Αφού έγραψε ιστορία στα βραβεία Grammy, η τραγουδίστρια του «Denial is a River», Doechii, μίλησε ανοιχτά για τον έντονο εκφοβισμό που είχε βιώσει ως παιδί και το πώς η ενσωμάτωση μιας ραπ περσόνας τη βοήθησε να προχωρήσει.
TW: Αυτοκτονικές σκέψεις
Η Doechii, της οποίας το όνομα είναι Jaylah Ji’mya Hickmon, έχει μιλήσει στο παρελθόν για το πώς εμπνεύστηκε το ψευδώνυμό της. Σε συνέντευξή της στο Vulture το 2022, εξήγησε ότι έγραψε το όνομα στο ημερολόγιό της κατά τη διάρκεια μιας περιόδου κατάθλιψης. «Απλώς μου ήρθε», θυμήθηκε. «Μπορεί η Jaylah να δέχτηκε μπούλινγκ, αλλά αποφάσισα ότι η Doechii δεν θα ανεχόταν αυτές τις μαλακίες. Όλη μου η στάση ήταν διαφορετική. Μου έμεινε».
Αλλά αποδεικνύεται ότι οι λεπτομέρειες αυτής της ιστορίας είναι πολύ πιο σκοτεινές, όπως αποκάλυψε πρόσφατα η Doechii σε μια νέα συνέντευξη στο Dazed.
«Είχα φτάσει σε ένα σημείο που σκεφτόμουν να αυτοκτονήσω, επειδή το μπούλινγκ ήταν τόσο άσχημο», εξήγησε. «Τότε συνειδητοποίησα κάτι: Δεν θα το κάνω, γιατί όλοι θα έχουν την ευκαιρία να ζήσουν κι εγώ θα είμαι η πεθαμένη».
«Με έκανε να συνειδητοποιήσω ότι είχα φτάσει σε ένα σημείο όπου σκεφτόμουν να αφαιρέσω τη ζωή μου εξαιτίας του τι σκέφτονταν οι άλλοι άνθρωποι για μένα», συνέχισε «και συνειδητοποίησα, “Εντάξει, τι πραγματικά θεωρώ σημαντικό; Τι θέλω εδώ;”. Είχα αυτή τη συνειδητοποίηση αρκετά νωρίς, και αυτό γέννησε τη Doechii».
Τώρα, η Doechii όχι μόνο είναι ζωντανή αλλά επίσης θριαμβεύει. Η ράπερ έγραψε ιστορία ως η τρίτη γυναίκα που κερδίζει το βραβείο Grammy για το Καλύτερο Ραπ Άλμπουμ, για το μιξτέιπ της του 2024 «Alligator Bites Never Heal».
Αναπολώντας εκείνη τη στιγμή, η Doechii περιέγραψε το πόσα πράγματα ένιωθε, καθώς η κατάκτηση του βραβείου ήρθε επίσης μετά από μια δύσκολη περίοδο άγχους και σκληρής δουλειάς. «Η στιγμή που προηγήθηκε της κατηγορίας για την οποία ήμουν ενθουσιασμένη – καλύτερο ραπ άλμπουμ – και η στιγμή που η Cardi B παρουσίαζε το βραβείο και άνοιξε τον φάκελο… τότε ήταν που όλα τα νεύρα μου ήταν κάπως, “Ω Θεέ μου, δεν μπορώ! Δεν ξέρω τι θα συμβεί τώρα“», θυμήθηκε.
«Και τότε όλα τα συναισθήματα που ένιωθα ότι είχαν συσσωρευτεί τους τελευταίους δύο μήνες – επειδή δούλευα τόσο σκληρά και είμαι τόσο κουρασμένη – απλά με κατέλαβαν, και όλα έκλεισαν τον κύκλο τους. Ήταν τρελό. Ένιωθα σαν να βρισκόμουν σε όνειρο».
