«Θυμάμαι μια φίλη μου να με ρωτά για το πώς θα αντιδρούσε ο Ζαχαρίας αν ήμουν εγώ στη θέση του και εκείνος έμενε πίσω. Δεν της απάντησα αμέσως. Μετά από λίγες μέρες την κάλεσα στο τηλέφωνο. “Nομίζω ότι αυτό το ‘κλωτσιές με 12ποντα να βάλετε μυαλό’, o Ζαχαρίας θα το είχε κάνει σίγουρα πράξη”, της είπα.»
Ο Τέλης Ράπτης είναι μέλος της πρωτοβουλίας «Justice For Zak/Zackie», ενώ υπήρξε για χρόνια σύντροφος του Ζακ Κωστόπουλου. «Την εμπιστεύεσαι τη δικαιοσύνη τελικά;», είναι το πρώτο σχόλιο που μου κάνει όταν τον ρωτάω για τη δίκη, η οποία πρόκειται να ξεκινήσει σε λίγες ώρες στο Μικτό Ορκωτό Δικαστήριο. «Έχουν περάσει τρία χρόνια από την ημέρα της δολοφονίας κι ακόμη τίποτα».
Η δολοφονία του Ζακ έφερε στην επιφάνεια όλη τη βιαιότητα που μπορεί να κρύβεται στην ελληνική κοινωνία με την απονομή δικαιοσύνης να αποτελεί ίσως την τελευταία ευκαιρία για την όποια λύτρωσή της. «Την εμπιστεύεσαι τη δικαιοσύνη τελικά;», αναρωτιέται για μία ακόμη φορά ο Τέλης. «Αν ναι, που είναι; τι παράδειγμα δίνει, μέχρι τώρα; Αν αύριο αποφασίσει κάποιος να σκοτώσει με τον ίδιο τρόπο που έγινε και στην περίπτωση του Ζακ, ποια θα είναι η ευθύνη της; Δημιουργεί υποσυνείδητα ένα κομμάτι ανομίας και το καλλιεργεί στην καθημερινότητά μας».
Κατά την εκδίκαση της υπόθεσης, οι σκηνές που όλες/οι έχουμε παρακολουθήσει (ξανά και ξανά) στα βίντεο που είδαν το φως της δημοσιότητας θα ζωντανέψουν και πάλι. Μαζί και οι πληγές που άνοιξαν. «Η δίκη αυτή, όταν ξεκινήσει, θα είναι μια μακρόσυρτη διαδικασία, με πολλούς μάρτυρες, πραγματογνώμονες, ειδικούς κτλ», είχε δηλώσει πριν έναν χρόνο στο Antivirus, η Κλειώ Παπαπαντολέων, εκ των δικηγόρων της υπόθεσης. «Θα είναι μια διαδικασία επώδυνη και δύσκολη, ιδίως για την οικογένεια του Ζακ και χρειάζεται αντοχή και ψυχραιμία». Ακόμα και έτσι όμως η οικογένεια είναι αποφασισμένη να το φτάσει μέχρι το τέλος. «Η δικαιοσύνη είναι το αίτημά μας», είχε αναφέρει στο περιοδικό, ο αδερφός του Ζακ, Νίκος Κωστόπουλος. «Ακόμα κι αν η απόφαση δεν είναι αυτή που θέλουμε εμείς θα συνεχίσουμε μέχρι να επιτύχουμε τη δικαίωση».
Πόσο εύκολο, όμως, είναι να επιτευχθεί αυτή η δικαίωση, όταν από την πρώτη κιόλας στιγμή έγιναν προσπάθειες συγκάλυψης των γεγονότων και όταν η υπόθεση -στην καλύτερη των περιπτώσεων- στερείται ουσιαστικής πολιτικής στήριξης; «Είναι ξεκάθαρες οι ευθύνες της πολιτείας», ξεκαθαρίζει ο Τέλης. «Μετά τη δολοφονία, η τότε Υπουργός Προστασίας του Πολίτη, Όλγα Γεροβασίλη, είχε πει ότι θα ρίξει άπλετο φως. Συναντήθηκε και με τις ΛΟΑΤΚΙ+ οργανώσεις και από κοντά μάς διαβεβαίωσε ότι είχε ξεκινήσει η ΕΔΕ για τους αστυνομικούς. Φυσικά, στη συνέχεια μάθαμε ότι δεν ήταν ΕΔΕ αλλά προανακριτική. Τρία χρόνια μετά και ακόμη δεν έχουμε το πόρισμα της ΕΔΕ. Πρόκειται για ξεκάθαρο εμπαιγμό», τονίζει ο Τέλης. Να σημειώσουμε εδώ ότι η καθυστέρηση της πειθαρχικής διαδικασίας των εμπλεκομένων αστυνομικών απασχόλησε και την Ευρωπαϊκή Επιτροπή κατά των Βασανιστηρίων (CPT), η οποία και το συμπεριέλαβε στην Έκθεσή της ζητώντας εξηγήσεις από το ελληνικό κράτος. «Δεν ξέρω γενικά αν το κράτος είναι έτοιμο να τα βάλει με το ίδιο του το παρακράτος», σημειώνει ο Τέλης. «Σκέψου ότι σήμερα έχουμε έναν υπουργό Υγείας, ο οποίος μέχρι πρόσφατα ήταν δικηγόρος των αστυνομικών, που κατηγορούνται στην υπόθεση του Ζαχαρία, ενώ ο μέχρι πρόσφατα βουλευτής της Νέας Δημοκρατίας, Κωνσταντίνος Μπογδάνος, έκανε κοινοποιήσεις στο Twitter από τον λογαριασμό του μεσίτη. Πώς να είσαι σίγουρος για τη δικαιοσύνη; Είναι, επίσης χαρακτηριστικό ότι τους πρώτους μήνες της υπόθεσης, δεν υπήρχε υποστήριξη από πολιτικά πρόσωπα. Μέχρι τουλάχιστον την ημέρα που βγήκαν καθαρές οι τοξικολογικές του Ζαχαρία. Έκτοτε είδαμε πολλούς πολιτικούς, από Ευρωβουλευτές μέχρι δημάρχους να λένε “ναι εμείς από τη πρώτη στιγμή υποστηρίζαμε ότι όσα λέγονται είναι ψέματα”. Όχι, δεν το έλεγαν από την πρώτη στιγμή. Το είπαν από τη στιγμή που ο ιατροδικαστής επιβεβαίωσε ότι ο Ζαχαρίας ήταν καθαρός. Εκείνη η μέρα, πάντως, ήταν η χειρότερη της ζωής μου». Ζητάω από τον Τέλη να μου εξηγήσει, τι εννοεί. «Γιατί εκείνη τη στιγμή μέσα στο πόρισμα αναφερόταν ότι επί 25λεπτά ο Ζακ έτρωγε ξύλο και το καταλάβαινε. Όλα αυτά τα λεπτά βίωνε τον θάνατό του».
