Dimitris Varelas
Σας παρουσιάζουμε τις νέες ταινίες που κυκλοφορούν σήμερα στους κινηματογράφους
Deux Jours, Une Nuit
Η υπόθεση περιγράφεται σε κυριολεκτικά 2 γραμμές: Η Sandra επιστρέφοντας σπίτι από το νοσοκομείο ανακαλύπτει πως έχει χάσει τη δουλειά της, καθώς οι συνάδελφοι της επέλεξαν να πάρουν το bonus των παραπάνω ωρών που δούλεψαν το διάστημα που αυτή έλειπε, κατόπιν εντολής των “από πάνω” πως πρέπει να διαλέξουν ανάμεσα στο bonus ή την επάνοδο της στη δουλειά… Κι όμως οι αδελφοί Dardenne μετατρέπουν αυτό το ένα και μοναδικό Σαββατοκύριακο που έχει στη διάθεση της η Sandra να προσπαθήσει να πείσει τους συναδέλφους της να αλλάξουν γνώμη σε κάτι το πολύ μεγαλύτερο: Μια βροντόφωνη δήλωση ανθρωπιάς, αξιοπρέπειας , κοινωνικής συλλογικότητας και αλληλεγγύης. Σπουδαία ερμηνεία (ακόμη μια φορά) από την Marion Cotillard που αξίζει κάθε πιθανό βραβείο… Επιτακτικό και επίκαιρο σινεμά από δύο masters του είδους… Καθηλώνει, προβληματίζει και σίγουρα θα βρει θέση στην καρδιά σου… (8/10)
Interstellar
Το Interstellar είναι η καινούργια ταινία του Christopher Nolan (Memento, Inception, Batman trilogy) και μια από τις πιο πολυαναμενόμενες της χρονιάς. Υπέρμετρα φιλόδοξο, πολυσχιδές, αλλά και κάπως άνισο… Με δυνατά κομμάτια και κάποια πιο αδέξια σημεία.. Συνδυάζει (wannabe) υπαρξιακό sci-fi με family drama, αλλά κάπου χάνει την ισορροπία καθώς το τρίτο act παραείναι επεξηγηματικό και δυστυχώς το φινάλε δεν έχει τη συναισθηματική ενέργεια που θα απογείωνε το όλο project… Παρ’όλα αυτά fun watch (παρά τη διάρκεια των 169 λεπτών), μεστή σκηνοθεσία, τρομερό cgi, καλό soundtrack, all around cast (ακόμα μια ξεχωριστή ερμηνεία από τον Matthew McConaughey που είναι η “άγκυρα” της ταινίας). Πιο πολύ Contact, παρά το Space Odessey της γενιάς μας, και κάπως άτυχο που κυκλοφορεί τόσο σύντομα μετά το συγκλονιστικό πιο αρτιμελές Gravity.. Από τις ταινίες που αξίζει όμως να παρακολουθήσει κανείς στη μεγάλη οθόνη. (7/10)
The Drop
Το The Drop είναι μια κάπως αταξινόμητη ταινία. Gangster-ικό ήπιων τόνων, βραδυφλεγές δραματικό φιλμ, με στοιχεία nouar thriller. Η πλοκή ξετυλίγεται ήρεμα, ενώ βασίζεται στους χαρακτήρες για να σε κάνει να νοιαστείς και να μπεις περισσότερο στο κλίμα. Αποσκοπεί σε ένα δυνατό φινάλε που έρχεται αβίαστα και ενώ μπορεί να μη το περιμένεις, σε έχει πλαγίως προετοιμάσει να το δεχθείς… Η φωτογραφία σκοτεινή, μουντή και μίζερη, ταιριαστή στη περιοχή θέτει το σκηνικό. Το κουτάβι που είναι αβοήθητο θα βρει ένα σπίτι, ενώ παράλληλα ο πρωταγωνιστής Bob νιώθει ο ίδιος τη μοναξιά. Χωρίς να φτάνει σε καμία περίπτωση τις προηγούμενες ταινίες που είναι βασισμένες σε βιβλία του Lehane (Mystic River, Gone Baby Gone και Shutter Island), και βασιζόμενο στους ώμους των ηθοποιών που αποδίδουν στο έπακρο (ακόμα μια άρτια ερμηνεία του so-hot-right-now Tom Hardy,καθώς και η τελευταία εμφάνιση του τεράστιου James Gandolfini), το The Drop είναι στιβαρό, συμπαγές, έτοιμο για τσαμπουκά αλλά κρύβει και κάτι παραπάνω… Χωρίς να φωνάζει και να ωρύεται, νιώθεις την υποβόσκουσα ένταση και δόνηση… (6/10)
Big Hero 6
Η καινούργια ταινία της Disney είναι βασισμένη σε comic της Marvel. Θυμίζει κάπως το (εκπληκτικό) The Incredibles αλλά εξίσου και το Avengers! Ιστορία ενηλικίωσης του ιδιοφυούς Hiro με άξιο συμπαραστάτη τον Baymax, ένα robot πρώτων βοηθειών που εντέλει θα επουλώσει πολλές περισσότερες πληγές… Μαζί με τους φίλους τους θα δημιουργήσουν μια ομάδα ηρώων με σκοπό να σταματήσουν ένα μυστηριώδη villain που έκλεψε τα minibots του Hiro και τα χρησιμοποιεί για κακό σκοπό. Διασκεδαστικό, με καταιγιστικές στιγμές και ανάλογες δόσεις συγκίνησης. Ο Baymax είναι ένας ήρωας που ήρθε για να μείνει και θα τον λατρέψουν όσοι δουν την ταινία. (6/10)
Blue Ruin
Χαμηλών τόνων νεο-nouar thriller εκδίκησης με πινελιές μαύρου χιούμορ, το Blue Ruin ακολουθεί την επιστροφή ενός παράξενου τύπου στα πάτρια εδάφη με σκοπό να προστατέψει την οικογένεια του και με συνέπεια μια τρελή αλληλουχία συμβάντων… Ευθύ αλλά όχι απλοϊκό, περίεργο και σκοτεινό αλλά προσεγμένο και όχι fake στυλιζαρισμένο, ανεξάρτητο indie αξιοπερίεργο… (* Επίσης “σπουδαία έμπνευση” η ελληνική απόδοση του τίτλου ως Τα Ερείπια Είναι Πάντα Θλιμμένα! Διότι ακόμα και τα ερείπια δικαιούνται να feeling blue!) (6/10)
Vi Ar Bäst! (We Are The Best!)
Ο Lukas Moodysson (Fucking Åmål, Lilya 4-Ever) ξαναχτυπά, αυτή τη φορά με κάτι πιο ήπιων τόνων… Στην ‘80s Στοκχόλμη τρία νεαρά κορίτσια σχηματίζουν ένα punk συγκρότημα για να βρουν έτσι ένα τρόπο να ξεσπάσουν και να δείξουν την εφηβική αντίδραση τους σε οικογένεια, σχολείο και όσους επιμένουν πως το punk έχει πεθάνει… Feel-good και νοσταλγικό βρίσκει στόχο, συνδυάζοντας εύστοχα την ενηλικίωση των τρομερών πρωταγωνιστριών με κάποια σοβαρά θέματα, χωρίς να βγαίνει ως διδακτικό ή πομπώδες. (6/10)
