Για την Παγκόσμια Ημέρα Λεσβίας, το Stonewall ρώτησε τις λεσβίες μέλη του τι σημαίνει να είναι κάποια λεσβία και ποιο μήνυμα θα ήθελαν να μοιραστούν με άλλες λεσβίες.
Η σημερινή Παγκόσμια Ημέρα Λεσβίας είναι αφιερωμένη στις λεσβίες, στην ποικιλομορφία τους και στην εμπειρία των λεσβιών παγκοσμίως και να βοηθήσουμε την κάθεμία να είναι περήφανη για το ποια είναι.
Katie Fox, υπεύθυνη προγραμμάτων, Stonewall Cymru
Από το 2018 πολλά άλλαξαν για μένα: Έχω υιοθετήσει έναν σκύλο, αγόρασα το πρώτο σπίτι μου και αρραβωνιάστηκα με τη σύντροφό μου, που είμαστε μαζί εδώ και πέντε χρόνια. Όλα αυτά τα πράγματα που δεν ονειρεύτηκα ποτέ θα μου συνέβαιναν.
Μεγαλώνοντας δεν είδα ποτέ γυναίκες σαν κι εμένα, δεν ήξερα καθόλου ΛΟΑΤ άτομα μέχρι τις αρχές της δεκαετίας του 2000 και αυτό που μάθαινα από την τηλεόραση ήταν ότι όλες οι λεσβίες έμοιαζαν με έναν συγκεκριμένο τρόπο και τελικά όλες σκοτώνονταν στο τέλος.
Γι’ αυτό η Παγκόσμια Ημέρα Λεσβίας κι όλες οι ενέργειες λεσβιακής ορατότητας είναι τόσο σημαντικές: δείχνουν την ποικιλομορφία της κοινότητάς μας, από το απίστευτο και πρωτοποριακό έως το όμορφο και καθημερινό.
Jo Garwood, Επικεφαλής Ψηφιακών Έργων
Στις αρχές της δεκαετίας του ’90, πήγα σε ένα γυμνάσιο θηλέων που δε βρίσκεται πολύ έξω από το Λονδίνο. Εκείνη την εποχή, μια από τις χειρότερες κατηγόριες που θα μπορούσατε να ακούσετε από τις συμμαθήτριές σας ήταν ότι είστε «lezzzzzbian». Η ίδια η λέξη ήταν πάντα επιμήκη, πάντα λέγεται με συγκεκριμένο τόνο και πάντα συνοδευόταν από ένα βλέμμα, στην καλύτερη περίπτωση, απόμακρο, στη χειρότερη, αηδιασμένο. Φαινόταν ότι πολλά από τα κορίτσια ήταν αποφασισμένα να προσκολλήσουν τη «λεσβιακή ετικέτα» σε κάποια άλλη όσο το δυνατόν γρηγορότερα, έτσι ώστε να μη «καταρρεύσουν» οι ίδιες.
Θυμάμαι σ’ ένα μάθημα μαθηματικών, όταν είχα μία καινούργια μεταλλική κασετίνα με ένα συγκρότημα γυναικών πάνω, που καθόταν και έπιναν όλες μαζί μιλκσέικ. Το κορίτσι που κάθισε δίπλα μου πέρασε ολόκληρο το μάθημα, με το να μου λέει ότι ήταν πραγματικά περίεργο που είχα γυναίκες στην κασετίνα μου. Το να έχω γυναίκες στην κασετίνα μου πρέπει να σημαίνει ότι είμαι λεσβία. Γιατί να είμαι λεσβία; Γιατί; Επειδή ήθελα μία κασετίνα με γυναίκες; Μήπως ένιωθα κάτι για τα κορίτσια; Πέταξα την κασετίνα εκείνη την ημέρα και την αντικατέστησα με κάτι αβλαβές.
Σκέφτομαι συχνά την τεράστια διαφορά που θα είχε κάνει για μένα αν είχα ακόμη και ένα ορατό λεσβιακό πρότυπο εκείνη την εποχή – ιδανικά στην πραγματική ζωή, αλλά ακόμη και αν ήταν μόνο στην τηλεόραση! Γι’ αυτό προσπαθώ να είμαι περήφανη και ορατή όσο μπορώ – ποτέ δεν ξέρεις ποια μπορεί να το χρειαστεί και ποτέ δεν ξέρεις ποια θα μπορούσες να βοηθήσεις, απλά με το να είσαι η εαυτή σου.
