Στο πιο δυναμικό Athens Pride που έγινε ποτέ, έβρισκες τη συγκίνηση σε απλές φράσεις, σε ανεπαίσθητες στιγμές και στο ζεστό βλέμμα της άλλης ή του άλλου.
Μπορεί να φωνάξαμε τα δικαιώματά μας, να τα περπατήσαμε στο φως της ημέρας, να γιορτάσαμε και να χορέψαμε μέχρι τις πρώτες πρωινές ώρες, ωστόσο υπήρχαν και στιγμές που μας άγγιξαν, στιγμές που δεν μπορέσαμε να κρατήσουμε ένα δάκρυ, που στεκόταν εκεί για ώρα και τελικά κύλησε το άτιμο, στιγμές που σφίχτηκε η καρδιά μας από συγκίνηση και που χαμογελάσαμε με ευγνωμοσύνη.
Μία σπουδαία μάνα
Τα λόγια μία μητέρας, που προσπαθούσε να εξηγήσει όλους τους λόγους για τους οποίους ήταν εκεί μαζί μας, με την οργάνωση Υπερήφανοι Γονείς και μετά ήθελε να μας δώσει δύναμη και κουράγιο. Εκείνη την στιγμή καταλαβαίνει κανείς πώς μια απλή φράση αγάπης κι αποδοχής έχει την πλέον κατάλληλη δοσολογία μαγικής δύναμης που απαιτείται για να μαλακώσει κάτι δικό σου: «Οι αγάπες είναι πολλές, δεν μπαίνουν σε ένα κουτί, είναι όλες διαφορετικές. Είστε όλες παιδιά μας» .
Μία σπουδαία ακτιβίστρια
Πρώτη φορά στο Σύνταγμα και μία σπουδαία ακτιβίστρια έλειπε. Η ανακοίνωση, ότι το φετινό Athens Pride, ήταν αφιερωμένο στην ΛΟΑΤΚΙ αγωνίστρια του φεμινιστικού λεσβιακού ακτιβισμού, την Ευαγγελία Βλάμη, που δεν ήταν φέτος μαζί μας για να αγωνιστεί και να γιορτάσει. H Andrea Gilbert μας συγκίνησε με τα λόγια της για την ακτιβίστια, που με περισσότερα από 40 χρόνια ενεργούς συμμετοχής, χάραξε τον δρόμο για την κοινότητά μας με αγώνα, θάρρος, τόλμη κι αποφασιστικότητα. Για να μπορούμε σήμερα να είμαστε στο Σύνταγμα και να είμαστε περισσότερες/οι από ποτέ!
Ένα ήσυχο άρμα
Ξεχώριζε από τα άλλα. Ήταν το πιο ήσυχο άρμα. Στολισμένο και χωρίς καθόλου κόσμο. Ένα άρμα με πολύχρωμα μπαλόνια, σκέτο, που μας θύμισε, ότι το Athens Pride δημιουργεί χώρο σ’ όσες κι όσους δεν μπορούσαν να είναι μαζί μας. Αυτό το άρμα, μπορεί με μία πρώτη ματιά να φαινόταν αλλόκοτο κι άδειο, αλλά αν το κοιτούσες λίγο πιο προσεκτικά έβλεπες καθαρά, ότι ήταν γεμάτο συναισθήματα: παλιά, τωρινά και καινούργια, που τα πήρε και τα παρέλασε μόνο του στο φως του ήλιου. Στο πλάι του ήταν γραμμένο το εξής:
“Στα οικογενειακά τραπέζια, μια άδεια καρέκλα συμβολίζει τα μέλη που δεν μπορούν να είναι εκεί. Σήμερα, είναι η δικιά μας οικογενειακή γιορτή κι αυτό είναι για τα μέλη της δικής μας οικογένειας που δεν είναι μαζί μας.” Πολιτική Ομάδα Athens Pride 2017.
Μία στιγμή σιγής
Όταν είχαν γίνει πια όλα όσα προστάζει ένα επιτυχημένο Pride, κάναμε ενός λεπτού σιγή. Όλες κι όλοι, γι’ αυτά τα 60 δευτερόλεπτα, βρεθήκαμε νοερά κοντά στους ανθρώπους, που δεν είναι πια μαζί μας, αλλά είναι στις καρδιές μας. Λευκά φωτεινά φαναράκια στόλισαν τον ουρανό και σιγά σιγά πέταξαν ελεύθερα με τον δροσερό αέρα, που λες και μας ψιθύριζε σιγανά: “Μπράβο σας! Συνεχίστε, μην σταματάτε!”
