Ολυμπιονίκης, αθλητής, οροθετικός, gay, επαναστάτης, σύζυγος… Χωρίς τέλος φαντάζουν οι λέξεις που συναντάς στο διαδίκτυο, όταν ξεκινάς να ψάχνεις για τον Greg Louganis. Και είναι λογικό αν το καλοσκεφτείς, μιας και ο ίδιος ποτέ δεν περιορίστηκε σε κάποια συγκεκριμένη ιδιότητα ή ταμπέλα, ενώ ανέκαθεν προσπαθούσε να ζήσει μια ζωή απαλλαγμένη από στερεοτυπικές αντιλήψεις και κοινωνικά ταμπού.
Στις 16 Σεμπτεμβρίου ο Greg Louganis θα επισκεφθεί την Αθήνα σε μια εκδήλωση με τίτλο :«Βγαίνοντας στην Επιφάνεια – H ιστορία του Greg Louganis». Η διοργάνωση ανήκει στη Μ.Κ.Ο “Κέντρο Ζωής” που στηρίζει τα οροθετικά άτομα στην Ελλάδα σε συμπαραγωγή με το Μegaron Plus. Πρόκειται για τη βιωματική αφήγηση του ίδιου για την πορεία και το έργο του σε μια προσπάθεια να μεταφέρει, τις δυσκολίες μέσα από ένα ισχυρό γεγονός, αλλά και να καταπολεμήσει το στίγμα και τις διακρίσεις, σε μια εποχή που ο περισσότερος κόσμος δεν γνώριζε τι είναι o HIV/ΑIDS.
Εμείς συναντήσαμε τον ελληνικής καταγωγής ολυμπιονίκη με μια διάθεση να τον ανακρίνουμε. Όχι, δεν πρόκειται να σταθούμε στα γνωστά. Εξάλλου η ιστορία του είναι λίγο πολύ γνώριμη. Θέλουμε να πάμε λίγο παραπέρα. Να τον γνωρίσουμε πραγματικά!!!
Κάπως έτσι ξεκινά η ιστορία του…
Γεννήθηκα στα νησιά Σαμόα. Όταν ήμουν εννέα μηνών με υιοθέτησε ένας Έλληνας πατέρας και μια Σκοτσέζα- Ιρλανδή μητέρα. Όταν πήγα στο σπίτι στην Καλιφόρνια ήταν η περίοδος που η αδερφή μου – υιοθετημένη και αυτή- άρχιζε τον χορό και τα ακροβατικά. Όταν ήμουν 18 μηνών, τρύπωσα μέσα στο στούντιο και άρχιζα να μιμούμαι ότι έκαναν και η δασκάλα της με άφησε να μείνω. Η πρώτη που εμφάνιση στη σκηνή ήταν στα 3 μου. Τραγούδησα το “Dancce With Me” και έκανα και ένα νούμερο. Λίγο μετά από αυτό απέκτησα σύντροφο στην σκηνή και αρχίσαμε να πηγαίνουμε σε εκδηλώσεις, κάνοντας παραστάσεις, μέχρι που γίναμε 6 ετών και μπορούσαμε να λάβουμε μέρος σε διαγωνισμούς. Μετά γραφτήκαμε σε μαθήματα γυμναστικής. Όταν φτιάξαμε την πισίνα στην πίσω αυλή, προσπαθούσα να κάνω κάποιες από τις ασκήσεις στη σανίδα. Η μητέρα μου δεν ήθελε να σκοτωθώ και εκείνο το καλοκαίρι με έγραψε κολύμβηση. Ήμουν στα 8. Έτσι ξεκινά η ιστορία μου στην κατάδυση!
Έκτοτε ο ίδιος κατακτά τον χώρο του αθλητισμού και γίνεται ένας από τους πιο γνωστούς και καταξιωμένους αθλητές-ολυμπιονίκες της κατάδυσης. Ως ανοιχτά gay, τον ρωτάμε αν φοβήθηκε ποτέ ότι ο σεξουαλικός του προσανατολισμός θα μπορούσε να σταθεί εμπόδιο στη ζωή του και στην καριέρα του.
Δεν το είχα σκεφτεί πολύ, μιας και μεγάλωσα σε ένα πολύ δυναμικό σπιτικό και ήμουν ο εαυτός μου. Είχα υποστεί εκφοβισμό και πειράγματα στο σχολείο, όσο μεγάλωνα, και σκεφτόμουν ότι θα ήταν καλύτερο να έκρυβα το τι ήμουν. Μετά βρήκα άλλα gay άτομα στο Πανεπιστήμιο στο Μαϊάμι και τότε είναι που ξεκίνησα τη διαδικασία του να αποδεχτώ το ποιος ήμουν. Ήμουν “ανοιχτός” στη οικογένεια και τους φίλους. Το 1984 υπέγραψα με το πρακτορείο William Morris Agency και μου ζήτησαν να κρατήσω χαμηλούς τόνους για την προσωπική μου ζωή. Οπότε ήταν η πολιτική μου να μην μιλάω για την προσωπική μου ζωή σε άτομα των media”.
