Στις 27 Ιουνίου ανέλαβε το υπουργείο Νεολαίας, Αναπηρίας, Ισότητας και Ενσωμάτωσης. Ο λόγος για τον Roderic O’Gorman, ο οποίος είναι ανοιχτά γκέι προκαλώντας τους συντηρητικούς κύκλους της Ιρλανδίας.
Ο πολιτικός του Πράσινου Κόμματος ορίστηκε ως νέος υπουργός για τα παιδιά, καθώς το κόμμα του κατέληξε σε μια συμφωνία συνασπισμού με τα κόμματα Fine Gael και Fianna Fáil.
Ο διορισμός του O’Gorman, ενός περήφανου γκέι άνδρα και ισχυρού υποστηρικτή των LGBT+ δικαιωμάτων έχει προκαλέσει την αντίδραση αρκετών συντηρητικών και ακροδεξιών κύκλων στην Ιρλανδία.
Οι “Fathers Rights Ireland“, μια ομάδα που ισχυρίζεται ότι μάχεται για τα δικαιώματα των ανδρών με παιδιά – ανεβάζοντας συχνά σεξιστικό περιεχόμενο – αντέδρασε στη επιλογή του O’Gorman, κάνοντας λόγο για μια “επικίνδυνη διάθεση παιδεραστίας”. Η ομάδα ανέβασε μάλιστα στα social media μια φωτογραφία που δείχνει τον υπουργό να φιλιέται με τον σύντροφό του. “Αυτός είναι ο νέος υπουργός για τα παιδιά, Roderic O’Gorman”, γράφει η λεζάντα που συνοδεύει τη φωτογραφία.
https://avmag.gr/118623/politikos-stin-irlandia-giortase-tin-eklogi-toy-me-ena-fili-ston-syntrofo-toy/
To γκρουπ τον κατηγόρησε επίσης ότι διατηρεί επαφές με τον Βρετανό ακτιβιστή Peter Tatchell, ο οποίος σε ένα κείμενο που είχε δημοσιεύσει το 1997 είχε μιλήσει για την ερωτική έλξη των παιδιών με ενήλικες.
Ο O’Gorman σε χθεσινή δήλωσή του, σχολίασε τα ομοφοβικά αυτά σχόλια. “Αυτή την εβδομάδα, θα προσπαθήσω να συνηθίσω στα νέα μου καθήκοντα ως υπουργός. Ωστόσο, τις τελευταίες ημέρες, διατυπώθηκαν κάποιοι ισχυρισμοί τους οποίους δεν μπορώ να αφήσω αναπάντητους.
Οι ισχυρισμοί αυτοί βασίζονται στην ομοφοβία, που προκαλούνται από ανώνυμους, ακροδεξιούς λογαριασμούς στο Twitter. Αυτοί οι λογαριασμοί χρησιμοποιούν τη χειραγώγηση για τους δικούς τους σκοπούς, παίζοντας με την αυθεντική, βαθιά ανησυχία που όλοι μοιραζόμαστε για την προστασία των παιδιών.
Γνώρισα τον Peter Tatchell μία φορά και βγήκα μαζί του μια φωτογραφία. Αυτή ήταν η μόνη φορά που τον γνώρισα. Τον ήξερα ως κάποιον που υπερασπίστηκε τους ΛΟΑΤ + σε χώρες όπου απειλούνται τα δικαιώματά τους.
Ήμουν έκπληκτος που διάβασα μερικά αποσπάσματα από τη δεκαετία του ’90, τα οποία δεν είχα διαβάσει πριν. Αυτές τις απόψεις είναι απολύτως αποτρεπτικές για μένα. Χαίρομαι που βλέπω ότι αυτό γίνεται σαφές
Καθ ‘όλη τη διάρκεια της πολιτικής μου, αγωνίζομαι για την προστασία και τα δικαιώματα των ευάλωτων ομάδων στην Ιρλανδία.
Σε αυτή τη βάση πιστεύω ότι μου ζητήθηκε να γίνω υπουργός και σε αυτή τη βάση θα εργαστώ ως υπουργός”.