Liz Jacobs, Υπεύθυνη Διεθνών Προγραμμάτων
Πριν από οκτώ χρόνια, καθόμουν δίπλα στη μαμά μου σε ένα αεροπλάνο, αποφεύγοντας κάθε επαφή με τα μάτια, προτού της πετάξω ότι: «έτσι, για να ξέρεις μαμά, είμαι πολύ γκέι.» Ήταν μια στιγμή που είχα κοπέλα για πρώτη φορά τους τελευταίους έξι μήνες, φορούσα πάρα πολύ γραβάτα και είχα εμμονή με τη σειρά L Word, οπότε μάλλον δεν ήταν μεγάλη έκπληξη.
Η διεκδίκηση μιας λεσβιακής ταυτότητας ήταν συναρπαστική και τρομακτική καθώς έμαθα τι σήμαινε να είμαι μέρος μιας απίστευτα ποικιλόμορφης και υποστηρικτικής κοινότητας, αλλά και τι σήμαινε να σε φώναζε κάποιος ως «αυτές οι λεσβίες» σε μπαρ και στο δρόμο. Ήρθα ξανά στη μητέρα μου φέτος, όταν της έκανα πάλι coming out ως non-binary και προσπάθησα να της εξηγήσω ότι ήμουν ακόμα εγώ και ήμουν ακόμα λεσβία. Μερικοί άνθρωποι δεν καταλαβαίνουν πώς μπορώ να είμαι και τα δύο, αλλά δεν είναι για αυτούς τους ανθρώπους να καταλάβουν. Το φύλο μου, η σεξουαλικότητά μου, είναι ακριβώς αυτό: δικά μου.
Adelaide Robinson, Υπεύθυνη Ερευνών Ανάπτυξης
Για εμένα, η Παγκόσμια Ημέρα Λεσβίας αφορά τη χαρά που βλέπω τα νεότερα κορίτσια να εκφράζονται με τρόπο που δεν μπορούσα ποτέ στην ηλικία τους (παρά την ιστορία μου να φοράω εξαιρετικά Γκέι ρούχα από τη γέννηση!).
Τον περασμένο χρόνο κάναμε hi-five με έφηβες λεσβίες στο Pride, κάθισα δίπλα σε παιδιά που κυμάτιζαν ΛΟΑΤΚΙ+ σημαίες σε μια συναυλία της Taylor Swift και παρακολούθησα baby λεσβίες να κλαίνε βλέποντας το «Ring of Keys» στο Fun Home στο θέατρο.
Ήμουν αρκετά τυχερή που μεγάλωσα με πρότυπα των λεσβιών, αλλά δεν το έχουν όλες αυτό, γι’ αυτό προσπαθώ να είμαι όσο το δυνατόν πιο ορατή. Θέλω να είμαι κάποια που τα νεαρά κορίτσια μπορούν να δουν και να σκεφτούν, «είμαι ασφαλής γύρω της και γιορτάζει το ποια είμαι», είτε αυτό επειδή κρατάω το χέρι της συντρόφου μου δημόσια είτε απλά όταν στέκομαι μόνη μου, φορώντας τις lace-up μπότες και ένα μπρελόκ.
Yassine Senghor, Υπεύθυνη Πελατών
Για μένα, το να είσαι λεσβία είναι να κάνεις coming up από το υπόγειο, να χαμογελάς με τη μία και την άλλη σε λεσβιακούς χώρους, να κάνεις χίπστερς να κλέβουν τα κουρέματα και τα καρό πουκάμισά σου, οι νόστιμες μανούλες να κλέβουν τις δίαιτές μας και να μισείς το L Word (ακόμα κι αν το ξαναβλέπεις με θρησκευτική ευλάβια) για δεύτερη φορά! Σημαίνει επιλογή και ελευθερία – ταυτότητας, έκφρασης, αγάπης, γάμου, οικογένειες, πολιτικής, σεξουαλικών σχέσεων, δυνατότητας, ενδυνάμωσης, ύπαρξης. Πρόκειται για αδελφότητα.
