Μια εκ των πρωταγωνιστών της παράστασης «Η Κληρονομιά μας», η Αλεξάνδρα Σακελλαροπούλου, μίλησε για τις ομοφοβικές αντιδράσεις που έχουν προκληθεί, αναρωτώμενη γιατί όλοι αυτοί δεν βγήκαν να διαμαρτυρηθούν για τις γυναικοκτονίες.
Η παράσταση, η οποία βασίζεται στο πολυβραβευμένο έργο του Αμερικανού συγγραφέα Μάθιου Λόπεζ, αφηγείται την ιστορία μιας παρέας γκέι ανδρών στη Νέα Υόρκη, στα τέλη της δεκαετίας του 2010. Τρεις γενιές συνυπάρχουν: αυτή που ανδρώθηκε στις αρχές του 20ού αιώνα, η μετέπειτα γενιά της δεκαετίας του 1980, η οποία μεγάλωσε μέσα στην καρδιά της επιδημίας του AIDS, και η σημερινή γενιά ανδρών.
Ωστόσο, παρά την βαθιά ανθρώπινη και συγκινητική διάσταση της παράστασης, πολλοί είναι αυτοί που βγήκαν – ιδίως από τον χώρο της εκκλησίας – και αντέδρασαν λόγω του γκέι περιεχομένου της.
Απαντώντας στις ομοφοβικές αυτές αντιδράσεις, η Αλεξάνδρα Σακελλαροπούλου είπε: «Αυτοί όλοι οι μάγκες που έχουν θέμα που ανεβάζουμε ένα έργο με ομοφυλόφιλους, γιατί δεν βγήκαν να διαμαρτυρηθούν για τους λεβέντες άνδρες που σκοτώνουν τόσες γυναίκες κάθε τρεις και λίγο ή που πέταξαν ζωντανό το κορίτσι από τα βράχια, την Τοπαλούδη;
«Γιατί δεν μιλάνε για αυτούς τους παιδεραστές που κλείνουν ραντεβού με κοριτσάκια που εκδίδονται από την ίδια τους την οικογένεια; Γιατί δεν μιλάνε για τον ανώμαλο στη Γαλλία που νάρκωνε την ηλικιωμένη κυρία του (σ.σ. Πελικό) και πήγαιναν άλλοι “λεβέντες άνδρες” πάλι;».
Και πρόσθεσε: «Πολλά είναι τα εγκλήματα πια, δυστυχώς, από τους άνδρες και κάποτε επίσης θα ήταν αρκετά, δεν υπήρχε όμως η τηλεόραση για να τα προβάλλει. Αλλά δεν τους βλέπω να σκιάζονται και να λένε “ωπα, πού πάμε;“».
Ενώ την ίδια στιγμή αντιδρούν για την παράσταση, η οποία, όπως είπε και η πρωταγωνίστρια, είναι «ένα έργο γεμάτο αγάπη».
Σε άλλο σημείο της συνέντευξή της, η Αλεξάνδρα Σακελλαροπούλου είπε ότι «το θέατρο και οι τέχνες γενικά» χρωστάνε στην γκέι κοινότητα.