Στην πρόσφατη εκδήλωση του ZackieOh Justice Watch, με τίτλο «Ο φόνος του/της Zackie Oh/Ζακ Κωστόπουλου, ο δημόσιος διάλογος και η Δικαιοσύνη», η ψυχολόγος και συνιδρύτρια του OrlandoLGBT+, Έλενα – Όλγα Χρηστίδη, αναφέρθηκε στο queer τραύμα και για στο πώς σχετίζεται με την απονομή δικαιοσύνης στην υπόθεση δολοφονίας του Ζακ.
«Η υπόθεση του Ζακ έχει τεράστια σημασία για τη ΛΟΑΤ+ κοινότητα», μας εξηγεί ο Τέλης. «Όχι μόνο γιατί άνηκε σ΄αυτή την κοινότητα, αλλά κυρίως γιατί η αντιμετώπιση που έλαβε από την κοινωνία σχετιζόταν με αυτές του τις ταυτότητες. Αν, για παράδειγμα, στο κοσμηματοπωλείο είχε μπει ένα ντερέκι, θα τον σκότωναν έτσι; Θέλω να σου πω ότι χρειάστηκε αρκετός καιρός για να μπορέσω να ξαναβγώ από το σπίτι, χωρίς να φοβάμαι. Χρειάστηκε αρκετός καιρός για να μπορέσω να κυκλοφορήσω μόνος. Πλέον όταν ακούω να γίνεται κάποια φασαρία δίπλα μου… φοβάμαι, παγώνω. Όλο αυτό το πράγμα σε τραυματίζει. Σε κάνει να πιστέψεις, ότι η φράση “το καλό πάντα νικά στο τέλος” δεν ισχύει τελικά».
Για τον συλλογικό αντίκτυπο που θα έχει η απόδοση δικαιοσύνης στην υπόθεση του Ζακ μιλά μας είχε μιλήσει και η Κλειώ Παπαπαντολέων: «Η απόδοση δικαιοσύνης στην υπόθεση αυτή είναι κρίσιμη για όλους μας, είτε το αντιλαμβανόμαστε είτε όχι. Ο Ζακ υπήρξε θύμα ενός βίαιου, κοινωνικού ρατσισμού. Αυτοί που έδρασαν και αυτοί που έβλεπαν, θεώρησαν ότι δεν είναι όλες οι ζωές άξιες να βιωθούν ούτε άξιες να προστατευτούν. Θεώρησαν ότι το δικαίωμα στη ζωή, στη ζωή και την αξιοπρέπεια, δεν ισχύει εξίσου για όλους. Μια συντεταγμένη, δημοκρατική Πολιτεία οφείλει να δώσει μια καθαρή απάντηση στις συμπεριφορές αυτές, χωρίς να αφήνει κανένα περιθώριο ανοχής στην άγρια αντικοινωνική βία και το λιντσάρισμα. Μόνο έτσι εμπεδώνεται το δικαίωμα στην ασφάλεια, το οποίο έχουμε όλοι αδιακρίτως. Η έννοια της ασφάλειας άλλωστε δεν εξαντλείται στην αστυνόμευση γύρω από δυο κεντρικές πλατείες της πρωτεύουσας. Έχει πολύ μεγαλύτερο βάθος και είναι το σύστοιχο της ελευθερίας».
Ρωτάω τον Τέλη, για τη δίκη και για το τι περιμένει απ΄αυτή; Απαντά με μια φράση: «να είναι δίκαιη». Λίγο πριν ολοκληρώσουμε τη συνέντευξη, αναρωτιέμαι αν υπάρχει κάτι, που θα ήθελε να προσθέσει. «Θυμάμαι μια φίλη μου να με ρωτά για το πώς θα αντιδρούσε ο Ζαχαρίας αν ήμουν εγώ στη θέση του και εκείνος έμενε πίσω. Δεν της απάντησα αμέσως. Μετά από λίγες μέρες την κάλεσα στο τηλέφωνο. “Nομίζω ότι αυτό το ‘κλωτσιές με 12ποντα να βάλετε μυαλό’, o Ζαχαρίας θα το είχε κάνει σίγουρα πράξη”, της είπα»
