Μια οργάνωση ανθρωπίνων δικαιωμάτων στην Κένυα προχώρησε σε αγωγή κατά του αρχηγού της αστυνομίας στην πόλη Μομπάσα, καθώς και κατά άλλων αξιωματούχων και οργανισμών, για το ρόλο τους σε πολλαπλές βίαιες αντί-ΛΟΑΤΚΙ+ διαδηλώσεις φέτος.
Τον περασμένο μήνα, το Ανώτατο Δικαστήριο της Κένυας επιβεβαίωσε μια απόφαση του Φεβρουαρίου με την οποία χορηγήθηκε σε μια ομάδα για τα ΛΟΑΤΚΙ+ δικαιώματα, επίσημο καθεστώς και νομική αναγνώριση ως μη κυβερνητική οργάνωση (ΜΚΟ). Η χορήγηση του καθεστώτος προκάλεσε διαμαρτυρίες στη δεύτερη μεγαλύτερη πόλη της χώρας με επικεφαλής κληρικούς και ομοφοβικούς πολιτικούς.
Η αγωγή κατά των αξιωματούχων της πόλης περιγράφει εκείνη τη διαδήλωση, καθώς και μια άλλη τον Μάρτιο μετά την αρχική απόφαση του Ανώτατου Δικαστηρίου, ως σοβαρές παραβιάσεις των ανθρωπίνων δικαιωμάτων κατά της ΛΟΑΤΚΙ+ κοινότητας, αναφέρει η Washington Blade.
Σύμφωνα με την αγωγή, οι διαδηλώσεις που εγκρίθηκαν από την τοπική κυβέρνηση οδήγησαν σε αύξηση των κρουσμάτων ομοφοβίας και απειλών κατά της ζωής της κουήρ κοινότητας σε ολόκληρη τη χώρα.
Η αγωγή – που κατατέθηκε από το Κέντρο για τα Δικαιώματα Μειονοτήτων και τις Στρατηγικές Διαδικασίες της Κένυας και έναν ανώνυμο ενάγοντα – στοχεύει τον Γενικό Επιθεωρητή της Αστυνομίας της Μομπάσα, Japhet Koome, επειδή επιτρέπει σε θρησκευτικούς ηγέτες και οργανώσεις πίεσης να διοργανώνουν ομοφοβικές διαμαρτυρίες κάθε φορά που οι δικαστικές αποφάσεις ευνοούν τη ΛΟΑΤΚΙ+ κοινότητα. Η αγωγή απαιτεί την «απαγόρευση των αντί-ΛΟΑΤΚΙ+ διαδηλώσεων στη χώρα».
Το Σύνταγμα της Κένυας αναγνωρίζει μόνο τις συναινετικές ετερόφυλες σχέσεις. Το άρθρο 162 του ποινικού κώδικα της χώρας ποινικοποιεί τις συναινετικές σεξουαλικές σχέσεις μεταξύ ατόμων του ίδιου φύλου.
Εκτός από τον αστυνομικό υπάλληλο που ενέκρινε τις πορείες εκδίδοντας άδειες στους διαδηλωτές, η αγωγή κατονομάζει δύο αντί-ΛΟΑΤΚΙ+ ακτιβιστές και μια εθνική ομάδα πίεσης γνωστή ως «Αντί-ΛΟΑΤΚΙ κίνημα» για τον ρόλο τους στην οργάνωση των διαδηλώσεων.
Οι ενάγοντες ισχυρίζονται ότι το «Αντί-ΛΟΑΤΚΙ κίνημα» προπαγάνδιζε τη «βία, την εξάλειψη και την απέλαση» της κουήρ κοινότητας από την Κένυα σε μια αδυσώπητη ομοφοβική εκστρατεία.
Η αγωγή ισχυρίζεται επίσης ότι οργανώσεις υπεράσπισης έχουν καταγράψει «περισσότερες από 100 περιπτώσεις βίας, αναγκαστικών εξώσεων και άρνησης παροχής υπηρεσιών» σε κουήρ άτομα από ιδιοκτήτες, εργοδότες και το κοινό ως αποτέλεσμα των διαδηλώσεων, καθώς και το κλείσιμο «περισσότερων από 20 οργανώσεων και ιατρικών εγκαταστάσεων» που παρέχουν υπηρεσίες θεραπείας για τον HIV και τα ΣΜΝ.
