newsroom
Αν κάνουμε ένα ταξίδι πίσω στο χρόνο και κοιτάξουμε την ιστορία σε ότι αφορά την διεκδίκηση για την κατάκτηση των δικαιωμάτων των γυναικών, θα δούμε ότι τα κυριότερα αιτήματα ήταν η συμπερίληψη και η ισότητα, χωρίς διακρίσεις.
Έχει επιτευχθεί όμως η συμπερίληψη και η ισότητα; Έχουν γίνει βήματα για την καταπολέμηση των διακρίσεων λόγω φύλου;
Σαφώς και έχουν γίνει βήματα σε αυτή την κατεύθυνση, όμως μικρά. Δυστυχώς, αν και ο κόσμος μας εξελίσσεται με γοργούς ρυθμούς, ζητήματα όπως οι αποκλεισμοί και οι διακρίσεις λόγω φύλου παραμένουν σε πάρα πολλά πεδία.
Αδιάψευστος μάρτυρας οι στατιστικοί δείκτες για την ισότητα των φύλων στην Ευρωπαϊκή Ένωση, που ακόμη δείχνουν απόκλιση.
Όπως ανέφερε και ο Γεν. Γραμματέας του ΟΗΕ, Antonio Guterres, η πραγματική ισότητα των φύλων σε παγκόσμιο επίπεδο, απομακρύνεται όλο και περισσότερο καθώς οι κοινωνίες μας αντανακλούν έντονα μία πατριαρχική εξουσία. Κάθε βήμα που πάει να μας φέρει πιο κοντά στην ισότητα, δέχεται επιθέσεις, ενώ για την κατάκτηση αυτού του στόχου θα πρέπει να περάσουν σχεδόν 300 χρόνια, δηλαδή τρεις αιώνες.
Εμείς, οι τρανς άνθρωποι έχουμε κάθε λόγο να τιμούμε τη σημερινή ημέρα, γιατί οι διακρίσεις, η περιθωριοποίηση, οι αποκλεισμοί, ο ρατσισμός, η άνιση μεταχείριση και η βία που βιώνουμε στην καθημερινότητα μας έχουν έμφυλη καταγωγή. Ζούμε δηλαδή καθημερινά στο πετσί μας συμπυκνωμένη όλη την κακοποίηση που μπορεί να νιώσει κάθε άνθρωπος λόγω του φύλου του, και προσπαθούμε να υπερασπιστούμε την έκφραση ή την ταυτότητα φύλου μας απέναντι στο κυρίαρχο πατριαρχικό καθεστώς.
Τα βασικά μας θεμελιώδη δικαιώματα, που για άλλους θεωρούνται αυτονόητα, καταστρατηγούνται: το δικαίωμα στην παιδεία, στην εργασία, στην υγεία και την πρόνοια, το δικαίωμα στην ιδιωτικότητα, στην οικογένεια, το δικαίωμα στην ίδια μας τη ζωή.
Με αφορμή λοιπόν την σημερινή ημέρα, αυτό που πρέπει να κοιτάξουμε είναι το πως η κοινωνία μας θα προχωρήσει με πιο γοργά βήματα, έχοντας στη φαρέτρα της περισσότερα δικαιώματα, ελευθερίες και συμπερίληψη, ώστε να μας χωρά όλες και όλους, χωρίς να αφήνει καμία και κανέναν από έξω.
Γιατί 300 χρόνια είναι πολλά και εμείς δεν μπορούμε άλλο να περιμένουμε!