Πότε είναι που αποφάσισες να μιλήσεις ανοιχτά; Σε ποιο άτομο το είπες πρώτα;
Το coming out είναι μια διαδικασία που δεν γίνεται μέσα σε μια νύχτα ή μια φορά, συμβαίνει συνέχεια. Το πρώτο πάντως άτομο ήταν ένας Καναδός αθλητής στην κατάδυση, όταν ήμουν στους πρώτους μου Ολυμπιακούς το 1976. Ήμουν 16! Αφού του το είπα, δεν ήθελε να βρεθεί μαζί μου σε ένα δωμάτιο ώστε να μπορέσω να του μιλήσω. Ένιωσα μόνος και απομονωμένος και πήρα το μήνυμα ότι θα έπρεπε να κρύψω το ποιος ήμουν και να είμαι προσεκτικός με το ποιον το μοιράζομαι.
Η συζήτηση περνά στην περίοδο που του ανακοινώνεται ότι είναι οροθετικός. Τον ρωτάμε για τις πρώτες του σκέψεις.
Ήταν στις αρχές του 1988, έξι μήνες πριν τους Ολυμπιακούς Αγώνες. Εκείνη την εποχή ο κόσμος πίστευε ότι η ιστορία του HIV/AIDS ήταν στην ουσία θανατική ποινή. Οι πρώτες μου σκέψεις ήταν να τα μαζέψω και να επιστρέψω στο σπίτι μου στο Μαλιμπού, να κλειδώσω τις πόρτες και να περιμένω να πεθάνω. Ο γιατρός μου όμως με έπεισε να συνεχίσω την προπόνηση στην Φλόριντα, θα φρόντιζε εκείνος για όλα τα ιατρικά θέματα και γενικά ότι θα ήταν καλύτερο για την υγεία μου να προπονούμαι μιας και ήμουν σε καλή κατάσταση για να λάβω μέρος στην Ολυμπιακή ομάδα και πιθανότατα να κερδίσω δύο ακόμη μετάλλια.
Αναρωτιόμαστε τι είναι τελικά ποιο δύσκολο. Να μιλά κανείς για τον σεξουαλικό του προσανατολισμό ή για τον HIV;
“Θα έλεγα για τον HIV. Πολλοί τότε ήταν που έλεγαν ότι “ο ΗΙV σκοτώνει τα “σωστά” άτομα… τους χρήστες ναρκωτικών, τις πόρνες και τους gay άνδρες”. Υπήρχε τόσο πολύ στίγμα γύρω από τον ΗΙV, εκείνη την εποχή στις ΗΠΑ…”
Θεωρείς ότι υπάρχει ακόμα αυτό το στίγμα; Που στέκεσαι εσύ απέναντι σε αυτό;
Ναι υπάρχει ακόμη, αλλά πιστεύω ακόμα ότι το προκαλούμε εμείς οι ίδιοι, εξ αιτίας των δικών μας φόβων. Για αυτό θα ενθάρρυνα τους άλλους να βρουν μια ομάδα υποστήριξης ή έμπιστους φίλους για να το μοιραστούν. Όταν μπορείς να είσαι αληθινά ειλικρινής με ένα άλλο άτομο μπορείς να είσαι αληθινά ελεύθερος. Σε όλα χρειάζεται εξάσκηση και δεν γίνεται μέσα σε μια νύχτα. Ίσως λάβεις και κάποιες δυσάρεστες αντιδράσεις αλλά “Η αλήθεια θα σε ελευθερώσει”! Σήμερα, παίρνω τα HIV φάρμακα μου κάθε πρωί και κάθε απόγευμα και βγαίνω στην επιχείρηση που ονομάζεται ζωή. Νομίζω ότι έμαθα να εκτιμώ περισσότερο τη ζωή. Ζώντας με τους όρους που μου θέτει και διατηρώντας τις προοπτικές για το τι είναι σημαντικό για εμένα.
Θεωρείς σημαντικό προσωπικότητες σαν και εσένα να μιλούν για τέτοια θέματα;
Ο καθένας, διάσημος ή μη έχει τι δική του πορεία, οπότε τιμώ και σέβομαι την πορεία των άλλων.
Μίλα μας λίγο για τη ζωή σου σήμερα, για τον γάμο σου…
Είναι απίθανο το ότι μπόρεσα να παντρευτώ νόμιμα με τον σύντροφο της ψυχής μου στην πολιτεία που γεννήθηκα. Προσθέτει ένα βάρος και μια διάσταση που δεν πίστευα ότι είναι δυνατή.Δυστυχώς στην Ελλάδα αντίστοιχα ζευγάρια δεν απολαμβάνουν αυτό το δικαίωμα.
Ξέρεις κάτι. Η αγάπη είναι αγάπη και δεν μπορεί να καθοδηγείται από κάποια νομοθεσία, μόνο από την καρδιά. Συνεχίστε να πολεμάτε για τα ανθρώπινα δικαιώματα. Γιατί είμαστε άνθρωποι και μας αξίσουν ίσα δικαιώματα.
Αν έδινες εσύ έναν τίτλο στη ζωή σου, ποιος θα ήταν αυτός;
Ελεύθερη πτώση σε ένα καταπληκτικό ταξίδι!
(Η συνέντευξη φιλοξενήθηκε στο τεύχος 63 του antivirus magazine)
