Vasilis Thanopoulos
Ο γάμος του ξαδέλφου της βασίλισσας Ελισάβετ Β ‘χαρακτηρίζεται ως ο «πρώτος» gay γάμος στη βασιλική οικογένεια της Βρετανίας. Eίναι όμως έτσι;
Συνήθως, ο γάμος ενός κατώτερου μέλους της βρετανικής βασιλικής οικογένειας δεν προσελκύει την παγκόσμια προσοχή. Αλλά η περίπτωση του Λόρδου Ivar Mountbatten είναι διαφορετική.
Αυτό οφείλεται στο γεγονός ότι ο Mountbatten, ένας ξάδερφος της Βασίλισσας Ελισάβετ Β, αναμένεται να παντρευτεί τον James Coyle αυτό το καλοκαίρι στον «πρώτο» ομόφυλο γάμο στη βασιλική οικογένεια της Βρετανίας. Η πρώην, μάλιστα, σύζυγος του Mountbatten, Penny Mountbatten, είναι αυτή που θα τον παραδώσει στην τελετή.
Ποιος λέει ότι οι βασιλείς δεν είναι μια σύγχρονη οικογένεια; Αν και η τελετή των Mountbatten και Coyle αναμένεται να είναι μικρή, ο συμβολισμός της θα είναι μεγάλος.
“Η βασιλική οικογένεια δίνει μ΄αυτόν τον τρόπο μια σφραγίδα έγκρισης, κατά μία έννοια, στους ομόφυλους γάμους”, δήλωσε ο Carolyn Harris, ιστορικός και συγγραφέας. “Αυτός ο γάμος δείχνει τη αντίληψη της βασιλικής οικογένειας και ενθαρρύνει όλους να γίνουν αποδεκτοί. “
Αλλά η ένωση αυτή δεν αποτελεί την πρώτη gay σχέση στη βρετανική μοναρχία, σύμφωνα με τους ιστορικούς.
Ο Έντουαρντ Β, ο οποίος κυβέρνησε από το 1307-1327, είναι ένας από τους βασιλιάδες που οι Βρετανοί θυμούνται λιγότερο. Η βασιλεία του ήταν γεμάτη με διαμάχες με τους βαρόνους του, οι οποίες είχαν να κάνουν κυρίως με τη λατρεία που έδειχνε ο βασιλιάς σε άλλους άνδρες, όπως ο Piers Gaveston και αργότερα ο Hugh Despenser.
Ο Gaveston και ο Edward συναντήθηκαν, όταν ο Edward ήταν περίπου 16 ετών και όταν ο Gaveston εντάχθηκε στο βασιλική αυλή. “Ήταν προφανές ότι ο Edward είχε εμμονή με Gaveston”, δήλωσε ο Kathryn Warner, συγγραφέας του “Edward II: The Unconventional King.” Ο βασιλιάς έφτασε στο σημείο να του προσφέρει τον τίτλο του δούκα της Κορνουάλης και να του προσφέρει τίτλο ευγενείας και χρήματα. Αυτό προκάλεσε έντονες αντιδράσεις που οδήγησαν στην απομάκρυνση του Gaveston από τη βασιλική αυλή. Ο βασιλιάς βέβαια πάντα συνωμοτούσε για να τον φέρει πίσω. Τελικά, ο Gaveston δολοφονήθηκε. Μετά το θάνατό του, ο βασιλιάς “έλεγε συνεχώς τις προσευχές για την ψυχή του (Gaveston)”
Λίγα χρόνια μετά το θάνατο του Gaveston, ο Edward έκανε σχέση με έναν άλλο αγαπημένο του βοηθό, τον Hugh Despenser. Ο Walker αναφέρει το όνομα του χρονικογράφου Newenham Abbey, ο οποίος χαρακτηρίζει τον Edward και τον Despenser ως “ο βασιλιάς και ο σύζυγός του”, ενώ ένας άλλος χρονικογράφος σημείωσε ότι ο Despenser «ήταν η καρδιά του Edward».
Η άποψη ότι οι σχέσεις του Edward II με αυτούς τους άντρες ξεπέρασαν τη φιλία, ενισχύθηκαν και από το έργο του 16ου αιώνα του Christopher Marlowe “Edward II”, το οποίο συχνά αναφέρεται ως η ομορερωτική απεικόνιση του Edward II και του Gaveston.
Ο James VI που βασίλευσε στη Σκωτία και αργότερα στην Αγγλία και την Ιρλανδία μέχρι το θάνατό του το 1625, προκάλεσε αντίστοιχες αντιδράσεις για τους “αγαπημένους του άνδρες”, όρος που χρησιμοποιείται για τους συντρόφους και τους συμβούλους που είχαν ιδιαίτερη προτίμηση στους μονάρχες. Αν και ο James παντρεύτηκε την Άννα της Δανίας και έκανε παιδιά μαζί της, θεωρείται ότι διατηρούσε σχέσεις με τους Esmé Stewart, Robert Carr και George Villiers, Duke of Buckingham.
Η αλληλογραφία μεταξύ του James και των “αγαπημένων του ανδρών” επιβιώνει την ομοερωτική του επιθυμία, όπως επισημαίνει στο βιβλίο του ο David M. Bergeron.
