Ως ένας γκέι άνδρας δεν αισθάνομαι ασφαλής στο Λονδίνο

02/01/2020
από
Bradley Birkholz
Bradley Birkholz

Γράφει ο ακτιβιστής και youtuber Bradley Birkholz 

“Όταν μετακόμισα εδώ, πριν από ένα χρόνο, ήρθα με την υπόσχεση στον εαυτό μου, ότι το Λονδίνο θα είναι ένα ασφαλές ΛΟΑΤΚΙ καταφύγιο. Μου είχαν μιλήσει για έναν προοδευτικό παράδεισο, με μια ακμάζουσα κοινότητα, γεμάτη με ουράνια τόξα και με έντονη αποδοχή για όλα τα άτομα.

Αυτό που πραγματικά βρήκα ήταν μια πόλη ενεργά εχθρική απέναντι σε μένα και στην ΛΟΑΤΚΙ οικογένειά μου. Ακόμη περισσότερο, βρήκα μια πόλη εχθρική απέναντι σε κάθε άλλη διαφορετικότητα.

Είμαι από μια αγροτική, συντηρητική περιοχή της Καλιφόρνια, αλλά έχω ζήσει στην Ουαλία τα τελευταία τέσσερα χρόνια. Σε σύγκριση με το Λονδίνο, η Ουαλία εμφανίζεται συχνά να είναι λιγότερο φιλόξενη απέναντι σε ΛΟΑΤΚΙ άτομα – αλλά είναι το Λονδίνο, ο τόπος που αισθάνομαι λιγότερο ασφαλής.

Στο Κάρντιφ θα περπατούσα στους δρόμους με φουλ drag και δε θα έβλεπα ούτε ένα παράξενο βλέμμα πάνω μου, αλλά στον πρώτο μου μήνα στο Λονδίνο βρέθηκε κάποιο άτομο που με είπε “faggot” (πούστη) επειδή το πουκάμισό μου είχε επάνω λουλούδια.

Κατά τη διάρκεια του δεύτερου μήνα μου στο Λονδίνο, δέχτηκα επίθεση. Μου φώναξαν και με έσπρωξαν μέσα στον δρόμο και μου είπαν να επιστρέψω από εκεί που ήρθα. Το γεγονός ότι ο επιτιθέμενος ήταν μεθυσμένος δεν μπορεί με τίποτα να καθησυχάσει το ότι ήταν μια τρομακτική εμπειρία.

Και στις δύο περιπτώσεις, δεν ήμουν ιδιαίτερα θηλυπρεπής – αλλά για κάποιον με βαθιά λανθασμένη τοξικότητα και ομοφοβία, δε χρειάζονται πολλά για να αποφασίσει ότι ένα άτομο είναι πολύ θηλυκό ή διαφορετικό.

Η οργάνωση Stonewall αναφέρει ότι «ένας στους πέντε ΛΟΑΤ ανθρώπους έχει βιώσει ένα έγκλημα ή ένα περιστατικό μίσους, λόγω του σεξουαλικού του προσανατολισμού ή / και της ταυτότητας φύλου του τους τελευταίους 12 μήνες» .

Έχω ένα τεράστιο προνόμιο να περπατάω στους δρόμους σαν ένα λευκό, ομοφυλόφιλο άτομο. Ωστόσο, αν εγώ περπατώ στον δρόμο και δέχομαι επίθεση, επειδή φοράω ένα τοπ με λουλούδια, πόσο χειρότερα μπορεί να είναι τα πράγματα για τα τρανς, τα gender non-confirming και τα BAME* φιλικά μου πρόσωπα;

Σε ορισμένες περιπτώσεις, όπου έχω παρουσιαστεί με περισσότερο gender non-conforming χαρακτηριστικά, αντιμετώπισα κακοποίηση, με μείωσαν και γέλασαν ομάδες ανδρών σε βάρος μου, αλλά σε σύγκριση με μερικές/ούς από τις φίλες και τους φίλους μου, που προσπαθούν απλώς να ζήσουν τη ζωή τους, η κακοποίηση που αντιμετωπίζω εγώ είναι ελάχιστη.

Τις προάλλες φώναζαν σε έναν φίλο που τη λέξη από «f» (από «π») μόνο και μόνο για το γεγονός ότι είναι gender non-conforming και δεν μπαίνει στα κουτάκια τους.

Ακούω αυτές τις ιστορίες όλην την ώρα από φίλες/ους που ζουν στο Λονδίνο – μια πόλη που διαφημίζεται ως μία από τις πιο αποδεκτές πόλεις στον κόσμο για τα ΛΟΑΤΚΙ άτομα.

Η ίδια έρευνα της Stonewall έδειξε ότι: «Δύο στα πέντε τρανς άτομα έχουν βιώσει ένα έγκλημα, ή ένα περιστατικό μίσους, λόγω της ταυτότητας φύλου τους κατά τους τελευταίους 12 μήνες» και ότι «τέσσερα στα πέντε εγκλήματα και περιστατικά μίσους σε βάρος των ΛΟΑΤ ατόμων δεν αναφέρονται, λόγω της απροθυμίας να πάνε στην αστυνομία» .

Αυτές τις μέρες ακούω συχνά (κυρίως στρέιτ) ανθρώπους να σχολιάζουν ότι τα ΛΟΑΤΚΙ δικαιώματα είναι ένας αγώνας που πάλιωσε. Έχουμε γκέι γάμο τώρα, τι άλλο θέλετε; Έχετε προστασία από τις διακρίσεις, δεν είναι αρκετό αυτό; Γιατί συνεχίζετε να το τρίβετε στα μούτρα μας; Επιβάλλετε μια ατζέντα σε μας! Δε θέλετε απλώς να είστε φυσιολογικά άτομα; Είναι σαφές ότι τα κάνετε όλα αυτά για προσοχή… Αλλά οι άνθρωποι στην πραγματικότητα δε δέρνονται, έτσι δεν είναι;

Το μόνο που θα ήθελα να κάνω είναι να περπατήσω στους δρόμους και να μην μου φωνάξουν κάποιο ομοφοβικό σχόλιο, να μη μου πουν κάτι για το πιο θηλυπρεπές ντύσιμό μου, ή να μη με σπρώξουν επειδή φοράω ψηλές μπότες.

Γιατί η αυτοέκφρασή μου έρχεται με τίμημα την ασφάλεια μου;

Φυσικά υπάρχει μια δραστήρια ΛΟΑΤΚΙ κοινότητα εδώ, και δε θέλω να το μειώσω αυτό, ούτε να είμαι ασεβής προς τα καταπληκτικά άτομα, που ασχολούνται με τον ακτιβισμό εδώ – αλλά δεν περίμενα να αισθάνομαι τόσο ανασφαλής μόνο και μόνο επειδή είμαι ο εαυτός μου.

Η πόλη έχει ακόμα πολύ δρόμο μέχρι που να μπορέσει να αποκαλείται ένα ασφαλές καταφύγιο για την ΛΟΑΤΚΙ κοινότητα.”

Μπορείτε να βρείτε τον Bradley στο κανάλι του στο YouTube.


Για το Μoose Gazette

*Το ακρωνύμιο BAME αναλύεται σε Black, Asian και Minority Ethnic, και χρησιμοποιείται στην καταγραφή των εθνογραφικών στοιχείων του Ηνωμένου Βασιλείου.




Δες και αυτό!