Μπορεί να είναι δύσκολο: ο κόσμος των λεσβιών παραμένει από τους πιο ευάλωτους σε κοινωνίες που αρνούνται, σβήνουν, τιμωρούν, προσπαθούν να αλλάξουν, φετιχοποιούν και καταδικάσουν. Γι’ αυτό είναι σημαντική μία ημέρα όπως αυτή, η Παγκόσμια Ημέρα Λεσβίας. Και υπάρχουν λεσβίες που επιθυμούν να οπλίσουν τη σεξουαλικότητά μας εναντίον άλλων μέσα στην κοινότητα. Το να είμαι λεσβία για μένα σημαίνει ότι μπορώ να είμαι περήφανη και ασφαλής στο φύλο και τη σεξουαλικότητά μου και αυτό δεν χρειάζεται να ακυρώσει κανένα άλλο άτομο.
Megan Snedden, Υπεύθυνη Επικοινωνιακών Εκστρατειών, Πολιτικής και Έρευνας
Μου πήρε χρόνια να δεχτώ το «λεσβία» ως ταμπέλα. Ακόμα και τώρα μπορεί να με κάνει να νιώθω άβολα, αλλά προσπαθώ να το αγκαλιάσω ως μια πράξη πρόκλησης.
Όταν ήμουν νεότερη, το «λεσβία» μου ακουγόταν πάντα σα χλευασμός με κακό και αηδιαστικό τόνο. Διαφορετικά, το θεωρούσα μια βρώμικη λέξη, σεξουαλική, που την σιγομουρμούριζες κάτω από την αναπνοή ου
Είναι τόσο σημαντικό οι νέες να βλέπουν θετικές αναπαραστάσεις λεσβιών στα μέσα ενημέρωσης, ώστε να μην αισθάνονται το ίδιο στίγμα. Όταν συνειδητοποίησα ότι που άρεσαν μόνο γυναίκες, σκέφτηκα ότι ο ουρανός θα έπεφτε να με πλακώσει. Δεν μπορούσα να δω τον εαυτό μου να έχει γυναίκα ή οικογένεια, να είναι επιτυχημένη ή να βρίσκει την ευτυχία. Τώρα συνειδητοποιώ ότι αυτές οι προθέσεις ήταν εντελώς αβάσιμες και ότι είναι δυνατό να ευδοκιμήσουμε στη ζωή ως λεσβίες.
Erin Walters-Williams, Υπεύθυνη Αθλητικής Ενδυνάμωσης
Την ίδια στιγμή που αγωνιζόμουν με τη σεξουαλικότητά μου ως έφηβη, βρήκα επίσης το σπίτι μου στη συντροφικότητα και τη φιλία του ομαδικού αθλητισμού. Είχα ένα ασφαλές περιβάλλον όπου μπορούσα να εκφράσω τον εαυτό μου σωματικά και να υποστηρίξω τις φίλες μου σε έναν κοινό στόχο.
Οι πρώτοι άνθρωποι που έκανα coming out ήταν οι συμπαίκτριές μου. Μερικές ήταν οι ίδιες κουήρ γυναίκες, πολλές ήταν σύμμαχοι. Με υποστήριξαν με τον ίδιο τρόπο που υποστηρίζαμε η μία την άλλη στο γήπεδο: με πίστη και με πολύ γέλιο. Ήμουν τυχερή που απολάμβανα την επιτυχία με τον αθλητισμό σε διεθνές επίπεδο – το οποίο φέρνει τις δικές του προκλήσεις – αλλά ο αθλητισμός συνέχισε πάντα να μου δίνει αυτοπεποίθηση και νίκες που διαφορετικά θα μου έλειπαν. Γνωρίζω πολύ καλά το προνόμιο του να έχω μια τόσο θετική εμπειρία με τον αθλητισμό. Αλλά κάθομαι εδώ – ζώντας το όνειρο των λεσβιών με την εδώ και πέντε χρόνια γυναίκα μου και τη γάτα μας – μπορώ να δείξω άμεσα τη δύναμη του αθλητισμού ως ένα τεράστιο μέρος του ταξιδιού μου.