Ο James ήταν μόλις 13 ετών όταν συναντήθηκε με τον 37χρονο Stewart.
Ο βασιλιάς αφέθηκε απόλυτα στον Stewart. “Ακόμα και σε δημόσιες εκδηλώσεις δε δίσταζε να τον κρατά από το χέρι ή να τον φιλά στο στόμα”, σημειώνει ένας χρονικογράφος της σχέσης τους. Ο βασιλιας προήγαγε τον Stewart στις τάξεις του, δίνοντάς του τον τίτλο του Duke of Lennox. Ο Jameς τελικά αναγκάστηκε να τον αποβάλει, προκαλώντας τη μεγάλη αντίδραση του Stewart. «Επιθυμώ να πεθάνω αντί να ζήσω, φοβούμενος ότι αυτή είναι η ευκαιρία για να να μην αγαπάς πλέον», έγραψε ο Stewart στον James.
Αλλά ο πιο διάσημος αγαπημένος του βασιλιά ήταν ο Villiers. Ο James τον συνάντησε στα τέλη της δεκαετίας του ’40 και μερικά χρόνια αργότερα τον έκανε Δούκα του Μπάκιγχαμ – μια εκπληκτική άνοδο για κάποιον της τάξης του. Ο Bergeron καταγράφει τη βαθιά αγάπη στα γράμματά τους. Σε μια επιστολή του 1623, ο James αναφέρεται συμβολικά στον “γάμο” τους και τον αποκαλεί “σύζυγό¨ του.
“Δεν μπορώ να ικανοποιήσω τον εαυτό μου χωρίς να σας στείλω αυτό το δώρο, προσευχόμενος στον Θεό ώστε να μπορώ να έχω μια χαρούμενη και άνετη συνάντηση μαζί σας και να κάνουμε αυτά τα Χριστούγεννα έναν καινούργιο γάμο που θα κρατήσει … Θέλω να ζήσω μόνο σε αυτόν τον κόσμο για χάρη σας…”
Ένα χαμένο πορτρέτο του Villiers από τον φλαμανδό καλλιτέχνη Peter Paul Rubens ανακαλύφθηκε πρόσφατα στη Σκωτία, απεικονίζοντας τον ως εντυπωσιακό και κομψό άντρα. Η αποκατάσταση της αίθουσας Apethorpe του 2008, ανακάλυψε ένα πέρασμα που οδηγούσε στις κρεβατοκάμαρες του Villiers και του βασιλιά.
Μια βασίλισσα που έχει προσελκύσει την προσοχή για τη σεξουαλικότητά της είναι η βασίλισσα Άννα, η οποία κυβέρνησε από το 1702-1714. Η ίδια ήταν παντρεμένη με τον Γεώργιο της Δανίας.
“Παρόλα αυτά, διατηρούσε πολύ στενές φιλίες με τις γυναίκες στο σπίτι της”, δηλώνει ένας ιστορικός της εποχής εκείνης.
Η πιο αξιοσημείωτη είναι η σχέση της με τη Sarah Churchill, τη Δούκισσα του Marlborough, που είχε τεράστια επιρροή στην αυλή της Άννας. Έγινε μάλιστα γνωστή για τις πολιτικές συμβουλές που έδινε στη βασίλισσα για τη διοίκηση της χώρας.
“Αν η έντονη φιλία τους ήταν και ερωτική είναι κάτι για το οποίο δεν είμαστε σίγουροι, μιας και η κατηγορία για ομοφυλοφιλία (κυρίως στις βασίλισσες) αποτελούσε την πιο συνηθισμένη μορφή πολιτικής συκοφαντίας”, γράφει η συγγραφέας Ophelia Field στο βιβλίο της “Sarah Churchill: Duchess of Marlborough: The Queen’s Favorite”.
Αλλά η Field σημειώνει, επίσης, ότι όταν εξετάζουμε τις επιστολές μεταξύ των γυναικών αυτό, είναι σημαντικό να καταλάβουμε ότι η φιλία τους ήταν “κάτι που περιείχε αυτό που θα λέγαμε σήμερα ως ρομαντική ή ερωτική αίσθηση”.
Η Fields γράφει στο βιβλίο της:
“Χωρίς τη Sarah δίπλα της όταν μετακόμισε, η βασίλισσα παραπονέθηκε για τη μοναξιά και την πλήξη: «Πρέπει να σου πω ότι δεν είμαι όπως με άφησες … θέλω να είμαι ξανά μαζί σου και είναι δύσκολο για σένα να καταλάβεις πόσο σε αγαπώ, εκτός από κι αν σου δείξω την καρδιά μου »(…) Οι περισσότεροι σχολιαστές πιστεούουν ότι η υπερβολή στις επιστολές της Άννας προς τη φίλη ήταν απλώς δείγμα ευγένειας…”
Η σχέση τους πήρε την κάτω βόλτα εν μέρει λόγω της επικοινωνίας της βασίλισσας με μια άλλη γυναίκα, την Abigail Masham. Η Sarah ήταν τόσο εκνευρισμένη που έγραψε στη βασίλισσα ότι η σχέση της με τη Masham, την απειλούσε.
