Όταν πριν από καιρό ανακοινώθηκε ο νέος Paper Mario τίτλος, ενθουσιασμός μου δεν μπορούσε να κρυφτεί. Και το ομολογώ. Τόσο καιρό με το Paper Mario: The Origami King στα χέρια μου, ακόμα να μου φύγει.
Αχ, δύσμοιρε Mario… ακόμα μια φορά η πριγκίπισσα έχει μπλέξει.
Για την ακρίβεια την έχουν μπλέξει, η κακομοίρα για άλλη μια φορά δεν έφταιξε σε τίποτα. Αυτή την φορά μια στρατιά από origami στρατιώτες και ο βασιλιάς τους King Olly ονειρεύονται να διπλώσουν όλο το βασίλειο σε origami, αλλά ο Mario θα τους τυλίξει όλους σε μια κόλλα χαρτί! (είδατε τι έκανα εδώ; Ε;)
Το Paper Mario: The origami King είναι ένα επάξιο παιχνίδι της Paper Mario σειράς γεμάτο με αρκετές ώρες παιχνιδιού, ενδιαφέρον ιστορία και ευχάριστο χάρτινο περιβάλλον για να εξερευνήσεις.
Κι όταν λέμε εξερευνήσεις το εννοούμε.
Θα περάσεις αμέτρητες ώρες να ψάχνεις hidden blocks να κλείνεις χάρτινες τρύπες και να ψάχνεις αυτά τα αναθεματισμένα Τoads που είναι κρυμμένα παντού μέσα στο παιχνίδι. Και όταν λέω παντού το εννοώ. Βλέπεις έναν κάκτο, ίσως είναι Τoad. Μια ωραία πεταλούδα; Και αυτή Toad. Ένα λουλούδι;Toad! Πραγματικά κανένα άλλο παιχνίδι εδώ και αρκετό καιρό δε με έχει ενθουσιάσει τόσο και δε με έχει παρακινήσει για να το τερματίσω 100% και να το εξερευνήσω τόσο εξονυχίστηκα για να βρω τα πάντα!
Ο κόσμος είναι γεμάτος με πράγματα να κάνεις, mini games να παίξεις, mini bosses να νικήσεις, γρίφους να λύσεις… Τώρα που το σκέφτομαι και το γράφω, έχω ακόμα αρκετή δουλειά μέχρι να φτάσω αυτό το αναθεματισμένο 100%.
Ο κόσμος του
Προσωπικά, δεν είμαι πολύ φαν αυτού του “φτιαγμένο από χαρτί και κατασκευές” art style. Ωστόσο, εξετάζοντας καλύτερα το art style του παιχνιδιού, το Paper Mario: the Origami King έχει κατά την γνώμη μου μια καταπληκτική ισορροπία στη δημιουργία του κόσμου. Τι θέλω να πω με αυτό. Σε αντίθεση με το Yoshi’s Crafted World, ένα άλλο παιχνίδι τα Nintendo για το Switch που το art style του περιστρέφοντας γύρο από κατασκευές, το Paper Mario κρατούσε το σχέδιο του πιο καθαρό, χωρίς να κουράζει, με ένα πολύ πιο προσεκτικό σχεδιασμό, χωρίς να πολυγεμίζει τον κόσμο του με πάρα πολλά χάρτινα πράγματα/κατασκευές (τουλάχιστον που να μπορούσες να τα καταλάβεις), κάτι το οποίο γενικά το λάτρεψα.
Το σύστημα μάχης
Από την άλλη, το σύστημα μάχης, έχει διχάσει αρκετό κόσμο. Ναι οκ, μπορώ να πω ότι καταντάει λίγο επαναλαμβανόμενο μετά από ένα σημείο. Μετά από κάποιες ώρες άρχισα να βλέπω τις ίδιες τεχνικές να χρησιμοποιούνται ξανά και ξανά και εμένα να κάνω ξανά και ξανά τα ίδια πράγματα. Παρόλα αυτά το σύστημά μάχης στα boss battles νομίζω είναι αρκετά πιο ενδιαφέρον και σε προβληματίζει περισσότερο. Σα συνολική εμπειρία μπορώ να πω ότι ούτε με ενόχλησε τόσο ούτε όμως ήταν εμπόδιο στο να απολαύσω το παιχνίδι. Ήταν διασκεδαστικό. (Παρένθεση: Τώρα αν ζητάτε την άποψη μου για το πώς θα το προτιμούσα, γιατί ξέρετε, οι απόψεις είναι σαν τις κ**********ς, όλοι έχουν μια, προσωπικά θα ήθελα να δω κάτι σαν το σύστημα μάχης στο Super Mario RPG: The Legend of the Seven Stars του Super Nintendo. Nintendo άκουσε τους φανς και κάντο πραγματικότητα!)
Δεν έχω πολλά πράγματα να πω είναι η αλήθεια.
Το παιχνίδι είναι διαμαντάκι.
Διασκεδαστικό, έξυπνο, με ωραία γραφικά και art style, πλούσιο σε χαρακτήρες από το Mario Franchise, με αστείες στιγμές που θα σε κάνουν να περάσεις αρκετές ώρες συντροφιάς μαζί του. Το παιχνίδι δεν απογοητεύει. Αν είχα μια στάμπα να έβαζα σε κάθε παιχνίδι που είχε το approval μου θα την έβαζα (Antivirus με ακούτε; Χρειάζομαι μια). Πολύ καλή δουλειά Nintendo, συνέχισε έτσι!
