Η διεύθυνση σε ένα γυμνάσιο στην Κορεά θέλησε να ανακαλύψει τις δύο μαθήτριες, οι οποίες σύμφωνα με τις φήμες, είχαν συνάψει σχέση. Για να το πετύχει αυτό διεξήγαγε μια έρευνα, ρωτώντας τους μαθητές του σχολείου σχετικά με την ομοφυλοφιλία. Απώτερος βέβαια στόχος ήταν να ξεσκεπάσουν τις νεαρές λεσβίες.
Σύμφωνα με την έρευνα, οι μαθητές έπρεπε να απαντήσουν για το τι πιστεύουν για την ομοφυλοφιλία, για το αν θεωρούν ότι υπάρχουν ομοφυλόφιλοι στο σχολείο και για το ποια τάξη θεωρούσαν ότι είχε τους περισσότερους ομοφυλόφιλους μαθητές.
Τους είχαν βέβαια ενημερώσει ότι θα τηρηθεί απόλυτη ανωνυμία και ότι ο στόχος ήταν να δημιουργηθεί ένα ασφαλές και υγιές περιβάλλον.
Η έρευνα κατέληγε με της εξής ερώτηση: “Ποια μέτρα πρέπει να λάβει το σχολείο για την τιμωρία των ομοφυλόφιλων;”
Ένας από τους μαθητές, απάντησε:
“Κανένα. Η ομοφυλοφιλία αποτελεί προσωπικό χαρακτηριστικό για έναν μαθητή και για αυτό το σχολείο δεν πρέπει να παρεμβαίνει. Η έρευνα που αποσκοπεί στην τιμωρία αυτών των ατόμων, είναι παράλογη. Όπως οι εσωστρεφείς άνθρωποι χρειάζονται περισσότερο χρόνο από τους άλλους για να δημιουργήσουν κοινωνικές σχέσεις και όπως αυτοί που θέλουν να είναι πολύ καθαροί καθαρίζουν περισσότερο, έτσι και η ομοφυλοφιλία αποτελεί μια ιδιαίτερη τάση ενός ατόμου.
Πριν προσπαθήσετε να φτιάξετε ένα υγιές περιβάλλον, το σχολείο θα πρέπει να ασχοληθεί με το νοητικό του επίπεδο, μιας και αποτελεί το εκπαιδευτικό περιβάλλον για τους μαθητές. Πριν από λίγο το σχολείο εγκατέστησε λευκούς πίνακες τελευταίας τεχνολογίας και φύτεψε νέο γρασίδι στο γήπεδο για να δείχνει πιο προοδευτικό. Επίσης στο διαγώνισμα έκθεσης κατέδειξε τα σύγχρονα καθημερινά προβλήματα που προκύπτουν από τις διακρίσεις. Και η προτροπή ήταν να γίνει με βάση την ανισότητα των φύλων.
Αυτή η έρευνα, ικανή να γεμίσει άμεσα τον κάδο σκουπιδιών, έχει μια πρωτόγονη αντίληψη και δημιουργεί διακρίσεις. Δεν μπορεί να είναι πιο παράδοξο όλο αυτό…”
