#BisexualityAwarnessDay: «Θέλω να καταλάβετε καλύτερα την bisexual ταυτότητα»

23/09/2020

Κάθε χρόνο, η 23η Σεπτεμβρίου γιορτάζει την Ημέρα Ενημέρωσης και Ευαισθητοποίησης της Αμφιφυλοφιλίας. Οι κυριότεροι λόγοι για τον εορτασμό αυτής της ημέρας είναι να αναγνωρίσουμε, να γιορτάσουμε και να «γνωρίσουμε» την αμφιφυλοφιλική ταυτότητα.

Γράφει η Priyanka Chakrabarty για το shethepeople

Τι είναι η αμφισεξουαλικότητα;

“Πέρασα ένα μεγάλο μέρος της ενηλικίωσής μου πεπεισμένη ότι ήμουν straight. Τότε ήρθε η Μ. και τα πράγματα άλλαξαν. Η Μ. και εγώ είμαστε φίλες για πάνω από έξι χρόνια τώρα. Οι φίλοι μας συχνά παρατηρούσαν ότι ήμασταν “λίγο πολύ κοντά”. Δεν ενοχλούσε καμία από εμάς και γελούσαμε μ’αυτό. Ήμασταν φίλες που ενδιαφέρονταν βαθιά για ζητήματα φιλοσοφίας και διαβάζαμε πολύ. Γράφαμε επίσης ‘κακή ποίηση΄, που διαβάζαμε η μία στην άλλη. Μια μέρα και οι δύο ξυπνήσαμε συνειδητοποιώντας ότι υπάρχει μια αναμφισβήτητη έλξη. Για πρώτη φορά κοιτάξαμε η μία την άλλη και φωνάξαμε τη λέξη “αμφιφυλόφιλη” δυνατά. Και οι δύο ανακαλύψαμε τη σεξουαλικότητά μας. Σιγά σιγά ξεκινήσαμε να λέμε τη λέξη όλο και πιο συχνά, μέχρι που έφτασε να είναι η θαλπωρή μας –it felt like home.”

Η αμφιφυλοφιλία χρησιμοποιείται για να περιγράψει ένα άτομο που ελκύεται από περισσότερα από ένα φύλα. Η έλξη μπορεί να είναι σεξουαλική, συναισθηματική ή ρομαντική. Ως εκ τούτου, ως γυναίκα εάν ελκύομαι τόσο από τους άνδρες όσο και από τις γυναίκες, συναισθηματικά, σεξουαλικά ή / και ρομαντικά, τότε είμαι αμφιφυλόφιλο άτομο. Τώρα, ένας κοινός μύθος που σχετίζεται με αυτού του είδους την έλξη είναι ότι ένα αμφιφυλόφιλο άτομο προσελκύεται εξίσου και από τα άλλα φύλα. Αυτό μπορεί να μην είναι πάντα αλήθεια.

Η αμφιφυλοφιλία, όπως και οι περισσότεροι σεξουαλικοί προσανατολισμοί, είναι ένα φάσμα. Υπάρχουν διάφορες αποχρώσεις και βαθμοί στους οποίους οι άνθρωποι βιώνουν αμφιφυλοφιλία. Ως αμφιφυλόφιλη γυναίκα ελκύομαι συναισθηματικά και ρομαντικά τόσο από τους άνδρες όσο και για τις γυναίκες, αλλά δεν αισθάνομαι καμία σεξουαλική έλξη για κανένα από τα δύο φύλα. Ωστόσο, ένα bisexual άτομο που ήθελε να παραμείνει ανώνυμο περιγράφει την αμφισεξουαλικότητά του ως, “Ελκύομαι σεξουαλικά από άνδρες, αλλά αισθάνομαι μια πιο ρομαντική σύνδεση με τις γυναίκες.”

Η εξερεύνηση των διαφόρων αποχρώσεων του φάσματος της αμφιφυλοφιλίας είναι σε μεγάλο βαθμό ένα ταξίδι που γίνεται πιο σαφές για τα άτομα καθώς συνεχίζουν να εξερευνούν και να ανακαλύπτουν.
“Όχι, δεν είναι μία φάση”

Κάθε queer άτομο, ανεξάρτητα από τον σεξουαλικό του προσανατολισμό, αντιμετώπισε το σχόλιο “είναι μια φάση“. Αυτή η παρατήρηση προέρχεται από βαθιά ριζωμένες έννοιες περί μιας “σωστής” επιθυμίας, η οποία θεωρείται η επιθυμία για το αντίθετο φύλο. Οτιδήποτε αντιτίθεται σ’αυτόν τον κανόνα ονομάζεται φάση, η οποία στη συνέχεια “θα περάσει” και η “φυσιολογική” επιθυμία θα αποκατασταθεί. Ακόμα και σήμερα, καλοί φίλοι μου, μού έχουν πει συχνά ότι βιώνω την αμφιφυλοφιλία ως φάση γιατί δεν έχω γνωρίσει το σωστό άτομο. Μια τέτοια δήλωση είναι αφελής διότι αρνείται σε ένα άτομο την αυτενέργεια του σεξουαλικού του προσανατολισμού. Η σεξουαλικότητα είναι ρευστή όπως είναι και ο σεξουαλικός προσανατολισμός.

Αμφί-διαγραφή, αμφί-φοβία και επιβεβαίωση της αμφιφυλόφιλης ταυτότητας.

