Πόσες φορές έχεις ακούσει από γκέι άντρες τον όρο «γκέι κοινότητα», ενώ εννοούν ΛΟΑΤΚΙ, αλλά επιμένουν να συνεχίζουν με την γκέι Κοινότητα, παρά τις διορθώσεις ότι υπάρχουν και άτομα που δεν είναι άντρες;
Καλώς ήρθες στον κόσμο του μισογυνισμού σε ΛΟΑΤΚΙ χώρους!
Το να είσαι ΛΟΑΤΚΙ δεν σημαίνει απαραίτητα ότι είσαι ελευθερωμένος από προκαταλήψεις και εσωτερικευμένες φοβικές αντιλήψεις. Σε πατριαρχικές κοινωνίες, όπου η αρρενωπότητα θεωρείται προσόν και μέσο αναρρίχησης στην ιεραρχία, είναι δύσκολο, και κάποιες φορές ανεπιθύμητο, να αναγνωρίσεις και να παλέψεις τον εσωτερικευμένο μισογυνισμό που εσύ ο/η ίδιος/α έχεις.
Η αρρενωπότητα είναι ωφέλιμη για αυτούς, ενώ το να είσαι γυναίκα ή να «θηλυπρεπίζεις» ταξινομείται ως κάτι μειωτικό, προσβλητικό, με χίλια δυο κακά και ματζούνια. Λίγο να ψάξεις στα gay dating apps, θα το καταλάβεις από το πόσα “no femmes” θα βρεις.
Θα το καταλάβεις και όταν γκέι άντρες με εσωτερικευμένο μισογυνισμό αυτόματα παίρνουν μία έκφραση αηδίας και κάνουν αστείους ήχους όταν ακούνε την λέξη «μουνί», μειώνοντας ή μη λαμβάνοντας υπόψη τη γυναικεία ύπαρξη και σεξουαλικότητα. Αντίθετα, θεωρούν πολύ οκ το να σε χουφτώνουν στο μπαρ, επειδή είναι γκέι και «καλέ πως κάνεις έτσι, υπερβολική!», όπως επίσης είναι οκ το να σε φωνάξουν «σκύλα» ή «μωρή» μία στις 3 φορές που θα σου απευθύνουν το λόγο.
Πέρα από τους γκέι άντρες, μισογυνισμός μπορεί να βρεθεί και σε ΛΟΑΤΚΙ γυναίκες, αντίστοιχος με εκείνον των στρέιτ αντρών. Βλέπε catcalling ή απαιτήσεις για χαμόγελα και πατρονάρισμα, από γυναίκες που συνήθως επιτελούν αρρενωπές ταυτότητες σε πιο femme γυναίκες. Πάλι η δεξιοτεχνία, σεξουαλικότητα και γενικότερα η ύπαρξη γυναικών, τίθεται σε διαπραγμάτευση και επισφάλεια.
Σε διαπραγμάτευση τίθονται και οι κουήρ χώροι της πόλης, με τους γκέι άντρες να «ξέρουν εκείνοι καλύτερα κουκλίτσα μου» ή/ και να καταλαμβάνουν μπαρ/κλαμπ/καφέ που ήταν μια κάποια εποχή λεσβιακά ή για γυναίκες και να επιμένουν να μπουν στα ελάχιστα women only parties που γίνονται κατά καιρούς στην πόλη, χρησιμοποιώντας φυσικά τη ματσίλα τους για έναν χώρο που δεν είναι δικός τους.
Ο μισογυνισμός είναι βαθιά ριζωμένος μέσα στην κοινωνία μας και σε εμάς τις ίδιες/τους ίδιους. Από ένα σημείο και μετά το θέμα δεν είναι αν το καταλαβαίνεις, αλλά το πόσο διατεθειμένος/η είσαι να το αλλάξεις αυτό. Οι γυναίκες και οι μη αντρικές ταυτότητες μιλάνε, διεκδικούν, υπάρχουν. Άκουσέ τες.
