερα χωρίς περιορισμούς, Ένα δικαίωμα που έχουμε υποχρέωση να αναγνωρίζουμε παντού, ανεξάρτητα από το κατά πόσο συμφωνούμε ή διαφωνούμε με κάτι.
Οποιαδήποτε όμως έκφραση, δράση (ακόμα και αντίδραση) πρέπει να έχει καθαρά ενωτικό χαρακτήρα!