Η αμφί-διαγραφή είναι το φαινόμενο της διαγραφής της αμφιφυλόφιλης ταυτότητας χαρακτηρίζοντας το αμφιφυλόφιλο άτομο ως “μπερδεμένο”. Αυτή η επισήμανση του αμφιφυλόφιλου ατόμου ως “μπερδεμένη” προέρχεται τόσο από την queer κοινότητα όσο και έξω από αυτήν. Τα αμφιφυλόφιλα άτομα μερικές φορές απεικονίζονται ως άνθρωποι που αμφιβάλλουν σχετικά με το αν είναι ετεροφυλόφιλοι / λεσβίες / γκέι. Αυτό οδηγεί στην αορατότητα των αμφιφυλόφιλων ατόμων που παραμένουν εκτός από τον διάλογο που αφορά το queerness και τις σεξουαλικές ταυτότητες απλώς και μόνο επειδή απουσιάζει η κατανόηση των λεπτών διαφορών της ταυτότητάς τους.

Η αμφί-διαγραφή οδηγεί σε αμφί-φοβία, η οποία ουσιαστικά πρόκειται για μίσος ή προκατάληψη που έχει στόχο τους αμφιφυλόφιλους ανθρώπους λόγω της ταυτότητάς τους. Συχνά, τα bi άτομα δέχονται το σχόλιο ότι δεν είναι “αρκετά queer” αν βγαίνουν με άτομο αντίθετου φύλου. Δεδομένου του ότι αυτή ετικέτα σχετίζεται τόσο έντονα με τα αμφιφυλόφιλα άτομα, η προκατάληψη που σχετίζεται με αυτό είναι ότι πολλές φορές δεν γνωρίζουνσε ποια πλευρά του φράχτη” βρίσκονται.

“Γιατί όλο αυτό έχει σημασία;”

Το να είσαι μια αμφιφυλόφιλη γυναίκα σε έναν κόσμο που επικυρώνει μόνο ένα είδος σεξουαλικού προσανατολισμού, είναι μερικές φορές εντελώς τρομακτικό. Αν η αμφιφυλοφιλία δεν είναι αρκετά “έντονη”, το να εξηγήσεις το στρώμα της ασεξουαλικότητας γίνεται ακόμα πιο περίπλοκο. Στην κουλτούρα μας, η αγάπη, το σεξ και η οικειότητα είναι αλληλένδετα και εμπλέκονται μεταξύ τους. Το να φανταστούμε τρόπους αγάπης, διαβίωσης και queer ζωής σε έναν κόσμο που έχει μάθει να είναι ετεροκανονικός απαιτεί επιβεβαίωση από συστήματα υποστήριξης, ακόμη κι από τον εαυτό μας.

Αυτήν την Ημέρα Ενημέρωσης για την Αμφιφυλοφιλία θέλω απλώς να πω ότι, και αυτό που νιώθετε και από ποιο άτομο ελκύεστε, είναι όλα έγκυρα. Παρά το τι θέλει να σας κάνει να πιστέψετε για τον εαυτό σας ένας κόσμος που έχει εμμονή με την ετεροκανονικότητα.

Έχεις σημασία, έχω σημασία, όλ@ είμαστε queer και αμφιφυλόφιλ@ ώστε να μην χρειάζεται να εξηγήσουμε την ταυτότητά μας. Στο τέλος της ημέρας, το queerness δεν αφορά με ποιο άτομο βγαίνετε ή κοιμάστε, αλλά ποιος/α/ο ή τι σας κάνει να νιώθετε πιο κοντά στον αυθεντικό εαυτό σας.

Τόνια Στεργίου

Όταν αναλογίζομαι τον εαυτό μου μικρό, αυτό που θυμάμαι πιο έντονα είναι πως μου άρεσε να γράφω. Οι πρώτες μου αναμνήσεις έχουν να κάνουν με ένα κάπως αυτάρεσκο κοριτσάκι να δηλώνει ευθαρσώς: “Εγώ όταν μεγαλώσω θα γίνω συγγραφέας και θα μοιράζω αυτόγραφα στους θαυμαστές μου.” Μεγαλώνοντας όμως οι τάσεις ναρκισσισμού μου ευτυχώς με εγκατέλειψαν κι άρχισα να σκέφτομαι πιο συλλογικά. Βρέθηκα έτσι λίγα χρόνια αργότερα να σπουδάζω Διεθνείς Σχέσεις στο Πάντειο Πανεπιστήμιο και να σπάω κάθε μέρα το κεφάλι μου πώς να κάνω αυτόν τον κόσμο λίγο καλύτερο. Η πολλή σκέψη με οδήγησε σε πρώτη φάση στο Antivirus, το οποίο έχει καταλήξει να είναι κάτι σαν οικογένεια για μένα. Εδώ θα με βρείτε να γράφω ό,τι με προβληματίζει, ό,τι με θυμώνει κι ό,τι με λυτρώνει. Έχω αδυναμία στις δυναμικές ιδέες, στους ακομπλεξάριστους ανθρώπους και στα βιβλία. Απεχθάνομαι τον ρατσισμό, τις δογματικές απόψεις και το να μην έχω έμπνευση όταν τη χρειάζομαι. Τώρα αν θελήσετε κάποια στιγμή να μου μεταφέρετε κι εσείς τις ιδέες σας ή να κάνετε κάποια σχόλια, θα με βρείτε στα κοινωνικά δίκτυα. Εναλλακτικά μπορείτε να μου προσφέρετε καφέ ή σοκολάτα και θα τα βρούμε.




Δες και αυτό!